Krystiana Robb-Narbutt


Krystiana Robb-Narbutt, urodzona 19 lutego 1945 roku w Warszawie, była znaną polską malarką oraz poetką. Jej życie artystyczne zakończyło się w grudniu 2006 roku, kiedy to również zmarła w swojej ukochanej stolicy.

Przez całe swoje życie artystyczne, Robb-Narbutt tworzyła dzieła, które zdobyły uznanie w kręgach artystycznych oraz wśród miłośników kultury.

Życiorys

Krystiana Robb-Narbutt przyszła na świat 19 lutego 1945 roku jako wcześniak w Warszawie, będąc córką znaczącej postaci w polskiej kulturze, działacza i pisarza Ignacego Robb-Narbutta (1912–1958; nazwisko Rob wywodziło się ze skrótu nazwy Rosenfarb) oraz artystki Franciszki Robb-Narbutt (1916–1979), z domu Cytryn. Miała brata, Jacka Robba, który przyszedł na świat w roku 1949. Jej rodzina przed wojną prowadziła warszawskie wydawnictwo Księgarnia Popularna.

W roku 1964 zainaugurowała swoją edukację na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Na studiach rozwijała swoje umiejętności malarskie pod okiem takich artystów jak Juliusz Studnicki oraz Artur Nacht-Samborski, a także uczyła się grafiki pod kierunkiem Józefa Pakulskiego i tkaniny artystycznej u Aliny Śledziewskiej. Po wydarzeniach Marca 1968 roku, musiała stawić czoła konsekwencjom i odbyła karę sześciu miesięcy więzienia. W 1969 roku, w tym samym czasie, w którym jej brat podjął decyzję o emigracji do Danii, poznała Michała Wejrocha, który był aktywnym działaczem opozycji.

Po jakimś czasie, Krystiana wznowiła studia, uzyskując w 1971 roku dyplom z malarstwa oraz litografii w pracowni Michała Byliny na warszawskiej ASP. Wspólnie z Jerzym Kaliną, Maciejem Łubowskim oraz Ireneuszem Szubertem, założyła grupę młodych malarzy pod nazwą Sejf. Była również zaangażowana w ruch „O poprawę”, a jej debiut artystyczny miał miejsce podczas wystawy tkaniny artystycznej.

W latach osiemdziesiątych pracowała w warszawskim szpitalu psychiatrycznym, w pracowni terapii artystycznej, co z pewnością miało ogromny wpływ na jej twórczość. Jej mieszkanie-pracownia mieściło się przy ulicy Królowej Aldony 9 na warszawskiej Saskiej Kępie. W tym miejscu zawiązała bliskie przyjaźnie m.in. z Ewą Kuryluk, Andrzejem Bieńkowskim, Barbarą Sadowską oraz Łukaszem Korolkiewiczem, którzy regularnie ją odwiedzali.

Krystiana Robb-Narbutt zmarła w grudniu 2006 roku, po długiej walce z chorobą nowotworową. Została pochowana na cmentarzu Wojskowym na Powązkach, gdzie spoczywa obok swoich rodziców (kwatera B2-12-18).

Twórczość

Krystiana Robb-Narbutt wywodziła się z rodziny o głęboko zakorzenionych tradycjach artystycznych. W ramach swojej działalności artystycznej, zajmowała się różnorodnymi technikami, w tym malarstwem, tkaniną artystyczną, rysowaniem oraz tworzeniem poezji. Ponadto, twórczyni wytwarzała drobne obiekty, które starannie przechowywała w specjalnie przygotowanych szklanych gablotkach, określanych jako objet trouvé.

Wystawy

Wśród jej najważniejszych wystaw można wymienić:

  • 1980: Szyfry niemożności, Galeria Krytyków Pokaz, Warszawa,
  • 2003: Nostalgia jest gdzie indziej, Zachęta Narodowa Galeria Sztuki, Warszawa,
  • 2005-2008: Projekt Próżna, zainicjowany wspólnie z Krystyną Piotrowską w ramach Festiwalu Kultury Żydowskiej Warszawa Singera,
  • 2006: Oni są we mnie, ja jestem z nich, Galeria Krytyków Pokaz, Warszawa.

Publikacje

Krystiana Robb-Narbutt była autorką kilku publikacji, które stały się ważnym elementem jej twórczości. Wśród nich wymienia się:

  • 1997: Ziemia dotyka anioła, tom wierszy,
  • 2002: Jest. Jest inaczej, tom wierszy.

Odznaczenia

W roku 2008, pośmiertnie, Krystiana Robb-Narbutt została uhonorowana Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski,

co stanowi wyraz uznania za jej wybitne zasługi w działaniach na rzecz przemian demokratycznych oraz osiągnięć w pracy zawodowej.

Przypisy

  1. a b Wyszukiwarka cmentarna --- Warszawskie cmentarze [online], www.cmentarzekomunalne.com.pl [dostęp 28.12.2021 r.]
  2. Krystiana Robb-Narbutt | Życie i twórczość | Artysta [online], Culture.pl [dostęp 28.12.2021 r.]
  3. Krystiana Robb-Narbutt – Zachęta Narodowa Galeria Sztuki [online], zacheta.art.pl [dostęp 15.10.2019 r.]
  4. Agnieszka Kowalska: Koralowa rafa Krystiany. gazeta.pl, 21.12.2010 r. [dostęp 06.01.2013 r.]
  5. a b c Małgorzata Kitowska-Łysiak: Krystiana Robb-Narbutt. culture.pl, 01.12.2004 r. [dostęp 06.01.2013 r.]
  6. a b c d e Krystiana Robb-Narbutt, Rysunki, przedmioty, pracownia, red. Dorota Jarecka i Wanda Siedlecka, Fundacja Krystiany Robb-Narbutt, Zachęta Narodowa Galeria Sztuki, Warszawa: 2012, ISBN 978-83-934313-0-4

Oceń: Krystiana Robb-Narbutt

Średnia ocena:4.5 Liczba ocen:24