Edward Raquello

---

Życiorys

Młodość i rodzina

Edward Raquello, znany również jako Edward Zylberberg, zadebiutował na świecie 14 maja 1900 roku w Warszawie. Pochodził z rodziny żydowskiej, a jego ojciec, Mosze Mendel Zylberberg, zmarł na zapalenie otrzewnej, kiedy Edward miał zaledwie kilka lat. Jego matką była Rywka (Regina) z rodziny Helferów, która prowadziła piekarnię. Edward wyrósł w towarzystwie trzech braci oraz dwóch sióstr – Jentl (Gentilli) i Racheli Róży. Po przedwczesnej śmierci ojca, opiekę nad chłopcem przejął wuj, Beniamin Rykwert, który był prezesem warszawskiej Synagogi im. Małżonków Nożyków przy Twardej. Dzięki wujowi Edward rozpoczął studia w 1917 roku na Politechnice Warszawskiej. Choć nie jest pewne, na jakim kierunku się uczył, przypuszcza się, że były to Budowa Maszyn i Elektrotechnika. Niestety, w wyniku mobilizacji na skutek zbliżającego się zagrożenia ze strony bolszewików, działalność uczelni została wstrzymana jesienią 1918 roku. Edward, wraz z grupą przyjaciół, brał udział w walkach pod Warszawą w 1920 roku, a po wojnie nie wrócił już na studia.

Kariera aktorska

Priorytetową rolą Edwarda Zylberberga była walka o angaż w filmach wytwórni Sfinks oraz Ines, co stanowiło zaledwie początek jego kariery. W międzyczasie występował w warszawskich, gdanskich, krakowskich oraz berlińskich teatrach. Debiutując w 1924 roku w filmie „Miłość przez ogień i krew”, Edward wcielił się w postać bezrękiego muzyka Jana Ordy, co miało silny związek z tragicznymi wydarzeniami minionej wojny. To właśnie wtedy postanowił przyjąć polskie nazwisko „Kucharski,” oddając hołd swojemu opiekunowi. W 1925 roku rozpoczął nowy rozdział w swojej karierze, wyjeżdżając do Anglii, gdzie został obsadzony przez Maxa Reinhardta w pantomimie Lumurumi. Po przeniesieniu się do Paryża, a także różnych perturbacjach finansowych, Edward stał się płatnym partnerem do tańca. Niespodziewanym zbiegiem okoliczności, został zauważony przez Rosabelle Laemmle, córkę przywódcy Universal Studios, co zaowocowało kontraktem z tą wytwórnią. Decydując się na wielki krok, w 1926 roku przypłynął do Nowego Jorku pełen nadziei na hollywoodzką karierę.

Początkowo promowany jako Edward Regino, wkrótce zmienił nazwisko na Raquello, co miało odnosić się do jego zmarłej siostry Racheli. W obliczu pojawienia się nowych filmów, Edward zdobył swoją pierwszą istotną rolę w „The Girl from Rio” i szybko zyskał reputację aktora grającego Latynosów. Po pewnym czasie zniknął z ekranów, na co wpływ miała rewolucja dźwiękowa w kinie. Nie zrażony, wrócił na teatralne deski, a w latach 1930-1936 wystąpił w ośmiu spektaklach na Broadwayu. Po kolejnej przerwie, w 1938 roku, powrócił na ekrany filmowe w komedii kryminalnej „Charlie Chan at Monte Carlo.” Dnia 22 kwietnia 1938 roku uzyskał amerykańskie obywatelstwo, jednak jego kariera na ekranie zakończyła się w 1940 roku.

Praca w radiu

Pod koniec lat 40. Edward Raquello przeszedł na nowy etap w swoim życiu, rozpoczynając pracę w Głosie Ameryki. Od 1942 roku jako spiker awansował na dyrektora programowego, nadzorując produkcję w Biurze Informacji Wojennej do 1945 roku. Jego działalność obejmowała współpracę z europejskim działem radiowym, szczególnie w kontekście audycji dla Związku Radzieckiego. W 1951 roku objął funkcję asystenta szefa działu produkcji, a w 1955 roku został specjalistą ds. informacji. Edward Raquello przeszedł na emeryturę w 1968 roku, ale jego wkład w media był nagradzany Orderem Leopolda II oraz Orderem Lwa Finlandii. Niestety, Edward zmarł w Nowym Jorku 24 sierpnia 1976 roku po krótkiej chorobie. Pozostawił po sobie dorobek nie tylko artystyczny, ale i medialny, na długo zapamiętany przez środowisko.

Filmografia

Edward Raquello to postać, której dorobek artystyczny obejmuje wiele interesujących filmów. Poniżej znajduje się zestawienie jego najważniejszych ról w różnych produkcjach filmowych.

Rok	Tytuł filmu	Rola
1927	Dziewczyna z Rio	Raoul, tancerz
1928	Południe Panamy	Emilio Cervantes
1937	Charlie Chan w Monte Carlo	Paul Savarin
1938	Pacjent w pokoju 18	Dr. Fred Harker
1938	Ostatni ekspres	Paul Zarinka
1938	Torchy zdobywa swojego człowieka	Henchman Gonzales
1938	Western Jamboree	Don Carlos
1939	Idiotyczna radość	Chiari
1939	Zaginione córki	Lucky Rogers
1939	Dziewczyna z Meksyku	Tony Romano
1939	Dziewczyna i hazardzista	Rodolfo Ramos
1940	Wzywanie Philo Vance’a	Eduardo Grassi

---

Oceń: Edward Raquello

---