Michał Pawlicki

---

Życiorys

5 lutego 1953 roku Michał Pawlicki zadebiutował na deskach teatru. W roku 1954 zakończył naukę na Wydziale Aktorskim Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej w Warszawie. Natomiast 31 marca 1968 zrealizował swój debiut jako reżyser teatralny. W okresie od 1954 do 1962 jego sceniczne kroki prowadziły do Teatru Nowego w Łodzi, a następnie w latach 1962–1970, 1971–1975 oraz 1981–1984 występował w Teatrze Polskim w Warszawie.

W sezonie 1970/1971 spędził czas jako aktor w Teatrze Ateneum, a w latach 1975–1978 związany był z warszawskim Teatrem Nowym. W 1972 roku Michał Pawlicki stał się członkiem PZPR, co było istotnym elementem jego biografii zawodowej. W latach 1978–1981 pełnił zaszczytną funkcję dyrektora oraz kierownika artystycznego Teatru Śląskiego im. Wyspiańskiego w Katowicach. Po 1997 roku, kontynuował swoją karierę na deskach Teatru Narodowego w Warszawie.

Od 1968 roku Michał Pawlicki z pasją zajmował się również reżyserowaniem, gdzie jego inscenizacje można było zobaczyć w Łodzi, Warszawie, Katowicach oraz Krakowie. Dodatkowo, był wykładowcą na Wydziale Aktorskim Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi, gdzie w latach 1984–1989 pełnił funkcję dziekana.

Zmarł 29 września 2000 roku, w dniu swoich urodzin. Spoczywa na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie, w kwaterze A 3 Tuje rz. 3 m. 33.

Filmografia

Michał Pawlicki to postać, która zyskała uznanie w polskiej kinematografii. Jego filmografia obejmuje różnorodne role, które pokazują jego wszechstronność jako aktora. Poniżej przedstawiamy szczegółową listę jego wystąpień.

• 1959: Tysiąc talarów – jako głos spikera radiowego; nie figuruje w czołówce,
• 1960: Rzeczywistość – jako Jasiński,
• 1964: Wspólny pokój (spektakl telewizyjny) – jako Lucjan Salis,
• 1967: Pavoncello – jako Jemielianow, pracownik poselstwa rosyjskiego w Rzymie,
• 1969: Gniewko, syn rybaka – jako wielki mistrz krzyżacki (odc. 3),
• 1971: Bolesław Śmiały – jako książę Herman, brat Bolesława,
• 1972: Teraz i w każdą godzinę – jako Wiktor,
• 1975: Zaklęte rewiry – jako Albin,
• 1976: Czerwone ciernie – jako Sznajder,
• 1977: Sprawa Gorgonowej – jako Szypuła, prokurator oskarżający podczas procesu w Krakowie,
• 1977: Zakręt – jako Jan, przyjaciel Stefana,
• 1978: Zmory – jako katecheta,
• 1984: Vabank II, czyli riposta – jako prezes Franciszek Żwirski,
• 1985: Selekcja II. Skorpion – jako Ricardo,
• 1985: Labirynt – jako wykładowca,
• 1987: Nad Niemnem – jako Anzelm Bohatyrowicz, stryj Jana,
• 1986: Nad Niemnem (serial) – jako Anzelm Bohatyrowicz, stryj Jana,
• 1986: Republika nadziei – jako profesor Schaps,
• 1987: Trzy kroki od miłości – jako kierownik zespołu filmowego,
• 1987: Wielki Wóz – jako kapitan Szpotański,
• 1988: Alchemik Sendivius – jako von Lotz,
• 1988: Chichot Pana Boga – jako lekarz,
• 1988: Pole niczyje – jako Garozub,
• 1988: Rzeczpospolitej dni pierwsze – jako hrabia H. Kessler,
• 1989: Czarny wąwóz – jako Von Rozinsky,
• 1989: Gdańsk 39 – jako narrator,
• 1989: Konsul – jako wojewoda,
• 1991: Ferdydurke,
• 1992: Kiedy rozum śpi,
• 1993: Człowiek z… – jako towarzysz sekretarz na kolaudacji filmu o Mikrucie,
• 1993–1994: Bank nie z tej ziemi – jako członek rady nadzorczej banku,
• 1993–1994: Zespół adwokacki – jako Władysław Szymański, ojciec Agaty, przyjaciel Janickiego (odc. 2, 6–10),
• 1994: Cudowne miejsce – jako Józef Andryszek, ojciec Grażynki,
• 1994: Szczur – jako senator,
• 1995: Ekstradycja – jako Alfred Ratyński, były szef mafii narkotykowej (odc. 1 i 3),
• 1995: Gracze – jako ojciec Grażyny,
• 1995: Sukces – jako profesor Politechniki Warszawskiej (odc. 2),
• 1995: Szabla od komendanta – jako Święty Piotr,
• 1995: Wielki tydzień jako ojciec Ireny,
• 1996: Dom – jako ksiądz Andrzej, jasnowidz (odc. 15),
• 1997: Wojenna narzeczona – jako stary John Ewlyn Jones,
• 1997: Księga wielkich życzeń – jako właściciel albumu,
• 1997: Łóżko Wierszynina – jako „Czebutykin”,
• 1997–2008: Klan – jako pan Remigiusz, sąsiad Chojnickich,
• 1998: Ognisty jeździec – jako księgarz,
• 1998: Siedlisko – jako Gustaw Józef Wolf; bohater sam przedstawia się jako Gustaw, ale w napisach końcowych przy nazwisku Michała Pawlickiego pojawia się imię Józef,
• 1998: Syzyfowe prace – jako profesor Leim (odc. 2–4),
• 2000: Bajland – jako Jakubek, mieszkaniec ziemianki w lesie,
• 2000: Weiser – jako dziadek Dawida,
• 2001: Quo vadis – jako chrześcijanin; nie występuje w czołówce; początkowo Pawlicki miał zagrać rolę Kryspusa, jednak śmierć aktora przerwała pracę nad tą rolą, ostatecznie Kryspusa zagrał Jerzy Nowak, ale Michał Pawlicki na chwilę pojawia się w scenie rozmowy Winicjusza ze św. Piotrem,
• 2002: Quo vadis – jako chrześcijanin; nie występuje w czołówce; początkowo Pawlicki miał zagrać rolę Kryspusa, jednak śmierć aktora przerwała pracę nad tą rolą, ostatecznie Kryspusa zagrał Jerzy Nowak, ale Michał Pawlicki na chwilę pojawia się w scenie rozmowy Winicjusza ze św. Piotrem.

Odznaczenia, nagrody i wyróżnienia

Oto lista odznaczeń, nagród i wyróżnień, które zdobył Michał Pawlicki w ciągu swojej kariery:

• Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski z okazji 50-lecia PWSFTviT w Łodzi (1998),
• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski (1987),
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (1980),
• Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju” (1985),
• Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury” (1984),
• Nagroda jury III Ogólnopolskiego Konkursu na Wystawie Polskiej Sztuki Współczesnej za drugoplanową rolę Rabina Provenzalo w spektaklu Teatru Telewizji Przybysz z Narbony według Juliana Stryjkowskiego w reż. Laco Adamíka (1997),
• Nagroda Przewodniczącego Komitetu ds. Radia i Telewizji (zespołowa) za serial telewizyjny Nad Niemnem (1988),
• Dyplom Ministra Spraw Zagranicznych za upowszechnianie kultury polskiej za granicą (1988).

---

Oceń: Michał Pawlicki

---