Władysław Sabowski

Sabowski pochodził z rodziny urzędniczej i był absolwentem budownictwa Szkoły Sztuk Pięknych w Warszawie. Jego działalność literacka obejmowała współpracę z konspiracyjnymi pismami powstańczymi, a także publicystykę w „Strażnicy” oraz redakcję „Prawdy”. W pełnieniu funkcji referenta prasowego dla Rządu Narodowego na czołowej pozycji, odegrał ważną rolę w kontekście narodowego oporu.

Po zakończeniu powstania styczniowego, Władysław Sabowski zdecydował się na emigrację. W Brukseli, od października 1864 roku, redagował wydawnictwo pt. „Wytrwałość”, a po pewnym czasie osiedlił się w Francji. W 1869 roku powrócił jednak do Polski, gdzie osiedlił się w Krakowie, a od 1873 roku rozpoczął pracę w redakcji „Kraju”. Jego historia jako dziennikarza obejmowała również założenie dziennika „Kurier Krakowski” oraz współpracę z różnymi pismami literackimi i informacyjnymi.

W roku 1883 Sabowski powrócił do Warszawy. W latach 1884–1887 pełnił funkcję redaktora naczelnego „Kuriera Warszawskiego”, a w późniejszym okresie również „Kuriera Codziennego”. Po jego śmierci, został pochowany na cmentarzu Powązkowskim, w kwaterze 19-6-1, co stanowi symbol jego związków z Warszawą i polską kulturą.