Józef Konopka (komunista)

Jako doświadczony działacz komunistyczny, Konopka był również żołnierzem Armii Ludowej i uczestnikiem powstania warszawskiego. Przez całe życie nie bał się zaangażować w działalność społeczną. Zanim wcielił się do działań na rzecz partii, pracował jako praktykant oraz pracownik w zakładach mechanicznych. W latach 1920–1922 pełnił służbę wojskową, a później, od 1926 roku, pracował jako kierowca taksówki. W 1927 roku rozpoczął swoją aktywność w Komunistycznej Partii Polski (KPP).

Od 1928 roku Konopka był także działaczem Związku Zawodowego Automobilistów RP, odgrywając aktywną rolę w organizowaniu strajków i manifestacji. W kwietniu 1936 roku został na kilka tygodni aresztowany. Po wybuchu II wojny światowej, przebywał w Kołomyi od września 1939 do maja 1940. Po powrocie do Warszawy, zaangażował się w spotkania z byłymi członkami KPP i otrzymał zadanie zorganizowania grup komunistycznych na Starym Mieście.

Od grudnia 1940 roku był członkiem Komitetu Warszawskiego organizacji Rewolucyjne Rady Robotniczo-Chłopskie „Młot i Sierp”, a w 1942 roku wstąpił do Polskiej Partii Robotniczej (PPR). W 1943 roku zyskał status członka dowództwa Gwardii Ludowej w Śródmieściu. Jego mieszkanie stało się miejscem przechowywania broni i prasy PPR, a także przestrzenią dla zebrań partyjnych.

W czasie powstania warszawskiego walczył w oddziale Armii Ludowej na Starym Mieście. Po upadku powstania został wywieziony do obozu w Niemczech, gdzie przebywał do 1945 roku, kiedy to udało mu się odzyskać wolność. Po pewnym czasie spędzonym w szpitalu w Malmö, do Warszawy powrócił w marcu 1946. Swoją karierę kontynuował jako inspektor techniczny w Centralnym Zarządzie Motoryzacyjnym.

Konopka aktywnie uczestniczył w referendum w 1946 oraz wyborach w 1947 roku, a w styczniu 1947 roku pełnił rolę referenta zaopatrzenia w Państwowej Inspekcji Samochodowej. Jego życie miało jednak nieoczekiwany zwrot; 11 października 1948 roku został aresztowany i skazany na rok więzienia pod zarzutem pobierania prowizji przy zakupie części. Po zwolnieniu, podjął pracę w warszawskim przedsiębiorstwie transportowym oraz w Zjednoczeniu Robót Zmechanizowanych „Beton-Stal”. W sierpniu 1958 roku Konopka otrzymał rentę dla zasłużonych, a jego działania zostały docenione poprzez odznaczenia, w tym m.in. Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.

Ostatecznie, Józef Konopka spoczął na warszawskich wojskowych Powązkach, gdzie jego pamięć wciąż żyje w sercach tych, którzy pamiętają jego wkład w historię Polski.