Antoni Pacholczyk

---

Życiorys

Antoni Pacholczyk był osobą o bogatym życiorysie, który w sposób znaczący przyczynił się do polskiej administracji i polityki. Uczył się na Wolnej Wszechnicy Polskiej w Warszawie, co stanowiło fundament dla jego przyszłej kariery.

Od 1924 roku pełnił funkcję dyrektora Biura Związku Pracowników Samorządu Terytorialnego RP w Warszawie. Jego wpływ na organizację był istotny, ponieważ był także prezesem Rady Naczelnej Związków Pracowników Samorządowych RP, redaktorem naczelnym czasopisma „Pracownik a Samorząd” i członkiem Państwowej Rady Samorządowej.

W dwudziestoleciu międzywojennym prowadził Związek Pracowników Administracji Gminnej, a w latach trzydziestych był dyrektorem Związku Gmin. Jego zaangażowanie w kształcenie kadry były widoczne także w wykładach na kursach administracji samorządowej przy WWP, gdzie dzielił się swoją wiedzą z przyszłymi liderami lokalnymi. Politycznie, Pacholczyk był związany z BBWR (Bezpartyjny Blok Współpracy z Rządem).

W 1933 roku zainicjował powstanie oraz został członkiem zarządu Warszawskiego Klubu Społeczno-Politycznego, co potwierdza jego aktywność w sferze życia społeczno-politycznego. Szybko wszedł do świata polityki, a jego kariera parlamentarzysty rozpoczęła się w wyborach w 1928 roku, kiedy to został wybrany posłem na Sejm II kadencji (1928–1930) z listy nr 1 BBWR. Należał wówczas do klubu BBWR i aktywnie pracował w komisjach administracji oraz odbudowy kraju.

W wyborach w 1930 roku zdołał ponownie uzyskać mandat posła na Sejm III kadencji (1930–1935). Ponownie reprezentował BBWR, pracując w komisjach administracyjnej oraz petycyjnej, z której przewodniczył. W roku 1935 sztuka wyborcza przyniosła mu kolejny sukces, gdyż zdobył mandat na Sejm IV kadencji (1935–1938) z okręgu nr 13, obejmującym powiaty łowicki, sochaczewski i błoński, zdobywając 20 856 głosów.

W tej kadencji zajął znaczącą rolę jako zastępca przewodniczącego Grupy Samorządowej i brał udział w pracach komisji administracyjno-samorządowej oraz budżetowej. Jego wpływ był tak duży, że w marcu 1936 roku został częścią specjalnej komisji, która miała rozważyć projekt ustawy o upoważnieniu Prezydenta RP do wydawania dekretów z mocą ustawy.

Po wybuchu II wojny światowej, tragiczny los Pacholczyka dopełnił się 24 października 1941 roku, kiedy to trafił do obozy koncentracyjnego w Auschwitz, gdzie zmarł zaledwie 9 listopada tego samego roku. Jego historia jest świadectwem trudnych czasów, w których przyszło mu żyć i działać.

Życie prywatne

Antoni Pacholczyk związał się z Józefą Piotrowską, z którą wspólnie wychowywał dwóch synów. Jednym z nich był Dionizy, który tragicznie zginął razem z ojcem w Auschwitz. Drugi syn to Jerzy.

---

Oceń: Antoni Pacholczyk

---