Maurycy Gomulicki

---

Życiorys

Ukończył studia na Wydziale Grafiki ASP w Warszawie w latach 1987–1992. W 1992 roku uzyskał dyplom z zakresu grafiki warsztatowej, pod kierunkiem prof. Rafała Strenta, oraz z malarstwa, u prof. Jerzego Tchórzewskiego. W kolejnych latach, dokładnie 1992–1993, kontynuował naukę na Facultat de Beaux Arts w Barcelonie, a w 1994 roku na Nuova Accademia di Belle Arti w Mediolanie. Od 1997 do 1998 roku miał okazję uczyć się w Centro Multimedia del Centro Nacional de las Artes.

Artysta ten prezentował swoje różnorodne prace, które obejmują grafiki komputerowe, rysunki, instalacje i fotografie, w wielu prestiżowych miejscach. Otrzymał uznanie w Muzeum Warszawskiej ASP, Centrum Sztuki Współczesnej Zamek Ujazdowski czy Małej Galerii ZPAF CSW w Warszawie. Można także wymienić Galerię FF w Łodzi oraz Centre d’Art Contemporain w Grenoble (1992), Ernst Múzeum w Budapeszcie (1997), a także wydarzenia takie jak Triennale of Painting i Triennale of Print w Osace (1990, 1991). Jego prace były również częścią Miesiąca Fotografii w Bratysławie (1997), oraz wystaw w Meksyku, takich jak Energy Stills, SAPS, México DF, Meksyk (2003) oraz „Za czerwonym horyzontem”/”Beyond The Red Horizon” (CSW Zamek Ujazdowski, Warszawa, ROSIZO/Moskwa; 2004) i Videobrasil, SESC, São Paulo, Brazylia – Detonadores, OPA, Guadalajara, Meksyk (2005).

Był także konsultantem oraz współautorem fotografii w projekcie pn.: „ABCDF – słownik wizualny Meksyku Miasta” (2000–02). Jego projekt Air Bridge był realizowany w latach 2003–2005 w ramach: InSite – Art Practices in the Public Domain, przy współpracy San Diego (USA) oraz Tijuana w Meksyku. W czasopiśmie Machina prowadził rubrykę o nazwie Rzecz kultowa, gdzie pisał o niezwykłych gadżetach ze świata (później kontynuowanej we Fluidzie).

W ramach projektu „MEXXXICO Erotica Shop” w Meksyku współpracował z Jorge Covarrubias i Salvador Quiroz w tworzeniu sieci różowych sex-shopów. W 2006 roku w CSW Zamek Ujazdowski zaprezentował wystawę pod tytułem Pink not dead!, w której uczestniczyli zaproszeni przez niego artyści z Polski i Meksyku. Jego projekt Dziary, realizowany przez 11 lat, przedstawiał zbiór zdjęć tatuaży, w tym większość fotografii wykonano w Polsce. Obok wystawy ukazał się także album fotograficzny.

29 października 2019 roku prowadził uroczystości związane z dziesięcioleciem instalacji Światłotrysk, którą stworzył. W 2013 roku zaprojektował rzeźbę Melancholia dla parku Strzeleckiego w Tarnowie; w 2019 roku została ona przewieziona do Warszawy, poddana konserwacji i obecnie znajduje się w depozycie Parku Rzeźby w Królikarni (Muzeum Rzeźby im. Xawerego Dunikowskiego, Oddział Muzeum Narodowego w Warszawie), gdzie była eksponowana od października 2019 do 2022 roku. W 2014 roku stworzył rzeźbę w ramach projektu „Poruszenie Formy”, która znajduje się przy skrzyżowaniu ul. Traugutta i Grobli św. Jerzego w Elblągu (140 x 140 cm).

Przez wiele lat był również odpowiedzialny za projektowanie okładek książek naukowych dla wydawnictwa PWN oraz ilustrował publikacje dla dzieci w tygodniku Pentliczek. Publikował w takich pismach jak Fluid, Piktogram – talking pictures magazine oraz Trzaskopismo. Zrealizował również ilustracje do meksykańskiego wydania Iwony, księżniczki Burgunda Witolda Gombrowicza (Yvonne, Princesa de Borgoña Mexico: El Milagro, 1996). Do jego osiągnięć należy także pięć filmów animowanych.

W latach 1998–2006 opracowywał własne kalendarze dla drukarni Delta. Wspólnie z Jeronimo Hagermanem wydał album fotograficzny pt.: „Funebre”, który badał fantazje pogrzebowe z różnych regionów świata (Editorial Diamantina, Meksyk 2006). W grudniu 2007 roku opublikowano jego album fotograficzny „W-wa”, który dotyczy Warszawy (Fundacja „Bęc Zmiana” 2007, ISBN 978-83-925107-0-3).

Artysta ten jest wnukiem Juliusza Wiktora Gomulickiego, który pełnił rolę opiekuna po tragicznej śmierci jego ojca, Rogera Gomulickiego (1940–1974). Obecnie mieszka w Warszawie oraz Meksyku.

---

Oceń: Maurycy Gomulicki

---