Andrzej Szomański

---

Życiorys

Andrzej Szomański był młodocianym uczestnikiem powstania warszawskiego, aktywnie działającym w strukturach Szarych Szeregów, gdzie nosił pseudonim „Żuraw”. Jego rola jako łącznika-listonosza w Harcerskiej Poczcie Powstańczej stanowiła istotny wkład w działania powstańcze.

W okresie PRL angażował się w działalność opozycyjną, a jego zaangażowanie doprowadziło do aresztowania z powodów politycznych. Został współzałożycielem Ruchu Obrony Praw Człowieka i Obywatela, jak również założycielem Konfederacji Polski Niepodległej, w której przyjął pseudonim Zdzisław Kutnowski.

Od 1961 roku uczestniczył w konspiracyjnych akcjach mających na celu walkę o niepodległość. W 1977 roku dołączył do ROPCiO, a w dwa lata później znalazł się w gronie sygnatariuszy aktu założycielskiego KPN. Jego wkład w środowisko opozycyjne widoczny był także w roli współredaktora takich pism jak „Opinia”, „Droga” oraz „Gazeta Polska”. W 1981 roku był jednym z inicjatorów ustanowienia Krzyża Katyńskiego na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie.

W obrębie struktury Konfederacji Polski Niepodległej pełnił istotne funkcje, w tym rolę szefa Obszaru Centralnego oraz członka Rady Politycznej. 9 marca 1985 roku, w trakcie akcji Służby Bezpieczeństwa, został aresztowany wraz z innymi członkami Rady Politycznej KPN.

W marcu 1986 roku stanął przed sądem, gdzie był jednym z oskarżonych obok m.in. Leszka Moczulskiego, Krzysztofa Króla, Adama Słomki oraz Dariusza Wójcika w trakcie drugiego procesu KPN. Został skazany na 2 lata pozbawienia wolności, jednak po 16 miesiącach spędzonych w więzieniu został zwolniony w liście 1986 roku na mocy amnestii.

Po wyjściu z odsiadki nie udało mu się powrócić do zdrowia, a po roku zmarł. Jego ostatnie miejsca spoczynku znajduje się na cmentarzu Powązki Wojskowe w Warszawie (kwatera B19-3-26).

Andrzej Szomański jest patronem jednej z ulic w Warszawie, co przypomina o jego heroicznej walce i zasługach dla Polski.

---

Oceń: Andrzej Szomański

---