Karol Nitenberg, znany również pod pseudonimem Monopol, to postać o niezwykle bogatej biografii, która zasługuje na szczegółowe omówienie. Urodził się 10 października 1875 roku w Warszawie, a swoją działalność społeczną i polityczną związał z różnymi organizacjami lewicowymi.
Podczas swojego życia był aktywnym działaczem, związanym z ugrupowaniami takimi jak SDKPiL, KPP, oraz PPR. Jego praca miała znaczący wpływ na kształtowanie się ruchów robotniczych w Polsce. Karol Nitenberg zmarł 31 października 1963 roku w tym samym mieście, w którym się urodził, pozostawiając po sobie bogate dziedzictwo polityczne i społeczne.
Życiorys
Karol Nitenberg był synem Gottlieba, pochodzącego z Niemiec, oraz Pauliny z Kaczyńskich, a także bratem Piotra i Stanisława, którzy również angażowali się w działalność SDKPiL. Jego edukacja to jedynie trzy klasy szkoły powszechnej, co nie przeszkodziło mu w rozpoczęciu kariery zawodowej jako szewc.
W 1895 roku Nitenberg przystąpił do SDKPiL, gdzie pełnił funkcje kolportera prasy, propagandysty oraz organizatora komórek partyjnych. Już w 1899 roku był współorganizatorem strajku szewców i garbarzy w Warszawie. Współpracował ściśle z takimi postaciami jak Jan Rosół, Feliks Dzierżyński oraz Stanisław Trusiewicz-Zalewski przy odbudowie warszawskich struktur SDKPiL, które zostały rozbite.
Od września 1900 roku był członkiem Komitetu Centralnego SDKPiL. W ważnej roli kierował organizacją białostockiego oddziału partii, a także reprezentował ją na konferencji w Białymstoku oraz III Zjeździe SDKPiL w 1901 roku. Nitenberg przyczynił się do rozwoju technik partyjnych, a w jego mieszkaniu znajdowała się tajna drukarnia, z której drukowano pismo „Kurierek Robotniczy” Zarządu Głównego SDKPiL.
W latach 1901-1903 Nitenberg był więziony w X pawilonie warszawskiej cytadeli, a od 1903 do 1905 roku pozostawał na zesłaniu. Po zakończeniu tej trudnej fazy, w 1906 roku podjął pracę jako piekarz oraz angażował się w działalność Związku Zawodowego Przemysłu Mącznego. W 1907 roku współorganizował strajk robotników przemysłu piekarniczego w Warszawie.
W tym samym roku i aż do 1910 ponownie przebywał na zesłaniu, co nie zniechęciło go do kontynuowania działań politycznych. Po wojnie, od grudnia 1918, aktywnie wspierał KPRP/KPP, a od 1929 roku był członkiem Stowarzyszenia byłych Więźniów Politycznych oraz otrzymał rentę. W 1945 roku wstąpił do PPR, a w grudniu 1948 do PZPR. Do 1950 roku był funkcjonariuszem ORMO w Warszawie, a następnie aż do 1955 roku pracował jako wartownik w spółdzielni „Dozór Mienia”.
Nitenberg był odznaczony wieloma wyróżnieniami, w tym Orderem Sztandaru Pracy II klasy. W 1901 roku ożenił się z Marią Dobrzyńską, działaczką SDKPiL, znaną również pod pseudonimem „Czerwona”. Para doczekała się dwóch synów oraz córki.
Pozostali ludzie w kategorii "Polityka i administracja":
Bartłomiej Misiewicz | Eugeniusz Jagiełło | Andrzej Wielowieyski | Tadeusz Katelbach | Kazimierz Woyda | Wojciech Pruss | Olga Johann | Krzysztof Mamiński | Zenobia Żaczek | Wojciech Hetkowski | Salomon Budzyner | Wacław Ciszewski | Ludwik Jakobsfeld | Piotr Drzewiecki (prezydent Warszawy) | Józef Frejlich | Kazimierz Kąkol | Andrzej Szynka | Janusz Kotański | Jerzy Strzelecki | Anna Bukowska (polityk)Oceń: Karol Nitenberg