Krzysztof Skudlarski

---

Życiorys

W wyniku tragicznymi wydarzeniami, podczas niemieckiej okupacji, Krzysztof Skudlarski doświadczył ogromnych strat w rodzinie, tracąc oboje rodziców oraz najstarszego brata w trakcie powstania warszawskiego. W 1944 roku został wywieziony na roboty do Niemiec, jednak w czasie ewakuacji miał okazję przebywać we Wrocławiu. Po zakończeniu wojny rozpoczął naukę na Politechnice Wrocławskiej, gdzie także rozpoczął pracę w Katedrze Chemii Nieorganicznej w 1954 roku.

Jego kariera naukowa rozwinęła się dynamicznie; uzyskał stopień doktorski w 1962 roku, a niedługo potem odbył staż na Wolnym Uniwersytecie Brukselskim. W trakcie tego stażu miał okazję zapoznać się z nowoczesnymi metodami badawczymi, takimi jak wysokotemperaturowa spektrometria mas, która była połączona z metodą Knudsena efuzji par. Po powrocie do Polski Skudlarski zajął się modernizacją radzieckiego spektrometru mas, co zaowocowało uruchomieniem pierwszej w Polsce aparatury do analizy termodynamiki związków nieorganicznych.

W efekcie jego pracy, powstała Pracownia Wysokotemperaturowej Spektrometrii Mas w Instytucie Chemii Nieorganicznej i Metalurgii Pierwiastków Rzadkich, gdzie w 1973 roku uzyskał habilitację, a rok później objął stanowisko docenta. Skudlarski odegrał również kluczową rolę jako organizator Środowiskowego Laboratorium Mikroskopii Elektronowej, którego kierownikiem był od 1974 do 1984 roku. W latach 1973–1984 był redaktorem Wydawnictw Naukowych Instytutu, a później przez kilka lat pełnił funkcję zastępcy dyrektora Instytutu ds. dydaktycznych.

W 1987 roku uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego, a w 1993 roku został profesorem zwyczajnym. Był autorem lub współautorem 62 prac naukowych oraz promował czterech doktorów. Krzysztof Skudlarski był także aktywnym członkiem Polskiego Towarzystwa Chemicznego. W latach 1981-1990 zasiadał w Sekcji Chemii Nieorganicznej Komisji Nomenklaturowej, współpracując przy tworzeniu polskiej wersji terminologii chemicznej.

Niestety, jego życie zakończyło się nagle 14 lipca 1995 roku, pozostawiając po sobie istotny wkład w rozwój chemii w Polsce.

---

Oceń: Krzysztof Skudlarski

---