Antoni Andrzej Zalewski

---

Życiorys

Antoni Andrzej Zalewski to postać, która z zapisami swojej biografii, trwa w pamięci wielu. Urodził się w rodzinie Konstantego oraz Zofii z Winckowskich. Swą edukację zakończył na Wyższej Szkole Handlowej w Warszawie w 1917 roku. Już od 1911 roku był aktywnym członkiem harcerstwa oraz Organizacji Młodzieży Narodowej (OMN).

W momencie wybuchu I wojny światowej, Zalewski związał się z Wolną Szkołą Wojskową. Swoją służbę w Polskiej Organizacji Wojskowej rozpoczął w 1916 roku, między innymi w stolicy oraz Żelechowie. Po odzyskaniu niepodległości w 1918 roku, działał w Straży Kresowej, a także brał udział w rozbrajaniu wojska niemieckiego w Warszawie. Ten sam rok przyniósł mu chęć dołączenia do Wojska Polskiego, w którym służył aż do 1920 roku.

W późniejszym czasie, był aktywnym członkiem „Zet”-u oraz Związku Patriotycznego. Jego kariera polityczna nabrała tempa, gdy w 1922 roku zasiadł w Sejmie Wileńskim, a następnie został delegowany do Sejmu Ustawodawczego. W tym czasie związał się z Klubem Rad Ludowych.

W 1929 roku podjął dodatkowo pracę jako nauczyciel i dziennikarz. Od 1923 roku rozpoczął również swoją pasję do taternictwa, eksplorując Tatry, a ponadto uprawiał alpinizm w francuskich Alpach w latach 1929–1930.

Zalewski, z początkiem lutego 1930 roku, rozpoczął swoją służbę w polskiej administracji zagranicznej. Pełnił szereg obowiązków, między innymi jako attaché konsularny w Olsztynie (1930–1932), pracownik ambasady w Berlinie (1933–1934), wicekonsul oraz konsul w Olsztynie (od 1 lipca 1934 do 30 listopada 1936), by stać się prowizorycznym radcą w Komisariacie Generalnym RP w Gdańsku (od 1 grudnia 1936 roku).

W obliczu II wojny światowej, brał czynny udział w obronie Poczty Polskiej w Gdańsku w 1939 roku. Po aresztowaniu został uwięziony przez Gestapo, ale udało mu się przeżyć i zyskać wolność poprzez wymianę na schwytanego generała niemieckiego. Niezłomnie kontynuował walkę w Wojsku Polskim, uczestnicząc w bitwie pod Dunkierką oraz w bitwie o Narwik.

W 1946 roku, w Anglii, wstąpił do zakonu kartuzów, osiedlając się w kartuzji St. Hughs (St. Hughs Charterhouse) w okolicach Horsham, gdzie również zakończył swoje życie.

Postać Antoniego Zalewskiego zainspirowała Melchiora Wańkowicza do stworzenia części historii w jego powieści „Na tropach Smętka”.

---

Oceń: Antoni Andrzej Zalewski

---