Ryszard Mossin był znaczącą postacią w polskim dziennikarstwie, którego życie i kariera są cechowane niezwykłymi wydarzeniami. Urodził się 24 kwietnia 1910 roku w Warszawie, a jego życie zakończyło się 24 lutego 2003 roku w Baltimore, gdzie spędził ostatnie lata swojego życia.
Po zakończeniu II wojny światowej, w obliczu turbulentnych zmian politycznych w Polsce, Ryszard Mossin zdecydował się na emigrację. Jego doświadczenia w dziennikarstwie w kraju oraz na obczyźnie przyczyniły się do jego wyjątkowej reputacji jako obywatele oraz intelektualisty. Jego praca miała istotny wpływ na polskie społeczeństwo i kulturę, zarówno w kraju, jak i diaspora.
Życiorys
Ryszard Mossin urodził się jako syn Maksymiliana i Stefanii. W 1928 roku zdobył wykształcenie w Gimnazjum im. Mikołaja Reja w Warszawie, a cztery lata później ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim. Już od 1928 roku związał swoje życie zawodowe z prasą sportową, współpracując z Przeglądem Sportowym. W 1936 roku pełnił rolę korespondenta na igrzyskach olimpijskich w Berlinie, koncentrując się na relacjach z piłki nożnej, tenisa i lekkiej atletyki, publikując także w dzienniku Dzień Dobry. Oprócz kariery dziennikarskiej, był aplikantem adwokackim, swoje doświadczenie zdobywał w kancelarii Mieczysława Ettingera, a w 1938 roku zdał egzamin adwokacki. Działał aktywnie w Związku Dziennikarzy Sportowych RP, pełniąc funkcję sekretarza w latach 1934–1939.
Po wybuchu II wojny światowej, na apel Romana Umiastowskiego, opuścił Warszawę. Jego dalsza droga prowadziła przez Łuck i Równe, a po wkroczeniu wojsk sowieckich próbował uciec na Węgry. Niestety, został zatrzymany przez NKWD i skazany na pięcioletni pobyt w łagrze. W trakcie tej kary przebywał m.in. w Kandałakszy, a od 1941 roku w Uchcie. Dzięki układowi Sikorski-Majski został zwolniony jesienią 1941 roku i w marcu 1942 roku dołączył do Armii Andersa. Rozpoczął tam pracę w nasłuchu radiowym, a potem ukończył kurs w szkole podchorążych rezerwy.
Po opuszczeniu ZSRR, znalazł się w Polskich Siłach Zbrojnych na Wschodzie i zajął się nasłuchem radiowym w Wydziale Prasy i Propagandy, gdzie organizował audycje dla Radia Bagdad. Kiedy pełnił służbę w 2 Korpusie Polskim, pracował jako korespondent w Kwaterze Prasowej, uczestnicząc w historycznych wydarzeniach, takich jak bitwa o Monte Cassino, a także wkroczenie polskich wojsk do Rzymu, Ancony i Bolonii.
Po zakończeniu II wojny światowej osiedlił się w Wielkiej Brytanii, gdzie jako reporter polskiej sekcji BBC relacjonował igrzyska olimpijskie w Londynie w 1948 roku. Współpracował z Bolesławem Wierzbiańskim w organizacji Międzynarodowej Federacji Wolnych Dziennikarzy, biorąc udział w jej zjeździe organizacyjnym i będąc delegatem na kongresie w 1952 roku. Od 1950 roku współpracował z Radiem Wolna Europa, a w marcu 1951 roku wyemigrował do USA. Pracował w Sekcji Polskiej RWE w Nowym Jorku od 1 kwietnia 1951 roku do 6 kwietnia 1957 roku, gdzie przygotowywał analizy prasy, komentarze międzynarodowe oraz relacje sportowe, w tym obsługiwał igrzyska olimpijskie w Meksyku w 1968 roku oraz mistrzostwa świata w 1978 i 1986 roku. W międzyczasie był także korespondentem Dziennika Polskiego, Dziennika Żołnierza i Nowego Świata.
W latach 1957–1987 pełnił funkcję w Sekcji Polskiej Głosu Ameryki w Waszyngtonie, a od 1983 roku był również korespondentem Nowego Dziennika. Posiadał akredytację przy Kongresie Stanów Zjednoczonych, w Białym Domu i w Departamencie Stanu USA. W uznaniu swoich zasług został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski w 1994 roku oraz Krzyżem Komandorskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej w 2000 roku.
Przypisy
- a b c d e f g h i j Lechosław Gawlikowski Pracownicy Radia Wolna Europa. Biografie zwykłe i niezwykłe, wyd. ISP PAN i NDAP, Warszawa 2015, s. 433-435
- a b c d e Bogdan Tuszyński Bardowie sportu, wyd. Fundacja Dobrej Książki, Warszawa 2009, s. 96-97
- M.P. z 2001 r. nr 6, poz. 98
- M.P. z 1994 r. nr 25, poz. 206
- Bogdan Tuszyński Sprintem przez prasę sportową, wyd. MON, Warszawa 1975, s. 155
- Bogdan Tuszyński Sprintem przez prasę sportową, wyd. MON, Warszawa 1975, s. 115
- a b c d 'Wiesława Piątkowska-Stepaniak "Nowy Dziennik" w Nowym Świecie, wyd. Uniwersytetu Opolskiego, Opole, s. 43, 453
Pozostali ludzie w kategorii "Media i komunikacja":
Jarosław Kulczycki | Agnieszka Gozdyra | Joanna Wierzbicka-Rusiecka | Marek Nowicki (dziennikarz) | Krzysztof Ibisz | Krzysztof Wągrodzki | Jerzy Wasiukiewicz | Wojciech Appel | Magdalena Jaworska | Daniel Singer | Grzegorz Kozak | Marcin Kołodziejczyk | Krzysztof Karwowski (dziennikarz telewizyjny) | Władysław Piotrowski (fotoreporter) | Bohdan Pawłowicz | Ryszard Doński | Gerhard Gnauck | Krzysztof Zabłocki (tłumacz) | Michał Kołodziejczyk | Aleksander RogozińskiOceń: Ryszard Mossin