Maciej Babiński

Wydarzenia II wojny światowej poprowadziły go z rodziną do Wielkiej Brytanii, gdzie zainicjował swoją artystyczną karierę, zaczynając lekcje rysunku. Pod okiem Raphaela Williama, artysta nauczył się techniki malarstwa akwarelowego oraz pracy w plenerze. Rok 1949 był dla Babińskiego przełomowy, gdy rodzinie udało się wyemigrować do Montrealu w Kanadzie, gdzie rozpoczął edukację na wydziale malarstwa w McGill University pod czujnym okiem Johna Goodwina Lymana. Nie tylko studiował malarstwo, ale również uczestniczył w zajęciach z grawerowania u Eldon Grier oraz grafiki i rysunku u Goodridge Robertsa w Art Association of Montréal.

W pracowni Robertsa, Maciej Babiński rozwijał swoją twórczość, w tym pejzaże, martwe natury oraz wnętrza, a jego pasja do awangardy zaprowadziła go do grupy artystów "The Automatists", kierowanej przez Paul-Émile Borduasa. W 1952 roku, grupa ta zorganizowała wystawę w Musée des Beaux-Arts de Montréal, co było istotnym momentem w kreatywnej podróży Babińskiego.

W 1953 roku, artysta przeżywał kolejne zmiany w życiu, decydując się na przeprowadzkę do Brazylii, gdzie mieszkał przez dwanaście lat w Rio de Janeiro. Tutaj cząstka jego duszy zintegrowała się z lokalnym środowiskiem artystycznym, a kontakty z takimi osobami jak Oswaldo Goeldi, Augusto Rodrigues i Darel Valença Linse owocowały licznymi wystawami zbiorowymi. W 1961 roku otrzymał zamówienie na dwadzieścia cztery ilustracje do powieści Aníbal Machado zatytułowanej "Cadernos de João".

Jego pierwsza indywidualna wystawa w Brazylii miała miejsce w 1962 w Galerii Selearte w São Paulo, a kolejną zorganizował w 1964 roku w Petite Galerie w Rio de Janeiro. W 1965 roku, Babiński przyjął propozycję wykładowcy w Centralnym Instytucie Sztuki Uniwersytetu Brasilia (ICA/UNB), jednak wkrótce musiał zrezygnować z tej funkcji z powodu prześladowań politycznych.

Po kilku latach spędzonych w São Paulo, artysta osiedlił się w Minas Gerais, a później w Uberlandii, gdzie w 1979 roku objął stanowisko wykładowcy na Uniwersytecie Federalnym Uberlandia (UFU), prowadząc tam zajęcia aż do 1987 roku. Po ponownym przywróceniu mu praw do nauczania na UNB w 1988 roku, kontynuował pracę aż do emerytury w 1991 roku, kiedy to osiedlił się w Várzea Alegre w stanie Ceará.

Warto podkreślić, że w 2004 roku miała miejsce retrospektywna wystawa w Caixa Cultural Complex w Brasilii, celebrująca pięćdziesiąt lat obecności Macieja Babińskiego w Brazylii, co niewątpliwie dowodzi jak wielki wpływ miał na rozwój lokalnej sztuki i kultury.