Ryszard Doński

---

Życiorys

Ryszard Doński przyszedł na świat w rodzinie składającej się z Leona i Marii Władysławy, pochodzących z rodu Gryniewiczów. Jego edukacja rozpoczęła się jeszcze w czasach okupacji niemieckiej, kiedy to uczęszczał do szkół Wawelberga oraz Rotwanda. Ukończył studia na Politechnice Warszawskiej, zdobywając dyplom inżyniera w 1950 roku.

Po wyzwoleniu Warszawy w styczniu 1945 roku, Doński odegrał ważną rolę w uruchomieniu łączności telefonicznej w Poczcie Głównej zlokalizowanej przy ul. Nowogrodzkiej. Bezpośrednio po ukończeniu studiów, wyjechał na leczenie do Zakopanego, gdzie zainicjował popularyzację nauki poprzez pisanie artykułów dla takich tytułów jak „Trybuna Wolności”, „Sztandar Młodych”, „Problemy” oraz Miesięcznik „Wiedza i Życie”. Współpracował z Wytwórnią Filmów Oświatowych w Łodzi i z Towarzystwem Wiedzy Powszechnej.

W 1954 roku wrócił do Warszawy, gdzie nawiązał współpracę z „Trybuną Ludu” oraz Polskim Radiem, a także pracował w redakcji pisma „Świat i Polska” od 1958 do 1960 roku. Kolejne lata to okres pracy w Agencji Robotniczej (1960–1968) oraz kierownictwa Biuletynu „Wiedza i Technika” (WiTAR). W latach 1968–1970 pełnił funkcję kierownika działu nauki i techniki w tygodniku „Perspektywy”, a także redaktora naczelnego miesięcznika „Problemy” w latach 1970–1973.

Ryszard Doński zajmował się również licznymi pracami redakcyjnymi, korespondenturą oraz bieżącym śledzeniem światowej prasy naukowej w trzech językach: niemieckim, angielskim i francuskim. Prasa zagraniczna docierała do niego zarówno na adres redakcyjny, jak i domowy, co w owym czasie było czymś niecodziennym.

Jego własne publikacje ukazywały się w wielu renomowanych tytułach, w tym w popularnej rubryce „Perspektywy XXI wieku”, a także artykułach popularnonaukowych w „Tygodniku Świat”, „Przeglądzie Kulturalnym” i „Nowej Kulturze”. Aktywnie współpracował z naczelną redakcją programów oświatowych Polskiego Radia. Do ostatnich dni zaangażowany był w działalność Towarzystwa Wiedzy Powszechnej, uczestnicząc m.in. w przygotowaniach do II Kongresu Nauki Polskiej oraz obsługując dziennikarsko konferencje naukowe. Jako dziennikarz brał udział w Światowych Kongresach Astronautycznych, które miały miejsce po locie Jurija Gagarina w takich miastach jak Ateny czy Paryż.

W 1967 roku, z okazji 100-lecia urodzin Marii Skłodowskiej-Curie, zorganizował w Warszawie zjazd wybitnych popularyzatorów nauki, w którym wzięli udział m.in. Ritchie Calder i Thor Heyerdahl. Był jedynym zagranicznym dziennikarzem, który odwiedził Bajkonur, a także gościł w Centrum Kosmicznym Jodrel Banks w Wielkiej Brytanii, prowadzącym badania za pomocą echolokacji. Ryszard Doński był także współautorem dwóch powieści sensacyjnych: „Akcja Chirurg” oraz „Śmierć Czarnoksiężnika”.

Był członkiem Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich w latach 1958–1973, a także założycielem i prezesem Klubu Dziennikarzy Naukowych. Dodatkowo, był inicjatorem i przewodniczącym Klubu Nauki i Techniki przy SDP oraz współorganizatorem i wiceprezesem Międzynarodowej Unii Dziennikarzy Naukowych w Strasburgu.

Ryszard Doński był mężem Barbary Nawrockiej-Dońskiej, uznanej pisarki i dziennikarki. Para miała córkę, Małgorzatę Joannę Dońską-Olszko, która uzyskała dyplom na Wydziale Rehabilitacji Ruchowej Akademii Wychowania Fizycznego i czterokrotnie wyróżniona była nagrodą rektorską. Obecnie jest dyrektorem Zespołu Szkół nr 109 w Warszawie, z siedzibą przy ul. Białobrzeskiej 44, a także stypendystką Fundacji Eisenhowera w Stanach Zjednoczonych. W 2010 roku przyznano jej tytuł Honorowego Profesora Oświaty.

Ryszard Doński zmarł w Warszawie i spoczywa obok żony na cmentarzu Wojskowym na Powązkach (kwatera A33-2-5).

Ordery i odznaczenia

Ryszard Doński został odznaczony licznymi wyróżnieniami, które podkreślają jego zasługi i osiągnięcia w różnych dziedzinach. Wśród jego odznaczeń można wyróżnić:

• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski, przyznany w 1972 roku,
• Złoty Krzyż Zasługi, otrzymany w 1964 roku.

Nagrody

Ryszard Doński został uhonorowany wieloma prestiżowymi nagrodami za swoją działalność naukową i publicystyczną. Wśród jego osiągnięć wyróżniają się:

• nagroda Polskiej Akademii Nauk za popularyzację polskiej nauki,
• nagroda Klubu Dziennikarzy Naukowych w latach 1967 i 1969 za popularyzację nauki i techniki,
• dwukrotna nagroda w konkursie im. Bruno Winawera w latach 1963 i 1965,
• dyplom Naczelnej Organizacji Technicznej za osiągnięcia publicystyczne w zakresie upowszechniania postępu technicznego w 1964 roku,
• zespołowa nagroda MON w dziedzinie publicystyki w 1968 roku,
• Dyplom Honorowy Międzynarodowej Organizacji Dziennikarzy w Pradze w 1971 roku.

---

Oceń: Ryszard Doński

---