Olga Sawicka (aktorka)


Olga Sawicka, urodzona 1 października 1961 roku w Warszawie, to wybitna postać w polskim świecie teatru i filmu. Jej kariera obejmuje zarówno aktorstwo, jak i reżyserię dubbingu, co czyni ją wszechstronną artystką z bogatym dorobkiem.

Obecnie Olga Sawicka pełni rolę profesora nadzwyczajnego w Akademii Teatralnej im. Aleksandra Zelwerowicza w Warszawie, gdzie dzieli się swoją wiedzą i doświadczeniem z młodymi adeptami sztuki teatralnej i filmowej.

Życiorys

Olga Sawicka ukończyła XXXVII Liceum im. Jarosława Dąbrowskiego w Warszawie, a następnie z powodzeniem podjęła studia na PWST w Warszawie, które ukończyła w 1985 roku.

W 2012 roku, wspólnie z Daną Łukasińską, napisała powieść dla młodzieży pt. ORO, która zdobyła uznanie i została nagrodzona przez polską sekcję International Board on Books for Young People (IBBY).

Prywatnie, była żoną aktora Zbigniewa Zapasiewicza przez długi okres, od 1991 roku aż do jego śmierci w 2009 roku.

Role aktorskie

Aktorka teatralna

Olga Sawicka to wybitna artystka, znana z występów w wielu renomowanych teatrach. Swoją karierę rozpoczęła w Teatrze Studio w Warszawie w sezonie 1984/85. Następnie związała się z Teatrem Dramatycznym w Warszawie, gdzie pracowała od 1985 do 1990 roku. Kolejnym etapem jej kariery był Teatr Polski w Warszawie, w którym grała od 1990 do 1993. W latach 1993-2000 była częścią Teatru Współczesnego w Warszawie, a od 2000 roku występuje w Teatrze Powszechnym w Warszawie.

Występy gościnne w teatrach impresaryjnych

Olga Sawicka ma również na swoim koncie występy gościnne w wielu teatrach impresaryjnych. Zalicza się do nich Stara ProchOFFnia w Warszawie, Teatr Scena Prezentacje w Warszawie, Teatr Za Daleki w Warszawie, Teatr STU w Krakowie oraz Teatr Scena na Piętrze w Poznaniu.

Role spektaklowe Teatru TV

W Teatrze TV wykazała się szereg ról, w tym: w „Czajce” zagrała postać Maszy, a w „Horsztyńskim” wcieliła się w Salomeę w spektaklach realizowanych pod kierunkiem takich reżyserów jak m.in. Izabella Cywińska, Jan Englert, Zbigniew Zapasiewicz i Jerzy Markuszewski. Pojawiła się także w roli Wandy Wasilewskiej w „Podróży do Moskwy”.

Role filmowe

W dorobku filmowym Sawickiej znajdują się liczne produkcje, w tym: w 1984 roku zagrała Beatę w „Miłości z listy przebojów”, w 1985 roku wystąpiła jako Anka w filmie „… jestem przeciw”. W 1989 roku wcieliła się w postać Marii w „Po upadku. Sceny z życia nomenklatury”. Kolejne jej role to: Jadwiga Ziemińska w „Ostatnim kręgu” (1997) i Joanna w „Mojej Angelice” (1999), a w 2005 roku zagrała w „Persona non grata”.

Role gościnne

Synonimem jej wszechstronności są również role gościnne, w tym: w 2001 roku jako urzędniczka w „Miodowych latach” i jako Zofia „Zula” Piłsudska-Kadenacowa w „Marszałku Piłsudskim”. W 2003 roku zagrała Dorotę Wojdyło w „Na dobre i na złe”, a w 2006 roku Marię Dzianicką w „Magdzie M.”.

Reżyseria dubbingu

Olga Sawicka również wykazuje swoje umiejętności w reżyserii dubbingu, pracując nad projektami takimi jak: „Robin Hood” z 1973 roku, „I pies, i wydra” w latach 1998-2000 oraz „Ed, Edd i Eddy” od 1999 do 2010 roku. Niezapomniane było jej zaangażowanie w adaptacje „Sabriny” (1999-2000), „Harry’ego Pottera i Kamienia Filozoficznego” (2001) oraz kultowe „Epokę lodowcową” (2002) i „Garfielda” (2004).

Dubbing

W obszarze dubbingu Sawicka również pozostawiła swój ślad, użyczając głosu postaciom takim jak Jennifer w „Epoce lodowcowej” z 2002 roku oraz Libbie w „Co w duszy gra” z 2021 roku. Jej prace w tej dziedzinie są znakomicie doceniane przez fanów i krytyków.


Oceń: Olga Sawicka (aktorka)

Średnia ocena:4.47 Liczba ocen:13