Józef Brodowski (starszy)


Józef Brodowski (starszy) był uznawanym malarzem, który znacząco wpłynął na rozwój klasycyzmu w polskim malarstwie. Urodził się w 1772 roku w Warszawie, a zmarł w 1853 roku w Krakowie.

Jego artystyczna podróż rozpoczęła się dzięki wsparciu księżnej Izabeli Czartoryskiej, która umożliwiła mu podjęcie studiów w Wiedniu. Tam miał okazję uczyć się pod okiem znakomitych mistrzów, takich jak Josef Abel oraz Jan Chrzciciel Lampi, co miało ogromny wpływ na jego twórczość.

W roku 1805 Brodowski osiedlił się w Łańcucie, gdzie intensywnie malował portrety oraz obrazy ilustrujące sceny z przedstawień teatralnych, co ukazuje jego zamiłowanie do sztuki teatralnej i dramatu.

W 1811 roku objął stanowisko nauczyciela rysunków w gimnazjum św. Anny w Krakowie, a jego umiejętności oraz pasja do sztuki zaowocowały późniejszym awansem na profesora w lokalnej szkole malarstwa. Jego działalność edukacyjna miała z pewnością duży wpływ na młode pokolenia artystów w regionie.

Brodowski specjalizował się w malarstwie historycznym, rodzajowym, religijnym oraz portretowym, tworząc dzieła, które do dziś są cenione za swoje walory artystyczne.

Prace

Józef Brodowski (starszy) to znana postać w polskiej sztuce, która tworzyła w dobie romantyzmu. Jego prace odzwierciedlają nie tylko warsztat artystyczny, ale również fascynację wydarzeniami historycznymi oraz społecznymi, które miały miejsce w Polsce. Wiele jego dzieł skupia się na tematyce narodowej oraz istotnych momentach w historii kraju.

  • Wzięcie Kościuszki do niewoli pod Maciejowicami,
  • Ułani polscy pod Sommo-Sierrą,
  • Tadeusz Kościuszko w Krakowie w r. 1794,
  • Przedstawienie Krakusów Napoleonowi pod Dreznem,
  • Sypanie mogiły Kościuszki,
  • Uczta ludowa na Skałce w dzień św. Stanisława,
  • Sąd ostateczny,
  • Chrystus przemawiający do św. Piotra.

Brodowski był również aktywnym członkiem loży wolnomularskiej o nazwie Przesąd Zwyciężony, co świadczy o jego zaangażowaniu w działania na rzecz oświecenia i humanizmu w Polsce. Jego twórczość jest nie tylko świadectwem epoki, w której żył, ale także istotnym elementem polskiej kultury i sztuki.

Przypisy

  1. Stanisław Małachowski-Łempicki, Wykaz polskich lóż wolnomularskich oraz ich członków w latach 1738–1821, [w:] „Archiwum Komisji Historycznej”, t. XIV, Kraków 30.09.1930 r., s. 355.

Oceń: Józef Brodowski (starszy)

Średnia ocena:4.64 Liczba ocen:5