Piotr Studziński, urodzony 6 grudnia 1939 roku w Warszawie, był wybitnym polskim reżyserem i scenarzystą filmów dokumentalnych. Jego praca w przemyśle filmowym, zwłaszcza jako operator filmowy, zyskała uznanie w kraju i za granicą.
Niestety, zmarł 23 grudnia 2014 roku, pozostawiając po sobie bogaty dorobek artystyczny oraz wpływ na rozwój polskiego kina dokumentalnego.
Życiorys
Debiut Piotra Studzińskiego miał miejsce w 1966 roku, kiedy to zrealizował swoją pierwszą etiudę szkolną zatytułowaną Twarz. W tym samym czasie na scenę filmową wszedł także Krzysztofa Kieślowskiego, który zadebiutował jako aktor. W ciągu trzech dekad, od 1966 do 1999 roku, Studziński zrealizował ponad czterdzieści filmów dokumentalnych, obejmujących różnorodne tematy, w tym kwestie techniczne, przyrodnicze oraz biograficzne. Przez większą część swojej kariery zawodowej był związany z Wytwórnią Filmów Oświatowych w Łodzi.
W 1984 roku zrealizował jedyny film fabularny w swojej karierze, jakim był telewizyjny obraz pt. Lawina. Wcześniej, w 1979 roku, miał okazję pracować jako asystent reżysera przy produkcji filmu pt. Terrarium, który powstał pod kierunkiem Andrzeja Titkowa.
Nagrody
- 1972 – Przegląd Filmów o Sztuce w Zakopanem – III Nagroda „Brązowy Pegaz” za film pt. Lars Grundt,
- 1973 – Międzynarodowy Festiwal Filmów Reklamowych w Złotych Piaskach – Srebrny Medal za film pt. Sprzęt fotooptyczny,
- 1976 – nagroda Centralnej Rady Związków Zawodowych za „popularyzację ochrony pracy” za film pt. Stop, zażyłeś leki.
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Ryszard Pracz | Stefan Gryff | Magdalena Górska | Bogusław Samborski | Janusz Zerbst | Maria Dziewulska | Stanisław Bagieński | Szczepan Brozych | Anna Karczmarczyk | Marcin Tyszka | Wawrzyniec Dramowicz | Justyn Wojsznis | Lech Czerkas | Jacek Bursztynowicz | Abram Topor | Joanna Duchnowska | Katarzyna Betlińska | Karolina Wendt | Józef Simmler | Marek KępińskiOceń: Piotr Studziński