Halina Korngold

Kultura i sztuka

Halina Korngold, w pełni znana jako Halina Julia Korngold, była niezwykle utalentowaną osobą, która swoje życie i twórczość związała z Polską oraz jej kulturą. Urodziła się 22 stycznia 1902 roku w Warszawie, a swoje ostatnie dni spędziła w Londynie, gdzie zmarła 2 października 1978 roku.

Była nie tylko wybitną malarką, ale również rzeźbiarką oraz pisarką. W swoich pracach odnosiła się do różnych tematów, czerpiąc z własnych doświadczeń oraz otaczającej ją rzeczywistości. Pochodzenie żydowskie Haliny miało znaczący wpływ na jej twórczość oraz na jej życie osobiste.

Warto także zaznaczyć, że Halina Korngold była żoną Marka Żuławskiego, również artysty, co dodatkowo podkreśla artystyczne związki i wpływy, które kształtowały ich twórczość oraz życie.

Życiorys

Halina Korngold urodziła się w rodzinie, której historia była związana z przemysłem skórzanym. Jej ojciec Julian pracował jako przedstawiciel zagranicznych firm wyrobów skórzanych, natomiast matka, pochodząca z drobnej burżuazji, spędziła dzieciństwo w malowniczym miasteczku koło Lyonu we Francji. Wiele obiecywała sobie po edukacji, która doprowadziła ją do ukończenia studiów dziennikarskich w warszawskiej Szkole Nauk Politycznych.

Równocześnie z nauką, Halina rozwijała swoje umiejętności wokalne, ucząc się śpiewu u takich mistrzów jak prof. Adela Comte-Wilgocka oraz Stanisława Korwin-Szymanowska. W sierpniu 1939 roku, w obliczu zbliżającej się wojny, opuściła Polskę i wyruszyła do Francji. To tam, podczas II wojny światowej, rozpoczęła pracę jako stenotypistka w Ministerstwie Opieki Społecznej, które działało przy Rządzie Rzeczypospolitej Polskiej na uchodźstwie. Po przeniesieniu się do Angers na skutek wojennych wydarzeń, udało jej się ostatecznie dotrzeć do Wielkiej Brytanii, gdzie osiedliła się na stałe.

W 1941 roku Halina rozpoczęła swoją artystyczną przygodę, zaczynając malować i rzeźbić. Swoje prace zwykle podpisywała jako Korn. W styczniu 1948 roku miała przyjemność zorganizować swoją pierwszą wystawę indywidualną w londyńskiej Mayor Gallery, na której zaprezentowała dzieła pod tytułem „Paintings of London Life”. Jej twórczość zyskała uznanie, co zaowocowało pisaniem recenzji wystaw oraz tekstów o sztuce dla stacji radiowej BBC w latach 50. XX wieku.

W 1965 roku, z powodu zaostrzenia problemów zdrowotnych związanych z chorobą afektywną dwubiegunową, przeszła operację neurologiczną, która niestety uniemożliwiła jej dalszą twórczość. W 1983 roku opublikowała wspomnienia zatytułowane „Wakacje kończą się we wrześniu”, do których wstęp napisał Stefan Themerson.

Tematyka jej prac w dużej mierze koncentrowała się na codziennym życiu, które obserwowała w Londynie. Nie interesowała się abstrakcją, preferując przedstawienia ludzi i scen miasta. Jej obrazy zawierały takie wątki jak kobiety pracujące w pralniach mechanicznych, dzieci z zakupami, manekiny w witrynach sklepów oraz postaci z ruchomych schodów w centrach handlowych. Halina w swoich dziełach uchwyciła także atmosferę parków, ceremonii pogrzebowych, występów cyrkowych czy barów z pokazami strip-tease. Macierzyństwo to motyw, który często pojawiał się w jej rzeźbach.

Mimo że twórczość Haliny Korn klasyfikowana jest jako malarstwo naiwne, jej prace są wyjątkowe i niełatwo je do tej kategorii zaliczyć. O jej unikalności pisali krytycy tacy jak Ignacy Witz, Feliks Topolski oraz Aleksander Jackowski w swojej encyklopedycznej publikacji dotyczącej sztuki naiwnej. Halina była doceniana za swoje doskonałe wyczucie kompozycji i formy oraz niezrównaną wrażliwość na kolor.

Artystka brała udział w licznych indywidualnych wystawach na całym świecie, w tym w Londynie, Edynburgu, Nowym Jorku oraz w cyklu wystaw polskich (Warszawa, Kraków, Gdynia i Katowice). W Anglii prezentowała swoje prace w takich organizacjach jak London Group, Royal Academy oraz Women’s International Art Club. Była również członkiem Artists International Association oraz współzałożycielką Arts Society of Paddington. Dzieła Haliny Korn znajdują się w prestiżowych placówkach, takich jak Muzeum Narodowe w Warszawie i Poznaniu, Muzeum Uniwersyteckie w Toruniu, londyńska Ben Uri Gallery oraz w wielu prywatnych kolekcjach, w tym w The Anthony Petullo Collection of Self-Taught and Outsider Art.

Ostatecznie Halina Korngold zmarła, a jej ciało zostało pochowane 6 października na cmentarzu Kensal Green w Londynie, pozostawiając po sobie niesamowity dorobek artystyczny.

Wybrane wystawy

Halina Korngold była artystką o bogatej karierze, której prace były prezentowane w różnych galeriach na świecie. Oto niektóre z jej wybranych wystaw, które miały miejsce w latach 1948–1981:

  • 1948: Mayor Gallery, Londyn,
  • 1953: Beaux Arts Gallery, Londyn,
  • 1960: Gallery One, Londyn,
  • 1962: Galerie Norval, Nowy Jork,
  • 1964: Traverse Theatre Gallery, Edynburg,
  • 1965: New Artists’ Forum, Londyn,
  • 1967: Towarzystwo Przyjaciół Sztuk Pięknych, Warszawa,
  • 1981: Camden Arts Centre, Londyn.

Oceń: Halina Korngold

★★★★★
Średnia ocena:4.71 Liczba ocen:13