Stanisław Poznański (1909–1996)

---

Życiorys

Stanisław Poznański przyszedł na świat w rodzinie Franciszka (1870–1941) oraz Anny z Królikowskich (1883–1970). Po ukończeniu studiów artystycznych w 1937 roku na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, stał się uczniem dwóch znaczących postaci w świecie sztuki, Tadeusza Pruszkowskiego oraz Leona Wyczółkowskiego.

Poznański zdobył miano profesora nadzwyczajnego w warszawskiej ASP. W okresie od 1957 do 1968 roku pełnił funkcje prorektora, a następnie dziekana Wydziału Grafiki. W 1965 roku objął z kolei kierownictwo Katedry Malarstwa na tymże wydziale. Jego twórczość nie ograniczała się wyłącznie do malarstwa sztalugowego; artysta zajmował się również grafiką artystyczną oraz ilustracjami książkowymi.

Jego dorobek artystyczny obejmuje liczne wystawy zbiorowe oraz indywidualne, które miały miejsce w Bydgoszczy w 1945 roku, a także w Warszawie (w latach 1962 oraz 1975 w Kordegardzie, a także w 1970 roku w TPSP). Poza tym, wystawiał swoje prace w Olsztynie w latach 1966 oraz 1974 w BWA.

Poznański zmarł w Warszawie, a jego miejsce wiecznego spoczynku znajduje się na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 284a-2-2).

Ordery i odznaczenia

Stanisław Poznański był odznaczany za swoje zasługi, w tym Złotym Krzyżem Zasługi, który otrzymał dwukrotnie: po raz pierwszy 22 lipca 1952 roku oraz kolejny raz 11 lipca 1955 roku.

Oprócz tego, uhonorowano go również Medalem 10-lecia Polski Ludowej, któremu nadano 19 stycznia 1955 roku.

---

Oceń: Stanisław Poznański (1909–1996)

---