Jerzy Wocial


Jerzy Piotr Wocial, urodzony 29 czerwca 1946 roku w Warszawie, był osobą o bogatym dorobku intelektualnym i społecznym. Zmarł 31 maja 2009 roku, również w Warszawie, pozostawiając po sobie znaczący ślad w polskiej kulturze i myśli filozoficznej.

W roli filozofa, Wocial wniósł wiele do dyskusji na tematy związane z etyką i wartościami. Był także uznawanym tłumaczem, który przekładał na język polski prace znanych myślicieli, co przyczyniło się do popularyzacji ich idei w Polsce.

Jego działalność społeczna i publicystyczna, szczególnie w kręgach katolickich, wskazuje na głębokie zaangażowanie w kwestie moralne oraz duchowe, co czyni go ważną postacią w polskim dyskursie intelektualnym.

Życiorys

Jerzy Wocial był wybitnym polskim naukowcem i działaczem społecznym, którego życie i działalność miały istotny wpływ na krajową scenę polityczną i kulturalną. Ukończył w 1969 roku Wydział Handlu Zagranicznego Szkoły Głównej Handlowej, a w 1975 roku Wydział Filozofii Uniwersytetu Warszawskiego. Jego kariera naukowa rozpoczęła się w Instytucie Koniunktur i Cen, gdzie pracował jako asystent w latach 1969–1971. W 1979 roku uzyskał doktorat, co podkreśla jego solidne podstawy akademickie.

W tokach swojej kariery, Wocial był również czynny w wydawnictwie NOWa, gdzie w latach 1977–1980 pełnił funkcje introligatora oraz zecera, a nadto organizował prace redakcyjne. Swoim zaangażowaniem przyczynił się do Biuletynu Informacyjnego KSS „KOR”, a także do działań opozycyjnych na Uniwersytecie Warszawskim.

W pierwszych miesiącach istnienia „Solidarności”, od września 1980 roku, zaangażował się na rzecz tego ruchu, pełniąc różnorodne funkcje, w tym będąc rzecznikiem prasowym. W 1981 roku publikował w niezależnym piśmie „Krytyka”, używając pseudonimu Piotr Niewiarowski. Po wprowadzeniu stanu wojennego 13 grudnia 1981 roku, został internowany, co wstrzymało jego działalność do lipca 1982 roku.

Po zwolnieniu z internowania, Wocial związał się z podziemną „Solidarnością” na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie odegrał kluczową rolę jako współzałożyciel, autor i redaktor podziemnego pisma „Spojrzenie na…”. Jego aktywność w tym zakresie obejmowała działania mające na celu wspieranie studentów i organizację demonstracji, co niejednokrotnie prowadziło do jego aresztowania i ukarania grzywną.

W późniejszych latach 80. Wocial współpracował z Niezależnym Zrzeszeniem Studentów, a także z wieloma podziemnymi wydawnictwami. Był zecerem, redaktorem, tłumaczem i autorem, przyczyniając się do rozwoju literatury opozycyjnej w Polsce, współpracując z takimi publikacjami jak „Almanach Humanistyczny”, „Tygodnik Mazowsze” czy „Głos Wolnego Robotnika”.

Po roku 1994 aktywnie uczestniczył w pracach Katolickiego Stowarzyszenia Civitas Christiana, będąc nie tylko członkiem, ale również członkiem Zarządu KIK w Warszawie. Działalność na polu redakcyjnym kontynuował, będąc współredaktorem i członkiem Rady Redakcyjnej miesięcznika „Więź” w latach 1992-1997. Ostatnie lata swojego życia poświęcił pracy jako publicysta w „Rzeczpospolitej”.

Wocial był również tłumaczem tekstów filozoficznych i teologicznych, na przykład dzieł takich autorów, jak Florian Znaniecki czy Werner Jaeger. Zmarł w wyniku choroby nowotworowej, pozostawiając po sobie bogaty dorobek oraz spektrum zasług.

W uznaniu jego wkładu w kulturę i społeczeństwo, Jerzy Wocial został odznaczony m.in.:

  • Zasłużony Działacz Kultury (2001),
  • Srebrny Krzyż Zasługi (2003),
  • Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (2008).

Przypisy

  1. Katalog Biblioteki Narodowej. [dostęp 16.11.2017 r.]
  2. a b c d e f g h i j Jerzy Wocial. Solidarność UW. [dostęp 15.11.2017 r.]
  3. a b c d e f g h i j k l Jerzy Piotr Wocial. Encyklopedia Solidarności. [dostęp 15.11.2017 r.]

Oceń: Jerzy Wocial

Średnia ocena:4.95 Liczba ocen:13