Ryszard Mossin


Ryszard Mossin był znaczącą postacią w polskim dziennikarstwie, którego życie i kariera są cechowane niezwykłymi wydarzeniami. Urodził się 24 kwietnia 1910 roku w Warszawie, a jego życie zakończyło się 24 lutego 2003 roku w Baltimore, gdzie spędził ostatnie lata swojego życia.

Po zakończeniu II wojny światowej, w obliczu turbulentnych zmian politycznych w Polsce, Ryszard Mossin zdecydował się na emigrację. Jego doświadczenia w dziennikarstwie w kraju oraz na obczyźnie przyczyniły się do jego wyjątkowej reputacji jako obywatele oraz intelektualisty. Jego praca miała istotny wpływ na polskie społeczeństwo i kulturę, zarówno w kraju, jak i diaspora.

Życiorys

Ryszard Mossin urodził się jako syn Maksymiliana i Stefanii. W 1928 roku zdobył wykształcenie w Gimnazjum im. Mikołaja Reja w Warszawie, a cztery lata później ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim. Już od 1928 roku związał swoje życie zawodowe z prasą sportową, współpracując z Przeglądem Sportowym. W 1936 roku pełnił rolę korespondenta na igrzyskach olimpijskich w Berlinie, koncentrując się na relacjach z piłki nożnej, tenisa i lekkiej atletyki, publikując także w dzienniku Dzień Dobry. Oprócz kariery dziennikarskiej, był aplikantem adwokackim, swoje doświadczenie zdobywał w kancelarii Mieczysława Ettingera, a w 1938 roku zdał egzamin adwokacki. Działał aktywnie w Związku Dziennikarzy Sportowych RP, pełniąc funkcję sekretarza w latach 1934–1939.

Po wybuchu II wojny światowej, na apel Romana Umiastowskiego, opuścił Warszawę. Jego dalsza droga prowadziła przez Łuck i Równe, a po wkroczeniu wojsk sowieckich próbował uciec na Węgry. Niestety, został zatrzymany przez NKWD i skazany na pięcioletni pobyt w łagrze. W trakcie tej kary przebywał m.in. w Kandałakszy, a od 1941 roku w Uchcie. Dzięki układowi Sikorski-Majski został zwolniony jesienią 1941 roku i w marcu 1942 roku dołączył do Armii Andersa. Rozpoczął tam pracę w nasłuchu radiowym, a potem ukończył kurs w szkole podchorążych rezerwy.

Po opuszczeniu ZSRR, znalazł się w Polskich Siłach Zbrojnych na Wschodzie i zajął się nasłuchem radiowym w Wydziale Prasy i Propagandy, gdzie organizował audycje dla Radia Bagdad. Kiedy pełnił służbę w 2 Korpusie Polskim, pracował jako korespondent w Kwaterze Prasowej, uczestnicząc w historycznych wydarzeniach, takich jak bitwa o Monte Cassino, a także wkroczenie polskich wojsk do Rzymu, Ancony i Bolonii.

Po zakończeniu II wojny światowej osiedlił się w Wielkiej Brytanii, gdzie jako reporter polskiej sekcji BBC relacjonował igrzyska olimpijskie w Londynie w 1948 roku. Współpracował z Bolesławem Wierzbiańskim w organizacji Międzynarodowej Federacji Wolnych Dziennikarzy, biorąc udział w jej zjeździe organizacyjnym i będąc delegatem na kongresie w 1952 roku. Od 1950 roku współpracował z Radiem Wolna Europa, a w marcu 1951 roku wyemigrował do USA. Pracował w Sekcji Polskiej RWE w Nowym Jorku od 1 kwietnia 1951 roku do 6 kwietnia 1957 roku, gdzie przygotowywał analizy prasy, komentarze międzynarodowe oraz relacje sportowe, w tym obsługiwał igrzyska olimpijskie w Meksyku w 1968 roku oraz mistrzostwa świata w 1978 i 1986 roku. W międzyczasie był także korespondentem Dziennika Polskiego, Dziennika Żołnierza i Nowego Świata.

W latach 1957–1987 pełnił funkcję w Sekcji Polskiej Głosu Ameryki w Waszyngtonie, a od 1983 roku był również korespondentem Nowego Dziennika. Posiadał akredytację przy Kongresie Stanów Zjednoczonych, w Białym Domu i w Departamencie Stanu USA. W uznaniu swoich zasług został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski w 1994 roku oraz Krzyżem Komandorskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej w 2000 roku.

Przypisy

  1. a b c d e f g h i j Lechosław Gawlikowski Pracownicy Radia Wolna Europa. Biografie zwykłe i niezwykłe, wyd. ISP PAN i NDAP, Warszawa 2015, s. 433-435
  2. a b c d e Bogdan Tuszyński Bardowie sportu, wyd. Fundacja Dobrej Książki, Warszawa 2009, s. 96-97
  3. M.P. z 2001 r. nr 6, poz. 98
  4. M.P. z 1994 r. nr 25, poz. 206
  5. Bogdan Tuszyński Sprintem przez prasę sportową, wyd. MON, Warszawa 1975, s. 155
  6. Bogdan Tuszyński Sprintem przez prasę sportową, wyd. MON, Warszawa 1975, s. 115
  7. a b c d 'Wiesława Piątkowska-Stepaniak "Nowy Dziennik" w Nowym Świecie, wyd. Uniwersytetu Opolskiego, Opole, s. 43, 453

Oceń: Ryszard Mossin

Średnia ocena:4.9 Liczba ocen:20