Lejb Rotblat


Lejb (znany również jako Lutek) Rotblat to postać o niezwykłej sile i determinacji, która do dziś inspiruje wielu. Urodził się 14 października 1918 roku w Warszawie, gdzie spędził swoje dzieciństwo i młodość, czynnie angażując się w społeczność żydowską.

W trudnych czasach II wojny światowej, Rotblat stał się jedną z kluczowych postaci żydowskiego ruchu oporu w getcie warszawskim. Jego członkostwo w Żydowskiej Organizacji Bojowej (ŻOB) to świadectwo jego odwagi i determinacji w walce o przetrwanie oraz godność swojej społeczności.

Jako uczestnik powstania w getcie warszawskim, Lejb Rotblat brał udział w heroicznej walce przeciwko nazistowskim oprawcom. Mimo tragicznej śmierci 8 maja 1943 roku w Warszawie, jego dziedzictwo żyje dalej, przypominając o bohaterskich wysiłkach Żydów w obliczu niewyobrażalnych trudności.

Życiorys

Lejb Rotblat pochodził z rodziny zasymilowanej, która borykała się z trudnościami już od wczesnych lat jego dzieciństwa. Wkrótce po jego urodzeniu stracił ojca, co znacząco wpłynęło na jego życie. Po zdaniu matury w 1937 roku rozpoczął pracę jako wychowawca w Hanoar Hacijoni, miejscu, które miało ogromne znaczenie w jego późniejszej działalności.

W czasie II wojny światowej wstąpił do syjonistycznego ruchu Akiba, co w znaczący sposób wpłynęło na jego działalność w okresie tragicznych wydarzeń. Razem z matką, Marią (Miriam) Rotblat, mieszkał przy ul. Muranowskiej 44. W marcu 1943 roku w ich mieszkaniu ukrywał się Arie Wilner, człowiek, z którym byli związani losy ich walki o przetrwanie.

Latem 1942 roku, w trakcie wielkiej akcji deportacyjnej do Treblinki, Lejb oraz jego matka, która była dyrektorką Domu Dziecka przy ul. Mylnej 18, ukrywali w bloku jednego z szopów grupę żydowskich dzieci. Wykazali się w ten sposób ogromną odwagą i determinacją w obliczu zagrożenia, co było niezmiernie istotne w tamtych czasach.

22 lutego 1943 roku Rotblat brał udział w likwidacji agenta Gestapo, Alfreda Nossiga. To był tylko jeden z wielu momentów, kiedy musiał stawić czoła brutalności okupanta. W szerszym kontekście, od stycznia do kwietnia 1943 roku, był zaangażowany w organizowanie i dostarczanie broni dla Żydowskiej Organizacji Bojowej (ŻOB). W getcie zajmował się również produkcją materiałów wojennych, takich jak granaty i butelki z benzyną.

Zaledwie w przeddzień wybuchu powstania w getcie w kwietniu 1943 roku, Lejb został mianowany dowódcą grupy sformowanej z członków Akiby. Jego grupa walczyła na terenie tzw. getta centralnego, pokazując duch walki i oporu w obliczu zagłady.

8 maja 1943 roku, w tragicznym momencie swojego życia, Lejb wraz z matką ukrył się w bunkrze przy ul. Miłej 18. Niestety, ich kryjówka została odkryta przez Niemców. W obliczu niechybnej śmierci bojowcy odmówili poddania się. Mimo wezwania Ariego Wilnera, większość z nich popełniła samobójstwo. Na prośbę swojej matki, Lutek zastrzelił ją, a następnie odebrał sobie życie. Wraz z innymi bojownikami ŻOB znajdują się w zbiorowym grobie w zasypanym bunkrze przy ul. Miłej, ponieważ po wojnie w tym miejscu nie przeprowadzono ekshumacji.

Upamiętnienie

Nazwisko Lutka Rotblata znajduje się na pamiątkowym obelisku, który został odsłonięty w 2006 roku. Obelisk ten umiejscowiony jest u podnóża Kopca Anielewicza.

Warto podkreślić, że na tym pomniku zapisano imiona 50 innych powstańców, których tożsamość udało się ustalić.

Przypisy

  1. a b Jarosław Zieliński, Jerzy S. Majewski: Spacerownik po żydowskiej Warszawie. Warszawa: Agora SA i Muzeum Historii Żydów Polskich, 2014 r., s. 362. ISBN 978-83-268-1283-5.
  2. Ruta Sakowska: Ludzie z dzielnicy zamkniętej. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1993 r., s. 204. ISBN 83-01-11147-X.
  3. Bernard Mark: Walka i zagłada warszawskiego getta. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1959 r., s. 157.

Oceń: Lejb Rotblat

Średnia ocena:4.58 Liczba ocen:6