Andrzej Prus

---

Życiorys

Andrzej Prus ukończyłXXVII Liceum Ogólnokształcące im. Tadeusza Czackiego w Warszawie. Następnie został absolwentem Wydziału Aktorskiego PWST w Warszawie, gdzie uzyskał dyplom w 1970 roku.

Debiut teatralny miał miejsce 5 listopada 1970 roku w Teatrze Polskim w Bydgoszczy. Od roku 1971 występował w warszawskich teatrach, takich jak Teatr Ziemi Mazowieckiej, Teatrze Popularnym oraz Teatrze Szwedzka 2/4. Aktor angażował się również w Teatrze Dramatycznym w Płocku, gdzie rozwijał swoje talenty sceniczne.

Dodatkowo, współpracował z Teatrem Kameralnym w Siedlcach, gdzie pełnił rolę zarówno aktora, jak i reżysera. W latach 1993–2007 był wykładowcą w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie, prowadząc zajęcia z dziedziny dykcji, emisji głosu oraz aktorstwa w kontekście negocjacji.

Teatry

W trakcie swojej kariery Andrzej Prus miał przyjemność związania się z wieloma ważnymi teatrami. Jego pierwszym znaczącym doświadczeniem był Teatr Polski w Bydgoszczy, w którym pracował w latach 1970–1971.

Następnie przeniósł się do Warszawy, gdzie współtworzył zespół Teatru Ziemi Mazowieckiej, który był aktywny w latach 1971–1978. Jego twórcza droga prowadziła go dalej do Teatru Popularnego, gdzie spędził równie owocny okres od 1978 do 1990 roku.

Ostatnim przystankiem w jego teatralnej karierze było miejsce znane jako Teatr Szwedzka 2/4, w którym artysta był zaangażowany w latach 1990–1992.

Ważniejsze role teatralne

Andrzej Prus zyskał uznanie w świecie teatralnym dzięki licznym, znaczącym rolom, które zapisały się w historii polskiego teatru. Poniżej wymienione zostały najważniejsze z nich:

• Leonard w Nie-Boskiej komedii Zygmunta Krasińskiego,
• Don Sancho Ortiz w Gwieździe Sewilli Lope de Vegi,
• Kirkor w Balladynie Juliusza Słowackiego,
• Antyfolus z Syrakuzy w Komedii omyłek Williama Shakespeare’a,
• Kenny Newquist w Małych morderstwach Jules’a Feiffera,
• Albin w Ślubach panieńskich Aleksandra Fredry,
• Valentine w Dwóch szlachcicach z Werony Williama Shakespeare’a,
• Kapitan w Indyku Sławomira Mrożka,
• Wolski w Sztukmistrzu z Lublina Isaaca Singera,
• Kochanek w Ich czworo Gabrieli Zapolskiej,
• Mały Smyk w Narzeczonej rozbójnika Alfreda Uhry,
• Stanley Gardner w Mayday Raya Cooneya.

Filmografia

Filmografia Andrzeja Prusa obejmuje wiele znaczących ról, które wykreowały go jako utalentowanego aktora w polskim przemyśle filmowym. Poniżej znajdują się ważne produkcje, w których wystąpił:

• 1974: Zaczarowane podwórko − chłopak przynoszący zaginionego kota,
• 1975: Jarosław Dąbrowski − oficer rosyjski,
• 1977: Polskie drogi − radiotelegrafista (odc. 8),
• 1978: Życie na gorąco − dziennikarz (odc. 9),
• 1978: Somosierra. 1808 − adiutant,
• 1978: …Gdziekolwiek jesteś panie prezydencie… − adiutant,
• 1979: Tajemnica Enigmy − oficer wywiadu zatrzymujący Brochwitza (odc. 2),
• 1979: Doktor Murek,
• 1980: Zamach stanu − dziennikarz na procesie brzeskim,
• 1980: Sherlock Holmes i Doktor Watson,
• 1980: Dzień Wisły − żołnierz niemiecki,
• 1980: Dom − sierżant przyjmujący Andrzeja Talara do pracy w milicji (odc. 1),
• 1981: Najdłuższa wojna nowoczesnej Europy − sekretarz Henryka Franke (odc. 7),
• 1984: Miłość z listy przebojów,
• 1987: Misja specjalna − oficer wywiadu zatrzymujący Karola Romańskiego,
• 2002: Przedwiośnie − członek delegacji rządowej na polu bitwy pod Warszawą (odc. 3),
• 2003−2012: Na Wspólnej − dziekan,
• 2007: Samo życie − ksiądz (odc. 872).

Te role pokazują różnorodność aktorskich umiejętności Prusa oraz jego wpływ na polski świat kultury.

Działalność społeczna

W wrześniu 1980 roku, Andrzej Prus zainicjował stworzenie Komitetu Założycielskiego NSZZ „Solidarność”, który miał miejsce w Teatrze Popularnym w Warszawie. Jego zaangażowanie w działalność społeczną nie ograniczało się jedynie do tego wydarzenia.

Od 1989 do 1990 roku, Prus pełnił funkcję Przewodniczącego Komisji Zakładowej NSZZ „Solidarność” w Teatrze Popularnym oraz w Teatrze Szwedzka 2/4, co przejawiało jego aktywność w walce o prawa pracowników kultury.

W 1989 roku, jego szeregi aktywności poszerzyły się o działania w ramach Śródmiejskiego Komitetu Obywatelskiego w Warszawie, co stanowiło kolejny krok w jego zaangażowaniu w życie społeczne.

19 maja 1990 roku, podczas zebrania Sekcji Regionalnej NSZZ „Solidarność” Pracowników Instytucji Artystycznych, Andrzej Prus został wybrany do Prezydium tej Sekcji, a także do Krajowej Sekcji Pracowników Instytucji Artystycznych, co potwierdzało jego znaczenie w strukturach związku.

Jednakże w listopadzie 1990 roku, Prus postanowił wystąpić ze Związku, protestując przeciwko rosnącym podziałom w NSZZ „Solidarność”, co pokazuje jego konsekwencję oraz zaangażowanie w obronę jedności tej ważnej dla społeczeństwa organizacji.

Nagrody i wyróżnienia

W 2011 roku Andrzej Prus otrzymał wyróżnienie Białej Wstążki „za nieustawanie w podejmowaniu działań przeciwko dyskryminacji i wykluczeniu oraz rzadką umiejętność uczenia innych reagowania na wszelkie przejawy przemocy”.

---

Oceń: Andrzej Prus

---