Katarzyna Latałło


Katarzyna Latałło, znana polska artystka, urodziła się 23 maja 1924 roku w Warszawie. Jej życie i twórczość miały znaczący wpływ na polską kulturę artystyczną. Zmarła w tym samym mieście, w którym przyszła na świat, 11 grudnia 2009 roku.

Była wybitną reżyserką filmów animowanych, co stanowiło ważny aspekt jej działalności artystycznej. W dodatku, Latałło była również utalentowaną malarką i grafiką, tworząc dzieła, które pozostawiły trwały ślad w świecie sztuki.

Życiorys

Katarzyna Latałło pochodziła z rodziny o tradycjach akademickich. Jej ojciec, Bohdan Wasiutyński, był profesorem prawa, a matka, Maria, była córką znanego malarza, Józefa Buchbindera. Wdzięczyła się ponadto z publicystyką swojego brata Wojciecha.

W 1952 roku uzyskała dyplom na Wydziale Malarstwa i Grafiki ASP w Warszawie, gdzie kształciła się pod okiem profesora Jana Sokołowskiego. Jej twórczość obejmowała szereg wystaw zarówno w kraju, jak i za granicą, z zakresu grafiki oraz rysunku. Wystawiała swoje prace na Ogólnopolskich Wystawach Plastyki w latach 1952–1954, w 1955 roku brała udział w wystawie w Arsenale w Warszawie, gdzie została nagrodzona. Uczestniczyła także w I Ogólnopolskiej Wystawie Grafiki Artystycznej i Rysunku w 1956, a także w Ogólnopolskiej Wystawie Młodego Malarstwa, Rzeźby i Grafiki w Sopocie w 1958 oraz w międzynarodowej wystawie grafiki w Berlinie, Hamburgu i Kolonii w 1956, a także w I Biennale Grafiki Polskiej, które miało miejsce w Krakowie w 1960 roku.

Katarzyna Latałło zasiadała w zarządzie Sekcji Grafiki ZPAP w latach 1953–1955 oraz 1964–1965. Od 1961 roku stała się reżyserką i scenografką, współpracując z różnymi wytwórniami filmowymi. Wśród nich można wymienić: „Se-ma-for”, Studio Miniatur Filmowych oraz Studio Filmów Rysunkowych w Bielsku-Białej. Jej przynależność do Stowarzyszenia Filmowców Polskich rozpoczęła się w 1956 roku.

W uznaniu dla jej osiągnięć twórczych, 19 stycznia 1955 roku, na wniosek Ministra Kultury i Sztuki, otrzymała Medal 10-lecia Polski Ludowej. Jej filmy, w tym „Kat i Katarzyna”, zdobyły uznanie podczas przeglądów krajowych i międzynarodowych – w 1965 roku otrzymały Nagrodę Miasta Łodzi, a produkcja „Pan Plastyk” zdobyła nagrodę FIPRESCI na Festiwalu w Mar del Plata w tym samym roku. Dodatkowo, w 1970 roku, nagrodzono ją za serię filmów „Przygody Sindbada Żeglarza” w Łodzi.

Katarzyna Latałło aktywnie uczestniczyła również w życiu publicznym, pełniąc funkcję radnej Warszawy z ramienia PiS w latach 2005–2006. Była matką Stanisława Latałły oraz babką Marcina Latałły.

Odeszła z tego świata w Warszawie, a jej ciała spoczęło na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 30 wprost-5-11).

Filmografia

Katarzyna Latałło to postać znana w polskiej kinematografii, która zyskała uznanie dzięki swojemu dorobkowi artystycznemu. Jej filmografia obejmuje szereg znaczących produkcji.

  • 1961: Sąd królewski,
  • 1964: Pan Plastyk,
  • 1966: Kłębowisko,
  • 1968: Fotografia rodzinna,
  • 1969: Przygody Sindbada Żeglarza,
  • 1970: Klechdy polskie,
  • 1970: Podnoszenie ciężarów,
  • 1971: Sam sobie sterem,
  • 1973: ETC…,
  • 1973: Kostium i maska,
  • 1974: Kontrakt.

Przypisy

  1. a b Katarzyna Latałło - malarz, Polska, baza artystów Agra-Art [online], sztuka.agraart.pl [dostęp 18.09.2022 r.] .
  2. Katarzyna Latałło, Warszawa, 16.12.2009 - nekrolog [online], nekrologi.wyborcza.pl [dostęp 18.09.2022 r.] .
  3. Katarzyna Latałło, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 18.09.2022 r.] .
  4. Rada Miasta Stołecznego Warszawy informator, wyd. 3, 2022, s. 32 .
  5. Wyborcza.pl [online], warszawa.wyborcza.pl [dostęp 18.09.2022 r.] .
  6. Cmentarz Stare Powązki: JULJAN KOSTKA DE LIEBINSFELD, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 19.12.2019 r.] .
  7. M.P. z 1955 r. nr 101, poz. 1400 - Uchwała Rady Państwa z dnia 19.01.1955 r. nr 0/196 - na wniosek Ministra Kultury i Sztuki.

Oceń: Katarzyna Latałło

Średnia ocena:4.91 Liczba ocen:12