Andrzej Herder

Kultura i sztuka

Andrzej Herder to postać, która na zawsze zapisała się w historii polskiego teatru i kina. Urodził się 31 sierpnia 1937 roku w Warszawie, a jego kariera artystyczna trwała przez kilka dekad, przynosząc mu uznanie i popularność wśród widzów.

Jego talent zaobserwować można zarówno w produkcjach filmowych, jak i na deskach teatralnych. Niestety, po pełnym osiągnięć życiu, zmarł 21 maja 2002 roku w Łodzi, pozostawiając po sobie niezatarte ślady w polskiej kulturze.

Życiorys

Andrzej Herder był absolwentem Wydziału AktorskiegoPaństwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi, gdzie ukończył studia w 1960 roku. Swoją karierę teatralną rozpoczął 23 października 1960 roku. Pracował w łódzkich teatrach, takich jak Siódma Piętnaście w latach 1960–1965, a także w Teatrze im. Stefana Jaracza w latach 1965–1996.

W ciągu swojej kariery artystycznej otrzymał liczne odznaczenia, w tym Honorową Odznakę Miasta Łodzi w 1974 roku, Srebrny Krzyż Zasługi w 1979 roku, odznakę Zasłużony Działacz Kultury w 1983 roku, a także Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski w 1989 roku.

Po zakończeniu życia artystycznego, Andrzej Herder został pochowany na łódzkim cmentarzu Zarzew, gdzie spoczywa z wieloma innymi zasłużonymi mieszkańcami miasta.

Wybrana filmografia

Andrzej Herder to utalentowany aktor, którego kariera filmowa obejmuje wiele pamiętnych ról. W jego wybranej filmografii można znaleźć liczne produkcje, które zapadły w pamięć widzów.

  • 1958: Orzeł – podporucznik Morawski,
  • 1960: Zezowate szczęście,
  • 1963: Gdzie jest generał… – szeregowy Mikułko,
  • 1964: Spotkanie ze szpiegiem – zmiennik Zygmunta,
  • 1966: Z przygodą na ty – nauczyciel,
  • 1967: Stawka większa niż życie – Kurt, ordynans Klossa,
  • 1969: Jak rozpętałem drugą wojnę światową – gestapowiec Hans,
  • 1969–1970: Czterej pancerni i pies – chorąży z żandarmerii,
  • 1971: Nie lubię poniedziałku – milicjant, tata Jacka,
  • 1976: Daleko od szosy – pacjent w gabinecie dentystycznym matki Ani (odc. 5),
  • 1978: Rodzina Leśniewskich – aktor (odc. 3),
  • 1980: Kariera Nikodema Dyzmy – inspektor policji,
  • 1981: Najdłuższa wojna nowoczesnej Europy – przysłuchujący się obradom parlamentu wraz z Bismarckiem,
  • 1981: Jan Serce – Wiktor Ostalczyk,
  • 1988–1991: Pogranicze w ogniu – Witold Adamski, ojciec Czarka,
  • 1990: W piątą stronę świata,
  • 1992: Dziewczyna z Mazur – dziennikarz,
  • 1993: Wiosenne szachrajstwa – tata Darka,
  • 1996: Zaproszenie na egzekucję – bibliotekarz,
  • 2001: Reich,
  • Polski dubbing- 1969: David Copperfield.

Jego talent i różnorodność odgrywanych ról przyczyniły się do zbudowania trwałej pozycji w polskiej kinematografii.

Oceń: Andrzej Herder

★★★★★
Średnia ocena:4.87 Liczba ocen:19