Krzysztof Dębnicki

Polityka i administracja

Krzysztof Dębnicki to postać o niezwykle bogatym dorobku i różnorodnych zainteresowaniach. Urodził się 31 stycznia 1950 roku w Warszawie, a jego kariera zawodowa obejmuje wiele dziedzin.

Jako historyk specjalizuje się w różnorodnych tematach związanych z historią, ale również podróżnik, który z pasją eksploruje odległe zakątki świata. Dębnicki jest uznawanym orientalistą, a także posiada wykształcenie w zakresie afrykanistyki oraz indologii, co czyni go ekspertem w tych niełatwych dziedzinach.

Oprócz działalności naukowej, Krzysztof Dębnicki pełnił funkcje dyplomatyczne, będąc ambasadorem w trzech krajach: Mongolii w latach 2001–2005, Pakistanie od 2007 do 2010 roku oraz Malezji w okresie 2018–2023. Jego praca w tych rolach przyczyniła się do umocnienia relacji między Polską a tymi krajami.

Życiorys

W okresie od 1968 do 1970 roku Krzysztof Dębnicki odbył studia z zakresu historii, antropologii Afryki oraz nauk politycznych w Ghanie. Następnie, w 1975 roku, ukończył edukację na Wydziale Historycznym Uniwersytetu Warszawskiego. W 1984 roku uzyskał tytuł doktora, przedstawiając rozprawę poświęconą przemianom politycznym w Nepalu w latach 1950–1980. Kolejnym znaczącym osiągnięciem było uzyskanie w 2008 roku na Uniwersytecie Warszawskim habilitacji na podstawie pracy dotyczącej przemocy i konfliktów w politycznym systemie niepodległych Indii. W ramach swojej kariery akademickiej miał również zaszczyt wypromować przynajmniej jeden doktorat.

W 1975 roku rozpoczął pracę w Studium Afrykanistycznym Uniwersytetu Warszawskiego, a od 1977 roku związał się z Zakładem Współczesnych Zagadnień Azji w Instytucie Orientalistycznym UW. Dodatkowo, w latach 1985-1986 był stypendystą w Indiach na Uniwersytecie w Nowym Delhi, a następnie w latach 1990-1991 na Uniwersytecie w Nowym Jorku.

W latach 70. Dębnicki odbył liczne podróże lądowe przez Azję Centralną do takich krajów jak Pakistan, Indie, Nepal i Sikkim. Po stypendium w Indiach w 1986 roku, wracał przez Tybet, Chiny, Mongolię oraz Związek Radziecki, a dwa lata później przez Sinciang. Jako ekspert w dziedzinach historycznych, społecznych i politycznych, stawiał czoła wyzwaniom regionu Azji Środkowej i Południowej, prowadząc wykłady zarówno w Polsce, jak i za granicą. Jego dorobek literacki obejmuje wiele publikacji naukowych oraz popularnonaukowych, współpracował z takimi mediami jak „Gazeta Wyborcza”, „Rzeczpospolita” oraz „Tygodnik Powszechny”.

W 1993 roku rozpoczął pracę w Ministerstwie Spraw Zagranicznych RP, gdzie specjalizował się w sprawach irańskich oraz państw Zatoki Perskiej. W latach 1995-1999 pełnił rolę radcy ds. politycznych w ambasadzie w Nowym Delhi, przez część tego okresu jako chargé d’affaires. Po powrocie do Polski, podróżował motocyklem przez Azję Centralną i Rosję. Wkrótce potem został pracownikiem Departamentu Azji, Australii i Ameryki Łacińskiej MSZ. W 2001 objął kierownictwo polskiej placówki dyplomatycznej w Ułan Bator, pełniąc funkcję ambasadora do 2005 roku. Po powrocie skupił się na pracy wykładowczej na Uniwersytecie Warszawskim oraz w Collegium Civitas.

W 2007 roku Dębnicki otrzymał nominację na ambasadora RP w Pakistanie, jednak jego kadencja zakończyła się 1 września 2010 roku. Następnie, 5 września 2018 roku, objął stanowisko ambasadora w Malezji, gdzie służbę pełnił aż do 31 maja 2023 roku. Jego żoną jest Ewa Małgorzata Gotz-Dębnicka.

Publikacje

Oto wybrane publikacje autorstwa Krzysztofa Dębnickiego, które ukazują jego wkład w badania naukowe oraz literaturę.

  • Nepal, królestwo wśród chmur, Warszawa 1981,
  • Współczesna historia Królestwa Nepalu, Warszawa 2005,
  • Konflikt i przemoc w systemie politycznym niepodległych Indii, Warszawa 2000.

Przypisy

  1. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 27.04.2023 r. nr 110.38.2023 w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2023 r. poz. 568).
  2. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 27.04.2023 r. nr 110.37.2023 w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2023 r. poz. 567).
  3. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 27.04.2023 r. nr 110.36.2023 w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2023 r. poz. 566).
  4. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 29.01.2018 r. nr 110.5.2018 w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2018 r. poz. 239).
  5. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28.12.2017 r. nr 110.106.2017 w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2018 r. poz. 112).
  6. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 28.12.2017 r. nr 110.105.2017 w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2018 r. poz. 111).
  7. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 01.09.2010 r. nr 110-28-2010 w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2010 r. nr 70, poz. 870).
  8. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 22.03.2001 r. nr Z. 110-23-2001 w sprawie mianowania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2001 r. nr 11, poz. 178).
  9. a b Zapis przebiegu posiedzenia Komisji Spraw Zagranicznych [online], www.sejm.gov.pl, 07.12.2017 r. [dostęp 10.09.2018 r.]
  10. Zapis przebiegu Komisji Spraw Zagranicznych /nr 89/ Biuletyn nr 2250/V [online], sejm.gov.pl, 10.07.2007 r. [dostęp 24.04.2019 r.]
  11. Tomasz Wituch, Bogdan Stolarczyk Studenci Instytutu Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego 1945-2000, wyd. Arkadiusz Wingert, Kraków 2010, s. 412.
  12. Diplomatic and Consular List [online], kln.gov.my, 31.05.2021 r. s. 119 [dostęp 13.06.2023 r.]

Oceń: Krzysztof Dębnicki

★★★★★
Średnia ocena:4.8 Liczba ocen:21