Eustachy Kossakowski


Eustachy Kossakowski, znany również jako Eustachy Kazimierz hr. Korwin-Kossakowski z rodziny Kossaków, to postać o niezwykłej historii. Urodził się 27 września 1925 roku w Warszawie, gdzie jego życie rozpoczęło pełne artystycznych wyzwań i pasji. Po długiej drodze, pełnej doświadczeń, zmarł 25 listopada 2001 roku w Paryżu.

Kossakowski był nie tylko fotografem, ale także osobą, która swoją twórczością wpisała się w dzieje polskiej sztuki fotograficznej. Jego prace odzwierciedlają unikalny styl i głęboką wrażliwość na otaczający świat.

Życiorys

Eustachy Kossakowski przyszedł na świat w rodzinie mającej silne powiązania z medycyną, jako syn Jana oraz Stanisławy z Rynkowskich (1897–1981). Był otoczony przez młodsze siostry, Zofię Marię (1927–2010) oraz Barbarę Gabrielę (1929–2007). W 1956 roku zdobył dyplom na Wydziale Architektury na Politechnice Warszawskiej.

Swoją karierę fotograficzną rozpoczął już w 1957, pracując dla ilustrowanego czasopisma „Zwierciadło”. Trzy lata później, w 1960, uzyskał członkostwo w Związku Polskich Artystów Fotografików, zdobywając legitymację nr 274. Współpracował z różnymi czasopismami, przyczyniając się do tworzenia takich tytułów jak „Stolica”, „Zwierciadło”, czy „Ty i ja”, a także „La Pologne”. Jego twórczość była ściśle związana z ważnymi miejscami kulturalnymi, fotografując dla Galerii Krzywe Koło, Galerii Foksal, a także dla teatrów Cricot 2 Tadeusza Kantora i Grotowskiego.

W 1970 roku Eustachy Kossakowski przeprowadził się do Francji. W Paryżu objął stanowisko fotografa muzealnego, pracując w prestiżowych instytucjach takich jak Centre Creation Industrielle w Musèe des Arts Dècoratifs (1973–1978), A.R.C. Muzeum Sztuki Nowoczesnej Miasta Paryża (1982–1985) oraz Centre Georges Pompidou (1978–1990). Jego współpraca z francuskimi wydawnictwami, takimi jak Hachette, Philippe Sers, Jean Claude Lattès, oraz L’Imprimerie Nationale, była istotnym elementem jego kariery artystycznej.

Po powrocie do Polski w 1989 roku, Eustachy Kossakowski osiedlił się w Broku, aczkolwiek nie zamieszkiwał tam na stałe. W 1997 roku został uhonorowany Krzyżem Kawalerskim Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej, co świadczy o jego znaczącym wkładzie w kulturę i sztukę. Życie osobiste artysty również miało swoją wagę; był dwukrotnie żonaty, pierwszy raz 26 lipca 1958 roku z Ewą Makowską (ur. 1933), a następnie 30 sierpnia 1976 roku z Hanną Marią Ptaszkowską (ur. 1935). Zmarł w Paryżu, a swoją ostatnią podróż zakończył na cmentarzu w Broku.

Wystawy

W ciągu swojej kariery artystycznej Eustachy Kossakowski miał wiele wystaw, które przyciągały uwagę zarówno krytyków, jak i miłośników sztuki. Oto niektóre z jego znaczących wystaw:

  • 1971: Paryż, Centre de Création Industrielle, Luwr,
  • 1972: Sztokholm, Moderna Museet,
  • 1975: Bolonia, Muzeum Miasta,
  • 1975: Brest, Muzeum Miejskie,
  • 1975: Rzym, Galeria Alto,
  • 1975: Mantua, Casa di Megna,
  • 1994: Rzym, Galleria Spicchi dell’Est,
  • 1988: Warszawa, Galeria Foksal,
  • 1988: Warszawa, Galeria ZPAF,
  • 1991: Caen, Galeria Galatea,
  • 2004: Warszawa, Narodowa Galeria Sztuki Zachęta.

Każda z tych lokalizacji miała swoje unikalne cechy, co sprawiało, że wystawy Kossakowskiego były wyjątkowym doświadczeniem artystycznym.

Przypisy

  1. a b Eustachy Kossakowski | Życie i twórczość [online], Culture.pl [dostęp 23.05.2024 r.]
  2. a b Eustachy Kossakowski - Zachęta Narodowa Galeria Sztuki [online], zacheta.art.pl [dostęp 23.05.2024 r.]
  3. a b Eustachy Kazimierz hr. Korwin-Kossakowski z Kossaków h. Ślepowron M.J. Minakowski, Genealogia Potomków Sejmu Wielkiego [dostęp 23.05.2024 r.]

Oceń: Eustachy Kossakowski

Średnia ocena:4.72 Liczba ocen:23