Katarzyna Pełczyńska-Nałęcz

Polityka i administracja

Katarzyna Pełczyńska-Nałęcz jest znaczącą postacią w polskim świecie akademickim oraz politycznym. Urodziła się 26 października 1970 roku w Warszawie, gdzie rozwijała swoje zainteresowania związane z naukami społecznymi, szczególnie w obszarze socjologii oraz politologii.

Jako specjalistka w dziedzinie problematyki wschodnioeuropejskiej, zdobyła uznanie zarówno w kraju, jak i za granicą. W latach 2012–2014 pełniła funkcję podsekretarza stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych, gdzie miała okazję wpływać na kierunek polskiej polityki zagranicznej.

Następnie, w okresie od 2014 do 2016 roku, reprezentowała Polskę jako ambasador w Federacji Rosyjskiej, co było niezwykle istotnym zadaniem w kontekście relacji dwustronnych. Od 2023 roku pełni obowiązki ministra funduszy i polityki regionalnej w trzecim rządzie Donalda Tuska, gdzie kontynuuje swoją działalność na rzecz rozwoju Polski.

Życiorys

Katarzyna Pełczyńska-Nałęcz jest córką uznanego matematyka Aleksandra Pełczyńskiego. Po ukończeniu studiów w Instytucie Socjologii Uniwersytetu Warszawskiego w 1994 roku, kontynuowała rozwój naukowy, zdobywając doktorat w 1999 roku w Instytucie Filozofii i Socjologii Polskiej Akademii Nauk. Tematem jej pracy doktorskiej była aktywność polityczna Polaków w latach 1989–1995.

Po zakończeniu edukacji rozpoczęła karierę zawodową w Instytucie Filozofii i Socjologii PAN, gdzie pozostawała do 2003 roku. Równocześnie w latach 1992–1995 oraz 1999–2012 była związana z Ośrodkiem Studiów Wschodnich w Warszawie, gdzie pełniła różne funkcje, w tym kierownika działu rosyjskiego oraz zastępcy dyrektora. Jej aktywność na tym polu obejmowała także reprezentację OSW w Brukseli oraz koordynację wspólnego projektu badawczego z Francuskim Instytutem Spraw Międzynarodowych w latach 2011-2012.

W pracy badawczej i eksperckiej Katarzyna Pełczyńska-Nałęcz koncentrowała się przede wszystkim na analizie stosunków międzynarodowych na obszarze postradzieckim, bieżącej sytuacji społeczno-politycznej w Rosji oraz krajach Europy Wschodniej, jak również na polityce Unii Europejskiej wobec tych państw.W latach 2008-2012 pełniła rolę członka Polsko-Rosyjskiej Grupy do Spraw Trudnych, a w latach 2009-2010 zasiadała w Komitecie Sterującym Forum Społeczeństwa Obywatelskiego w ramach Partnerstwa Wschodniego.

W styczniu 2012 Katarzyna Pełczyńska-Nałęcz otrzymała nominację na podsekretarza stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. Jej urzędowanie zakończyło się w lipcu 2014 roku, kiedy to rozpoczęła procedurę nominacyjną na ambasadora RP w Federacji Rosyjskiej. 19 listopada tego samego roku złożyła listy uwierzytelniające jako nowy ambasador w Moskwie, jednak została odwołana z tego stanowiska 31 lipca 2016 roku.

W tym samym roku objęła posadę dyrektora programu Otwarta Europa Fundacji im. Stefana Batorego, a następnie objęła funkcję dyrektora think tanku tej fundacji – forumIdei. W 2020 roku znalazła się w sztabie wyborczym Szymona Hołowni w trakcie wyborów prezydenckich, a także została dyrektorem Instytutu Strategie 2050, powołanym przez Szymona Hołownię w ramach ruchu Polska 2050, pełniąc tę funkcję do 2023 roku.

12 grudnia 2023 roku Sejm X kadencji wybrał ją na urząd ministra funduszy i polityki regionalnej w trzecim rządzie Donalda Tuska. Dzień później prezydent RP Andrzej Duda oficjalnie ją na to stanowisko powołał. Następnie w styczniu 2024 roku, została powołana w skład Rady Dialogu Społecznego. W czerwcu 2024 roku objęła funkcję I wiceprzewodniczącej partii Polska 2050.

Publikacje

Katarzyna Pełczyńska-Nałęcz to autorka wielu znaczących publikacji, które przyczyniają się do zrozumienia międzynarodowych relacji oraz konfliktów strategicznych. Poniżej przedstawione są niektóre z jej prac:

  • Dokąd sięgają granice Zachodu? Rosyjsko-polskie konflikty strategiczne 1990–2010, OSW, Warszawa, marzec 2010,
  • Abchazja, Osetia Południowa, Górski Karabach: rozmrożone konflikty pomiędzy Rosją a Zachodem, OSW, Warszawa, lipiec 2008,
  • Ekspansja Gazpromu w UE – kooperacja czy dominacja, OSW, Warszawa, kwiecień 2008.

Przypisy

  1. Iwona Szpala: Pełczyńska-Nałęcz pierwszą wiceprzewodniczącą Polski 2050. wyborcza.pl, 29.06.2024 r. [dostęp 30.06.2024 r.]
  2. Karolina Gawot: Prezydent powołał ministrów do Rady Dialogu Społecznego. interia.pl, 30.01.2024 r. [dostęp 30.01.2024 r.]
  3. Druk nr 96: Przedstawiony przez Prezesa Rady Ministrów wniosek w sprawie wyboru członków Rady Ministrów. sejm.gov.pl, 12.12.2023 r. [dostęp 13.12.2023 r.]
  4. Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 13.12.2023 r. nr 1131.45.2023 o powołaniu w skład Rady Ministrów (M.P. z 2023 r. poz. 1383).
  5. Uchwała Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 12.12.2023 r. w sprawie wyboru w skład Rady Ministrów (M.P. z 2023 r. poz. 1381).
  6. Katarzyna Pełczyńska-Nałęcz: Nie chcemy politycznych szabrowników. rp.pl, 06.04.2020 r. [dostęp 03.05.2020 r.]
  7. O nas. strategie2050.pl. [dostęp 27.05.2022 r.]
  8. Postanowienie nr 110.16.2016 Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 07.06.2016 r. w sprawie odwołania Ambasadora Rzeczypospolitej Polskiej (M.P. z 2016 r. poz. 746).
  9. Jerzy Malczyk: Putin do nowej ambasador RP: problemy między Polską a Rosją można rozwiązać. pap.pl, 19.11.2014 r. [dostęp 19.11.2014 r.]
  10. Leszek Soczewica podsekretarzem stanu w MSZ. msz.gov.pl, 01.08.2014 r. [dostęp 06.08.2014 r.]
  11. Katarzyna Pełczyńska-Nałęcz Podsekretarzem Stanu w MSZ. msz.gov.pl, 18.01.2012 r. [dostęp 23.08.2014 r.]
  12. Podsekretarz stanu ds. współpracy rozwojowej i problematyki wschodniej – Katarzyna Pełczyńska-Nałęcz. msz.gov.pl. [dostęp 06.06.2019 r.]
  13. Absolwenci IS. is.uw.edu.pl. [dostęp 02.02.2012 r.]
  14. Uroczystość wręczenia odznaczeń państwowych z okazji Dnia Służby Zagranicznej. msz.gov.pl, 17.11.2010 r. [dostęp 19.11.2014 r.]
  15. Посол Катажина Пелчинска-Наленч (Katarzyna Pełczyńska-Nałęcz). moskwa.msz.gov.pl. [dostęp 05.06.2019 r.]
  16. O forumIdei. Fundacja im. Stefana Batorego. [dostęp 25.09.2018 r.]

Oceń: Katarzyna Pełczyńska-Nałęcz

★★★★★
Średnia ocena:4.91 Liczba ocen:11