Konstancja Bednarzewska

---

Życiorys

Konstancja Bednarzewska, córka Piotra Raykowskiego oraz Magdaleny z Pawłowskich, zadebiutowała w roli Heleny w przedstawieniu Pan Jowialski, w zespole K. Kamińskiego, 27 września 1892 roku. Już przed swoim debiutem wstąpiła w związek małżeński z Sewerynem Bednarzewskim, lecz ich małżeństwo szybko się zakończyło.

W sezonach 1893/1894 artystka pracowała w Teatrze Miejskim w Krakowie, a następnie przeniosła się do Lwowa, gdzie pozostała aż do 1906 roku. W początkowej fazie XX wieku związała się z dyrektorem teatralnym Tadeuszem Pawlikowskim, z którym zamierzała opuścić Lwów. W 1909 roku prasa donosiła o tragicznej śmierci aktorki, sugerując, że została zamordowana przez 20-letniego aktora Huberta Brzozowskiego w Monte Carlo. Ostatecznie te doniesienia okazały się mistyfikacją.

Konstancja grała również na deskach Warszawskich Teatrów Rządowych w latach 1906−1908, a następnie w poznańskich teatrach pomiędzy 1910 a 1911 rokiem. W kolejnych latach znów powróciła do Lwowa, gdzie występowała od 1911 do 1913 roku. W 1913 roku osiedliła się na stałe w Krakowie, a przez następne lata, aż do zakończenia kariery w 1930 roku, występowała w Teatrze im. Juliusza Słowackiego.

Artystka osiągnęła wiele znaczących sukcesów zawodowych, grając w takich rolach jak: Diana w Fantazym, Laura w Kordianie, Salomea w Śnie srebrnym Salomei, Elżbieta w Don Carlosie oraz Ofelia w Hamlecie. Była również zasłużoną członkinią ZASPu.

Po zakończeniu swojej kariery Konstancja Bednarzewska została pochowana na krakowskim cmentarzu Rakowickim w kwaterze IX-płn-25.

---

Oceń: Konstancja Bednarzewska

---