Armin Horowitz


Armin Horowitz, urodzony 19 października 1880 roku w Warszawie, a zmarły 15 czerwca 1965 roku w Norwich, to postać wybitna w świecie sztuki, znany przede wszystkim jako malarz portrecista oraz pejzażysta. Dodatkowo, był również utalentowanym grafikiem i ilustratorem, a także synem znanego malarza Leopolda Horowitza.

W latach 1897–1901 studiował malarstwo w Akademii Sztuk Pięknych w Wiedniu, gdzie kształcił się pod okiem takich mistrzów jak Christian Griepenkerl i Alois Deluga. Jego artystyczne poszukiwania zaprowadziły go także do Akademii Sztuk Pięknych w Monachium, gdzie uczył się u Leo Putza. Jego podróże studialne obejmowały m.in. Paryż, co pozwoliło mu na rozwijanie swojego warsztatu i inspirowanie się nowymi prądami artystycznymi.

W czasie I wojny światowej, Horowitz zgłosił się jako ochotnik do armii austrowęgierskiej w Bratysławie; od października 1915 roku aktywnie uczestniczył w walkach na froncie w Serbii. Jako komendant transportu jeńców, miał możliwość wykonania szeregu portretów żołnierzy z różnych krajów, co miało na celu wydanie albumu reprodukcji, z których dochody miały trafić na potrzeby Międzynarodowego Ruchu Czerwonego Krzyża i Czerwonego Półksiężyca. To niezwykłe podejście do sztuki, związane z czasem wojennym, ukazuje jego zaangażowanie w pomoc innym oraz w dokumentację dramatycznych wydarzeń tamtych czasów.

15 czerwca 1916 roku, artysta został mianowany oficjalnym malarzem wojennym, a w styczniu 1917 roku otrzymał awans na podporucznika rezerwy. Działał na różnych frontach, w tym wołyńskim oraz włoskim, a także w austriackiej flotylli na Wiśle. Jego losy na froncie południowym były dramatyczne, gdyż na krótko dostał się do niewoli, a w maju 1918 roku przebywał na froncie albańskim, co stanowiło kolejne wyzwanie w jego karierze artystycznej.

Po zakończeniu wojny Horowitz osiedlił się w Wiedniu, gdzie skoncentrował się na malarstwie portretowym oraz grafice książkowej. W 1936 roku zdobył srebrny medal Zachęty, co stanowiło istotne osiągnięcie w jego karierze. Jednak po aneksji Austrii przez III Rzeszę, w 1938 roku postanowił emigrować do Anglii, gdzie osiedlił się na stałe, z wyjątkiem krótkiego pobytu w Meksyku w 1955 roku.

Wiele z jego obrazów batalistycznych jest obecnie częścią zbiorów Muzeum Historii Wojskowości w Wiedniu, co potwierdza jego znaczenie oraz trwały wpływ na świat sztuki oraz historii.

Przypisy

  1. Zachęta 1937. [dostęp 03.07.2013 r.]

Oceń: Armin Horowitz

Średnia ocena:4.88 Liczba ocen:15