Bohdan Kendelewicz

---

Życiorys

W lecie 1962 roku, młody muzyk, Bohdan Kendelewicz, w roli gitarzysty oraz ucznia warszawskiego Liceum Ogólnokształcącego, zrealizował swoje pierwsze muzyczne ambicje. Wraz z kolegą z klasy, Krzysztofem Bańkowskim, stworzyli zespół o nazwie Big Beat Sextet. Grupa ta pozostawiła po sobie dwa wydania płyt czwórkowych (EP) – Tańczymy madisona oraz Tańczymy twista, a także pocztówkę dźwiękową, która ujrzała światło dzienne w grudniu 1962 roku, i kilka nagrań radiowych z 1963 roku. Następnie, w październiku 1963 roku, po serii wrześniowych koncertów w Mielnie, zespół przeszedł transformację, przyjmując nową nazwę – Tajfuny. W skład tej nowej formacji weszli: Bohdan Kendelewicz – gitara, Krzysztof Bańkowski – gitara, Zbigniew Antoszewski – gitara basowa oraz Mirosław Bednarski – perkusja.

Tajfuny szybko zyskały uznanie i stały się uznawane za jeden z najważniejszych polskich zespołów instrumentalnych, zyskując popularność w całym kraju. Grupa, jako jeden z pierwszych warszawskich wykonawców rock and rollowych, zdobyła pierwsze miejsce w plebiscycie miesięcznika Jazz na najpopularniejszych wykonawców 1964 roku, wyprzedzając znany zespół Niebiesko-Czarni. Po zakończeniu mody na twista, główny repertuar Tajfunów zdominowały przeboje gitarowe, inspirowane twórczością takich zespołów jak The Shadows, The Ventures oraz piosenki Cliffa Richarda.

Wśród solistów zespołu od 1963 roku występowali: Janusz Godlewski, Piotr Miks, Jerzy Florczyk, Wojciech Gąssowski oraz Maciej Kossowski. Grupa w latach 1965–1967 współpracowała z różnymi artystami, takimi jak: Piotr Szczepanik, Czesław Niemen, Helena Majdaniec oraz Krystyna Konarska. Echem tych współprac były występy z żeńskimi zespołami wokalnymi, jak Alibabki, Siostry Panas czy Meteory, w których jedną z wokalistek była Liliana Urbańska.

Od wiosny do jesieni 1965 roku, muzycy występowali również pod nazwą Ricercar 64, będąc pod wpływem współpracy z Andrzejem Korzyńskim i jego Młodzieżowym Studiem „Rytm”. W 1966 roku, Tajfuny wystąpiły jako fikcyjny zespół młodzieżowy Żywioły w komedii reżyserii Jana Rutkiewicza pt. Kochajmy syrenki, której premiera odbyła się 25 kwietnia 1967 roku.

Na początku 1968 roku, po zmianach w składzie, powstała nowa grupa o nazwie Bizony, której liderem został Zbigniew Bizoń. Zespół, wzbogacony o sekcję dętą, miał styl zbliżony do soulowego brzmienia Akwarel. Debiut Bizonów miał miejsce 12 marca 1968 roku w Telewizyjnej Giełdzie Piosenki, gdzie zdobyli główną nagrodę za utwór Lepiej późno niż wcale. W 1969 roku nagrali swój jedyny album To ziemia, który przyniósł im kilka przebojów, w tym kompozycję Kendelewicza Spacer dziką plażą – Radiowa Piosenka Miesiąca w czerwcu 1969 roku.

Począwszy od stycznia 1970 roku, po odejściu głównego wokalisty Stana Borysa, zespół rozpoczął nową współpracę z Zdzisławą Sośnicką. Po włączeniu nowego gitarzysty, Mirosława Męczyńskiego, Kendelewicz przeszedł na gitarę basową. Jednak zespół rozwiązano latem 1970 roku. Zarówno Tajfuny, jak i Bizony, pozostawiły bogaty dorobek radiowy i płytowy.

Na przełomie 1970 roku, warszawski muzyk, kontynuując karierę jako basista, rozpoczął współpracę z zespołem Wiatraki, kierowanym przez Ryszarda Poznakowskiego. Po jego rozwiązaniu w 1971 roku, Kendelewicz wziął udział w nowym projekcie, który organizował Jerzy Grunwald. Nowa formacja, En Face, nagrała debiutancki album oraz utwory, które ukazały się później na kompilacjach. W marcu 1973 roku powstał również album grupy Jerzy Grunwald & En Face.

W latach osiemdziesiątych Kendelewicz był basistą w zespole Omni, liderowanym przez Zdzisława „Pilka” Surowca, który współpracował z wieloma artystami estradowymi. Po zakończeniu działalności zespołu w Teatrze Komedia oraz przy projekcie Olgi Lipińskiej, Kendelewicz na pewien czas wycofał się z życia muzycznego. Jednak powrócił na scenę, namawiany przez Piotra Miksa. W 1996 roku, podczas koncertu w klubie Stodoła, Tajfuny zostały reaktywowane.

W stulecie warszawskiego rock and rolla lat 60. wymieniono wiele miast, w których zespół się występował. Bohdan Kendelewicz zmarł 19 czerwca 2012 roku i został pochowany na cmentarzu Bródzieńskim w Warszawie. W 2023 roku ukazał się nowy, dwupłytowy album Sezam otwarty, prezentujący niepublikowane nagrania zespołu Tajfuny oraz dodatki związane z Big Beat Sextetem oraz Zespołem Zbigniewa Antoszewskiego.

---

Oceń: Bohdan Kendelewicz

---