Andrzej Makarewicz

---

Życiorys

Andrzej Makarewicz ukończył w 1952 roku Liceum Ogólnokształcące im. Adama Mickiewicza w Warszawie. Już wtedy aktywnie angażował się w życie polityczne, wstępując do Związku Młodzieży Polskiej. Po zakończeniu nauki, rozpoczął pracę jako urzędnik w Wojskowym Przedsiębiorstwie Budowlanym nr 6, a także znalazł zatrudnienie w laboratorium Instytutu Farmacji w Warszawie.

W 1953 roku podjął studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim. Praca i nauka były dla niego równie ważne, co zaowocowało w 1957 roku uzyskaniem tytułu magistra prawa. W tym samym roku przystąpił do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej (PZPR). Jego kariera zawodowa szybko się rozwijała, a od sierpnia 1957 do września 1958 pełnił funkcję pracownika Komisji Zagranicznej Rady Naczelnej Zrzeszenia Studentów Polskich w Warszawie.

Wrzesień 1958 przyniósł nowe wyzwania związane z pracą w Ministerstwie Spraw Zagranicznych. W 1960 roku został lektorem Komitetu Warszawskiego PZPR. Dodatkowo, był członkiem Komitetu Zakładowego przy MSZ oraz egzekutywy OOP PZPR w tym samym ministerstwie. W latach 1964-1965, działał jako doradca prawny w Delegacji Polskiej do Międzynarodowej Komisji Nadzoru i Kontroli w Wietnamie.

Rola Andrzeja Makarewicza w ministerstwie umocniła się po objęciu stanowiska naczelnika Wydziału Procedury Traktatowej w Departamencie Prawno-Traktatowym MSZ, gdzie pracował od listopada 1966 do czerwca 1973 roku, a następnie był radcą ministra w DPT MSZ. W 1971 roku ukończył podyplomowe studium międzynarodowych stosunków gospodarczych przy Wydziale Handlu Zagranicznego w Szkole Głównej Planowania i Statystyki w Warszawie, a w 1973 roku zdobył kolejne wykształcenie, kończąc podyplomowe studium służby zagranicznej na Wydziale Nauk Społecznych Wyższej Szkoły Nauk Społecznych przy KC PZPR.

W latach 1974-1976 pełnił funkcję radcy w Ambasadzie w Teheranie, a w kolejnych latach, mniej więcej w 1977 roku, działał jako radca oraz wicedyrektor DPT MSZ, a około 1997 roku jako wicedyrektor sekretariatu Organizacji Narodów Zjednoczonych w Nowym Jorku. Jego osiągnięcia zostały uhonorowane przyznaniem Złotego Krzyża Zasługi oraz Krzyża Oficerskiego Orderu Odrodzenia Polski w 2005 roku.

W życiu osobistym był mężem Alicji Werner-Makarewicz oraz ojcem Łukasza i Tomasza. Po zakończeniu swojej drogi życiowej, spoczął na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie.

---

Oceń: Andrzej Makarewicz

---