Joanna Salamon

Kultura i sztuka

Joanna Salamon, urodzona 20 września 1932 roku w Warszawie, a zmarła 6 grudnia 2001 roku w Krakowie, była postacią niezwykle wpływową w polskiej kulturze literackiej. Ta zdolna poetka, tłumaczka literatury rosyjskiej i serbskiej, a także historyczka i krytyczka literatury, miała wielki wpływ na obszar literackiego myślenia w Polsce.

Po ukończeniu studiów medycznych w Leningradzie, pracowała jako lekarz pulmonolog aż do emerytury. Jednak jej pasja do literatury przejawiała się nie tylko w praktyce medycznej, ale również w jej twórczości literackiej.

W ciągu swojej kariery Joanna Salamon opublikowała kilka tomików poezji, w tym:

  • Abecadło (1971),
  • Medytacje (1973),
  • Pra-nowe abecadło (1976),
  • Szkice do nowego słownika wyrazów (1978),
  • Tu wzrusza tylko nietrwałość (1979),
  • Ulica Ku Niebu (1980).

Oprócz tego, była autorką książek o charakterze historyczno-krytycznoliterackim, takich jak:

  • Latarka Gombrowicza, albo żurawie i kolibry. U źródeł ukrytego nurtu w literaturze polskiej (1991),
  • Cztery godziny albo zegar Dziadów (1999),
  • Czas Herberta albo na dom w Czarnolesie (2002).

W końcowym etapie swojego życia, Joanna Salamon udzieliła wywiadu rzeki pod tytułem O ukrytych nurtach w polskiej literaturze (2003), w którym dzieliła się swoimi przemyśleniami na temat literackiej tradycji oraz jej ukrytych aspektów.

Znana przede wszystkim jako oryginalna i kontrowersyjna interpretatorka literatury, Salamon analizowała jej dzieła w perspektywie diachronicznej, uwzględniając wiele kontekstów, które zazwyczaj umykają polskim literaturoznawcom. Jej podejście sprawiło, że zyskała uznanie wśród współczesnych czytelników, wielu z nich porównuje ją do Harolda Blooma, amerykańskiego krytyka literackiego, znanego z koncepcji „lęku przed wpływem”.

Joanna Salamon była również członkiem Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, co świadczy o jej zaangażowaniu w polską literaturę i kulturę.

Książki poetyckie

Joanna Salamon jest autorką wielu wybitnych dzieł literackich, które znacząco wpłynęły na polską poezję. Poniżej przedstawiamy zestawienie jej książek poetyckich, które ukazały się na przestrzeni lat:

  • Abecadło (1971),
  • Medytacje (1973),
  • Pra-nowe abecadło (1976),
  • Szkice do nowego słownika wyrazów (1978),
  • Tu wzrusza tylko nietrwałość (1979),
  • Ulica Ku Niebu (1980),
  • Anioł czasu krągłego (2001).

Książki historyczno- i krytycznoliterackie

W dorobku literackim Joanny Salamon znajdują się wyjątkowe dzieła, które przyciągają uwagę badaczy literatury oraz pasjonatów historii literackiej.

  • Latarka Gombrowicza, albo żurawie i kolibry. U źródeł ukrytyego nurtu w literaturze polskiej (1991),
  • Cztery godziny albo zegar Dziadów (1999),
  • Czas Herberta albo na dom w Czarnolesie (2002),
  • Plus minus Atlantyda albo ukłony parzyste. Rzecz o Wisławie Szymborskiej i Czesławie Miłoszu (2011).

Przekłady

Oto lista przykładów dzieł literackich, które można przypisać Joannie Salamon:

  • Marina Cwietajewa, Wybór wierszy (1977),
  • Marina Cwietajewa, Być chłopcem twoim jasnowłosym…: wybór wierszy (2006),
  • Władimir Buricz, Wiersze (1978),
  • Miodrag Pavlović, Jasne i ciemne święta (1980),
  • Stevan Raičković, Pieśni ciszy (1986),
  • Branko Miljković, Wybór poezji (1986).

Przypisy

  1. Joanna Salamon w bazie biogramów Biblioteki Uniwersytetu Jagiellońskiego.
  2. Pisarze pod Wawelem. Członkowie krakowskiego oddziału Stowarzyszenia Pisarzy Polskich Informator biobibliograficzny, wyd. Universitas, Kraków, 1992 r., s. 150.

Oceń: Joanna Salamon

★★★★★
Średnia ocena:4.49 Liczba ocen:23