Jan Zawierski

---

Życiorys

Jan Zawierski to postać znana w polskich kręgach muzycznych, urodził się w 1939 roku. Swoją edukację rozpoczął w VI Liceum Ogólnokształcącym im. Tadeusza Reytana, które ukończył w 1957 roku, a następnie kontynuował naukę w Państwowej Średniej Szkole Muzycznej Nr 1 w Warszawie, gdzie kształcił się w klasie harfy. Jego artystyczna droga prowadziła go również do Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej im. Fryderyka Chopina, gdzie studiował na Wydziale Reżyserii Dźwięku i ukończył studia w 1964 roku.

W 1963 roku rozpoczął swoją pracę w Telewizji Polskiej. W ciągu swojej kariery był autorem ok. 8000 opracowań muzycznych oraz dźwiękowych, z czego wiele tworzył na potrzeby programów telewizyjnych oraz teatrów w takich miastach jak Warszawa, Olsztyn czy Kielce. Jan Zawierski uchodził za twórcę różnorodnych gatunków muzycznych, w tym pastiszów narodowo-etnicznych, kompozycji symfonicznych oraz utworów z zakresu muzyki elektronicznej i rockowej. Jego pracę wzbogacały nowoczesne technologie takie jak syntezatory i samplery.

W sferze realizacji dźwięku zajmował się problematyką estetyki oraz technologii przestrzennej projekcji dźwięku. Współpracował z wieloma uznawanymi reżyserami, takimi jak: Filip Bajon, Aleksander Bardini, Barbara Borys-Damięcka, Alina Czerniakowska, Adam Hanuszkiewicz, Gustaw Holoubek, Grzegorz Królikiewicz, Kazimierz Kutz, Krzysztof Lang, Olga Lipińska, Andrzej Łapicki, Janusz Majewski, Barbara Sass, Andrzej Wajda, oraz Zbigniew Zapasiewicz.

Jego wkład w muzykę i realizację dźwięku został doceniony licznymi nagrodami i wyróżnieniami za jego kompozycje. Po zakończeniu kariery artystycznej, Jan Zawierski znalazł swój spokój wieczny na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie, gdzie spoczywa w kwaterze 33A-3-32.

Filmografia

Muzyka filmowa

Jan Zawierski jest znanym kompozytorem muzyki filmowej, który w swojej karierze stworzył bogaty zbiór utworów. Jego prace obejmują wiele różnych projektów, w tym:

• Listy z barykady (2008),
• Cień Judasza (2006),
• Solidarność. Jak zerwaliśmy żelazną kurtynę cz. 2 (2005),
• Powołani (2005),
• Wołyń. Zapis zbrodni (2003),
• Dowódcy AK (2001−2002, cykl dokumentalny),
• Solidarność. Jak zerwaliśmy żelazną kurtynę (2000),
• Kocham Chrystusa (2000),
• Musieli zwyciężyć (2000),
• „Widzę Ciebie Warszawo sprzed laty…” (2000),
• Semper fidelis (1999),
• Pani hrabina (1999),
• Myśli o Polsce (1999),
• Ułani, ułani… (1998),
• Przedwojenny chłopak (1998),
• Papież Polak (1997),
• Piękne lata niewoli (1996),
• Rudy, Alek, Zośka (1996),
• Egzamin dojrzałości (1995),
• Tadeusz Gajcy (1995),
• Humer i inni (1994),
• Ułan batalionu Zośka. Jan Rodowicz Anoda (1994),
• Boski architekt (1993).

Muzyka do widowisk scenicznych

Kolejnym wymiarem jego twórczości jest muzyka do przedstawień teatralnych, w której także wykazuje niezwykłe umiejętności. Wśród jego licznych osiągnięć znajdują się:

• Złodziejki chleba (2002),
• Królowa i Szekspir (2001),
• Błahostka (2000),
• Dwa teatry (1999),
• Pies ogrodnika (1999),
• Bambuko (1998),
• Pan Benet (1998),
• Wilki w nocy (1998),
• Koncert (1997),
• Komedia sytuacyjna (1997),
• Biuro Rzeczy Znalezionych (1996),
• Filomena Marturano (1996),
• O człowieku, który redagował „Gazetę Rolniczą” (1996),
• Panna Maliczewska (1996),
• Córka Pigmaliona (1996),
• Nieprzyjaciel (1996),
• Omdlały koń (1996),
• Dzika kaczka (1995),
• Trucizna teatru (1995),
• Uczeń diabła (1995),
• Rewanż (1995),
• Upiór (1995),
• Bajki. Rok 1779 (1994),
• Stroma ścieżka do nieba (1994),
• Zostawmy to przeznaczeniu (1994),
• Książę Homburg (1994),
• Miarka za miarkę (1994),
• Upiór w kuchni (1993, Teatr Sensacji „Kobra”),
• Lady i generał (1993),
• Dwie głowy ptaka (1993),
• Gry salonowe (1993),
• Staś (1993),
• Janko muzykant (1992),
• Ogień na wichrze (1992),
• Stalin (1992),
• Upadek (1992),
• Podpis (1991),
• Żeglarz (1985),
• Jałta (1985),
• Wspomnienie (1985),
• Portret trumienny (1983),
• Ballada o Januszku (1982),
• Przedwiośnie (1981),
• Upiór w kuchni (1976, Teatr Sensacji „Kobra”),
• Bracia Rico (1975),
• Ocaleć w ogniach (1970),
• Umarli ze Spoon River (1970),
• Iryd (1968, Teatr Sensacji „Kobra”),
• A piekło, Isabelle? (1968),
• Ciotka Karola (1968),
• Maria i Piotr (1968),
• Życie (1966),
• Ucieczka z Betlejemu (1965),
• Maturzyści (1964),
• Pożegnania (1964),
• Miasteczko zamknięte (1963),
• Znowu „Łut Szczęścia” (1962).

Współpraca dźwiękowa

W obszarze współpracy dźwiękowej Zawierski miał również znaczące dokonania, w tym:

• „Pekin” − Złota 83 (2004),
• U nas na Pekinie (2004, serial dokumentalny).

Opracowanie muzyczne

Kolejną dziedziną, w której kompozytor się wykazał, jest opracowanie muzyczne, obejmujące takie projekty jak:

• Czekając na papieża (2002),
• Łom (2002),
• Dzieci Zamojszczyzny (1999),
• Rodeo na Pegazie (1999),
• Śmierć na raty (1999),
• Nasz pan Janek (1998),
• Łemkowie. Modlitwa za zmarłych (1996),
• Ochotnicy roku dwudziestego (1995),
• Marek Hłasko bez mitów (1994),
• Rozmowy z Andrzejem Wajdą (1994),
• Grande educator (Ignacy Domeyko) (198).

Opracowanie dźwięku

Na koniec, Zawierski zrealizował także projekty związane z opracowaniem dźwięku, w tym:

• Młodsi od swoich wyroków (1994),
• Władysław Hasior (1968).

---

Oceń: Jan Zawierski

---