Nina Stano, znana również jako Janina Stano, była wybitną postacią w polskiej sztuce muzycznej. Urodziła się 26 lipca 1919 roku w Warszawie, gdzie spędziła większość swojego życia.
W ciągu swojej kariery, która trwała przez wiele dekad, Stano zdobyła uznanie nie tylko jako utalentowana śpiewaczka, ale również jako pedagog, kształcąc kolejne pokolenia artystów. Zmarła 28 lutego 2017 roku, również w Warszawie, pozostawiając po sobie bogate dziedzictwo muzyczne oraz wpływ na rozwój sztuki wokalnej w Polsce.
Życiorys
Nina Stano jest absolwentką Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Warszawie, gdzie uzyskała dyplom w 1954 roku pod czujnym okiem Ady Sari. W okresie od 1950 do 1960 roku była solistką Opery Narodowej. W 1960 roku podjęła decyzję o wyjeździe do Austrii, gdzie występowała w takich instytucjach jak Wiener Volksoper w Wiedniu, Grazer Oper w Grazu, Operze Wiedeńskiej oraz Oper Leipzig w Lipsku, kontynuując karierę do 1964 roku.
Po powrocie do Niemiec, od 1964 roku była związana z Deutsche Oper am Rhein w Düsseldorfie. Jej talent umożliwił jej występy na blisko trzydziestu międzynarodowych scenach operowych w różnych krajach, w tym w Niemczech, Belgii, Holandii, Francji, Luksemburgu oraz Szwajcarii.
W 1973 roku Nina rozpoczęła pracę pedagogiczną, najpierw prowadząc klasę śpiewu w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Akwizgranie. Później, w latach 1976–1978, uczyła w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Warszawie, a jednocześnie pełniła rolę konsultanta wokalnego w Operze Narodowej – Teatrze Wielkim. Od 1978 do 1992 roku kontynuowała swoją misję edukacyjną w Düsseldorfie jako kierownik wokalny w studiu operowym Deutsche Oper am Rhein oraz jako docent w Akademii Muzycznej Robert Schumann Hochschule.
W zakresie swoich działań pedagogicznych współpracowała z wieloma utalentowanymi artystami, w tym z Krisztiną Laki, Celiną Lindsey, Jagną Sokorską, Romaną Noack, Brigitte Hahn, Peterem Seffertem, Susanną Gari, Zdzisławą Donat, Hanną Lisowską, Piotrem Bednarskim, Katarzyną Niemiec, Aleksandrą Duszewską, Frode Olsen, Kiyomi Toyoda oraz Akeshi Wakamoto.
W trakcie swojej kariery występowała pod batutą wielu znakomitych dyrygentów, takich jak Eugen Jochum, Hans Swarowsky, Alberto Erede, Joseph Keilberth, oraz Hans Schmidt-Isserstedt. Współpracowała z wieloma wspaniałymi artystami, w tym z Hilde Güden oraz Lisą Dellą Casa.
Nina Stano miała okazję nagrywać dla Polskiego Radia oraz stacji radiowych w Szwecji, Austrii i Niemczech. Jej bogaty repertuar operowy obejmował ponad 20 ról, a szczególnie wyróżniała się w rolach takich jak Królowa Nocy w Czarodziejskim flecie Wolfganga Amadeusa Mozarta, Adina w Napoju miłosnym Gaetana Donizettiego, Rozyna w Cyruliku sewilskim Gioacchina Rossiniego, Gilda w Rigoletto Giuseppe Verdiego oraz Zerbinetta w Ariadna na Naxos Richarda Straussa.
W 1990 roku została uhonorowana Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Warto dodać, że Nina Stano jest babcią Sylwii Stano.
Przypisy
- Zmarła śpiewaczka operowa Nina Stano. Miała 97 lat. rdc.pl, 07.03.2017 r. [dostęp 29.03.2017 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Kultura i sztuka":
Halina Laura Siemieńska | Marian Marzyński | Janusz Osęka | Mery Spolsky | Monique Lehman | Armin Horowitz | Henryk Ross | Józef Rachwalski | Zuzanna Lit | Józef Jan Zimmerman | Edward Raquello | Piotr Mitzner | Adrianna Chlebicka | Zofia Raczkowska | Tomasz Szczeciński | Zofia Merle | Felka Płatek | Hanna Karwowska | Tadeusz Bogucki | Hanna OrthweinOceń: Nina Stano