Ewa Gierat

Inne

Ewa Ilona Karpińska-Gierat, jedna z kluczowych postaci w polskiej społeczności harcerskiej, przyszła na świat 2 stycznia 1922 roku w Warszawie. Była nie tylko aktywną społeczniczką, ale również harcerką, która zasłynęła jako autorka licznych harcerskich książek.

Jej pasja i zaangażowanie doprowadziły ją do zdobycia tytułu harcmistrzyni, co stanowiło ukoronowanie jej działalności w ruchu harcerskim. Ewa Gierat zmarła 10 maja 2014 roku w Bethlehem w stanie Connecticut, pozostawiając po sobie niezatarte ślady w historii harcerstwa.

Życiorys

Urodzona jako córka Grażyny Jeżewskiej (1898–1970) oraz Zygmunta Karpińskiego (1892–1981), Ewa Gierat rozpoczęła swoją edukację w 1928 roku w Szkole im. Cecylii Plater-Zyberk w Warszawie, mieszczącej się przy ul. Pięknej 24. Wstąpiła do harcerstwa w 1934 roku, a pięć lat później, w 1939 roku, zdała egzamin maturalny w Prywatnym Żeńskim Liceum Ogólnokształcącym im. Cecylii Plater-Zyberkówny. W dniu 6 stycznia 1940 roku opuściła Warszawę, udając się do Wielkiej Brytanii, a od 1941 roku kontynuowała naukę na University of Glasgow w Szkocji.

W 1943 roku podjęła pracę w biurze Naczelnego Komitetu Harcerskiego, a rok później zakończyła studia i zaangażowała się w działalność Światowego Związku Polaków z Zagranicy „Światpol”. W Rzymie, 24 lipca 1946 roku, zawarła związek małżeński ze Stanisławem Gieratem i przez pewien czas mieszkała w Paryżu. W 1951 roku wyemigrowała z mężem do Stanów Zjednoczonych, szybko włączając się w organizację polskiego harcerstwa jako delegatka Głównej Kwatery Harcerek z Londynu.

W 1952 roku została wybrana na stanowisko Komendantki Chorągwi Harcerek Stany Zjednoczone, a jej dom stał się miejscem spotkań polskiej społeczności harcerskiej. Pracując w wydawnictwie McGraw Hill Publishing Company od 1954 roku, kontynuowała rozwój swoich umiejętności, kończąc studia w School of Social Work na Columbia University w Nowym Jorku w 1967 roku. W 1968 roku osiedliła się w Bethlehem w stanie Connecticut, gdzie podjęła pracę w Catholic Family Services.

W 1990 roku, nakładem Zarządu Okręgu ZHP w USA, Ewa Gierat opublikowała książkę pt. „Powojenna historia harcerstwa w Stanach Zjednoczonych: historia ZHP w USA 1949–1989”. Dwa lata później, w 1998, wydała autobiograficzną książkę „Korzenie i owoce”. Na emeryturze koncentrowała się na poprawie komunikacji między harcerzami a harcerkami oraz na ochronie historii i archiwów związanych z ruchem harcerskim. W 2000 roku otrzymała Złoty Krzyż „Za Zasługi dla ZHP”.

Zmarła 10 maja 2014 roku w Bethlehem, pozostawiając po sobie wyjątkowe ślady w historii harcerstwa.

Przypisy

  1. Zbigniew Judycki "Mazowszanie w świecie, część III" Niepodległość i Pamięć 23/1 (53), 365-443, 2016 r.
  2. „Wiadomości Urzędowe. Związek Harcerstwa Polskiego”. ROK XX (48) Nr 4, lipiec–sierpień 2000 r.
  3. Wspomnienie o Ewie Gierat na portalu rep-am.com (ang.). [dostęp 16.05.2014 r.]

Oceń: Ewa Gierat

★★★★★
Średnia ocena:5 Liczba ocen:22