Władysław Forbert


Władysław Forbert był znaczącą postacią w polskim kinie, urodził się 26 maja 1915 roku w Warszawie. Jego twórczość obejmowała zarówno filmy fabularne, jak i dokumentalne, w których zdobył uznanie dzięki swoim umiejętnościom operatora.

Forbert był również reżyserem filmów dokumentalnych, a jego dziedzictwo artystyczne wzbogacone było przez jego żydowskie pochodzenie. Zmarł 7 lutego 2001 roku w Kopenhadze, pozostawiając po sobie trwały ślad w historii polskiej kinematografii.

Życiorys

Władysław Forbert przyszedł na świat w Warszawie, w rodzinie żydowskiej. Jego ojciec, Leon Forbert, był uznawanym fotografem oraz projektantem dekoracji filmowych. Interesującym faktem jest, że jego brat, Adolf Forbert (1911–1992), również związał się z branżą filmową, pełniąc rolę operatora filmowego.

W latach 1929–1931 spędził czas w Australii, gdzie po raz pierwszy zetknął się z przemysłem filmowym. Po powrocie do Polski rozpoczął pracę w warszawskim atelier foto-filmowym. W 1935 roku został operatorem filmów dokumentalnych, co otworzyło mu drzwi do kariery w tej dziedzinie.

Niestety, wybuch II wojny światowej skłonił go do ucieczki do Związku Radzieckiego. W 1943 roku wstąpił do I Dywizji Piechoty im. Tadeusza Kościuszki i związał się z Czołówką Filmową ludowego Wojska Polskiego. Od jesieni 1944 roku pracował w Polskiej Kronice Filmowej, a jego kariera filmowa kontynuowała się w Wytwórni Filmów Dokumentalnych.

W 1970 roku, w wyniku antysemickiej nagonki po wydarzeniach marcowych, podjął decyzję o emigracji do Danii. W końcu zmarł w Kopenhadze, pozostawiając po sobie ślad w polskiej kinematografii.

Kariera

Władysław Forbert to postać znana przede wszystkim w dziedzinie filmów dokumentalnych, który pozostawił po sobie znaczący ślad w historii polskiej kinematografii. Jego kariera obejmowała szereg ważnych projektów, które miały wpływ na rozwój tej formy sztuki w Polsce.

Zdjęcia filmów dokumentalnych
  • 1969: W Jakucji
  • 1969: Gdzieś jest ich dom
  • 1968: Wieś w tajdze
  • 1968: Taniec pasterski
  • 1968: Pasterski
  • 1968: Ondraszkowe ostatki
  • 1968: Long live hoch vivat
  • 1968: Krzysztof Penderecki
  • 1968: Krakowiak
  • 1968: 273 dni poniżej zera
  • 1967: Triolet
  • 1967: Tajemnica dziewczyny
  • 1967: Jego piosenki
  • 1967: Eldom
  • 1966: Uwaga, uwaga, nadchodzi
  • 1966: Dwa dni w Pekinie
  • 1965: Kuchenki gazowe
  • 1965: Huta Warszawa
  • 1963: Problem nr 1
  • 1963: Dożynki
  • 1962: Piegowaty dzień
  • 1962: Jasny dzień wolności…
  • 1961: Gdańsk po 16-tu latach
  • 1961: Chwila tańca
  • 1960: Życie artysty
  • 1959: Wanda Wiłkomirska. Koncert telewizyjny
  • 1959: Sława Przybylska. Koncert telewizyjny
  • 1959: Regina Smendzianka. Koncert telewizyjny
  • 1959: Olga Sawicka i Bogdan Bulder. Koncert telewizyjny
  • 1959: Janina Baster i Janusz Dolny. Koncert telewizyjny
  • 1959: Jadwiga Prolińska. Koncert telewizyjny
  • 1959: Andrzej Hiolski. Koncert telewizyjny
  • 1958: Na ziemi ojczystej
  • 1958: Kantyczka z drewna
  • 1957: Żywe kamienie
  • 1956: Szlembark
  • 1956: Listy z Wietnamu
  • 1956: Anghor
  • 1955: Rozprawa
  • 1955: Bambus mój brat
  • 1953: W obronie pokoju
  • 1953: Dokument zdrady
  • 1953: Chłopska droga
  • 1952: Zaorane miedze
  • 1952: Ślubujemy
  • 1952: I-sze posiedzenie Sejmu PRL
  • 1952: 1 maj w Warszawie 1952
  • 1951: Przyjaźń
  • 1951: Prezydent Bierut w NRD
  • 1951: Pokój zdobędzie świat
  • 1951: Plon pokoju
  • 1951: Maj pracy walki pokoju
  • 1951: Komuna paryska
  • 1950: Pokój zwycięży!
  • 1950: Julian Marchlewski
  • 1949: Zjednoczenie stronnictw ludowych
  • 1949: Radzieccy artyści w Polsce
  • 1949: Poemat o Stalinie
  • 1949: Marszałek Rokossowski – Ministrem Obrony Narodowej
  • 1949: List górnika
  • 1949: III Zjazd Samopomocy Chłopskiej
  • 1949: Delegacja Rządu Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w Rumunii
  • 1948: Żelazowa Wola
  • 1948: Akcja Narodów Zjednoczonych
  • 1947: Ulica Brzozowa
  • 1947: Święto wolności pracy
  • 1947: Święto morza
  • 1947: Rybactwo morskie
  • 1947: Recital chopinowski w Dusznikach
  • 1947: Powódź
  • 1947: Nasze porty
  • 1947: Lody ruszyły!
  • 1947: Festiwal Zespołów Świetlicowych
  • 1946: Z sesja KRN
  • 1946: Odbudowa Warszawy
  • 1946: W bratniej Jugosławii
  • 1946: Suita warszawska
  • 1946: Sprawa najważniejsza
  • 1946: Pod sztandarem ZWM
  • 1946: Ostatni parteitag w Norymberdze
  • 1946: Na straży trwałego pokoju
  • 1946: 600-lecie Bydgoszczy
  • 1945: Zagłada Berlina
  • 1945: Testament Jaracza
  • 1945: Swastyka i szubienica
  • 1945: Rząd Jedności Narodowej przybył do Warszawy
  • 1945: Na zachód
  • 1945: K.R.N. 1943-1945
  • 1945: Budujemy Warszawę
  • 1945: Bitwa o Kołobrzeg
  • 1944: Majdanek – cmentarzysko Europy
Zdjęcia filmów fabularnych
  • 1971: Den Foerste kreds
  • 1967: Dziadek do orzechów
  • 1965: Trzy kroki po ziemi
  • 1965: Sam pośród miasta
  • 1964: Przerwany lot
  • 1963: Daleka jest droga
  • 1962: Głos z tamtego świata
  • 1961: Wyrok
  • 1960: Szczęściarz Antoni
  • 1959: Miejsce na ziemi
  • 1959: Kamienne niebo
  • 1958: Wolne miasto
  • 1956: Szkice węglem
  • 1956: Nikodem Dyzma
  • 1955: Godziny nadziei
  • 1953: Trudna miłość
  • 1951: Pierwsze dni
Reżyser
  • 1969: Cracovia
  • 1966: Wczoraj i dziś miast dolnośląskich
  • 1966: Kara cięższa niż kara
  • 1965: Kuchenki gazowe
  • 1965: Huta Warszawa
  • 1963: Dożynki
  • 1962: Jasny dzień wolności
  • 1961: Gdańsk po 16-tu latach
  • 1960: Życie artysty
  • 1959: Wanda Wiłkomirska. Koncert telewizyjny
  • 1959: Sława Przybylska. Koncert telewizyjny
  • 1959: Regina Smendzianka. Koncert telewizyjny
  • 1959: Olga Sawicka i Bogdan Bulder. Koncert telewizyjny
  • 1959: Janina Baster i Janusz Dolny. Koncert telewizyjny
  • 1959: Jadwiga Prolińska. Koncert telewizyjny
  • 1959: Andrzej Hiolski. Koncert telewizyjny
  • 1958: Na ziemi ojczystej
  • 1955: Bambus mój brat
Realizacja
  • 1969: Gdzie jest ich dom
  • 1967: Jej teatr
  • 1966: Wrocławski eksperyment
  • 1966: Kara cięższa niż kara
  • 1964: K.R.I
  • 1963: Problem nr 1
  • 1962: Jasny dzień wolności…
  • 1961: Chwila tańca
  • 1956: Bolesław Bierut nie żyje
  • 1955: Rozprawa
Scenariusz
  • 1963: Problem nr 1
  • 1962: Jasny dzień wolności
  • 1960: Życie artysty
  • 1955: Bambus mój brat
  • 1953: Konkurs im. Wieniawskiego

W ciągu swojej kariery Forbert zrealizował wiele znaczących filmów, które prezentowały różnorodne aspekty życia społecznego, kultury oraz obyczajowości w Polsce. Jego filmografia jest dowodem na to, jak ważną rolę odegrał w dokumentowaniu wydarzeń oraz ludzi, którzy mieli wpływ na polską rzeczywistość.

Ordery i odznaczenia

Władysław Forbert to postać, której osiągnięcia zostały dostrzegane i doceniane w trakcie jego kariery. Poniżej przedstawione są kluczowe odznaczenia, które zdobył w uznaniu zasług.

  • Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, przyznany w 1959 roku,
  • Złoty Krzyż Zasługi, otrzymany 5 marca 1952 roku,
  • Medal 10-lecia Polski Ludowej, przyznany 8 stycznia 1955 roku,
  • Brązowy Medal „Za zasługi dla obronności kraju”, zdobyty w 1967 roku.

Nagrody

Władysław Forbert, uznawany za jednego z wybitniejszych twórców filmowych, w swojej karierze zdobył liczne wyróżnienia i nagrody, które potwierdzają jego talent oraz wkład w sztukę filmową. Oto przegląd jego najważniejszych osiągnięć:

  • W 1950 roku otrzymał Państwową Nagrodę Artystyczną III stopnia za zdjęcia w filmach dokumentalnych List Górnika i Marchlewski, a także za całokształt pracy przy wydaniach Polskiej Kroniki Filmowej,
  • W 1953 roku nagroda Państwowa III stopnia została przyznana dla zespołu Polskiej Kroniki Filmowej za dotychczasowe osiągnięcia filmowe,
  • W 1955 roku zdobył Państwową Nagrodę II stopnia (zespołową) za realizację (operator) filmu Godziny nadziei,
  • W 1956 roku zdobył główną nagrodę w dziale filmu dokumentalnego na IX Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Karlovych Varach za film Bambus mój brat,
  • W 1962 roku wyróżniony Nagrodą Ministra Kultury i Sztuki I stopnia za realizację filmu Świadectwo urodzenia oraz za twórczość artystyczną w latach 1960/1962,
  • W 1964 roku otrzymał wyróżnienie honorowe na IV Ogólnopolskim Festiwalu Filmów Krótkometrażowych w Krakowie dla filmu KR I/…,
  • W 1965 roku nagrodę Ministra Kultury i Sztuki II stopnia (zespołową z Jerzym Hoffmanem, Edwardem Skórzewskim) w dziedzinie filmu za Trzy kroki po ziemi,
  • W 1966 roku otrzymał Syrenkę Warszawską (Nagroda Klubu Krytyki Filmowej SDP) podczas Ogólnopolskiego Festiwalu Filmów Krótkometrażowych w Krakowie za film Kara cięższa niż kara,
  • W 1967 roku nagrodę Ministra Obrony Narodowej za zdjęcia do filmu Wolne miasto w reżyserii Stanisława Różewicza,
  • W 1967 roku zdobył nagrodę na Międzynarodowym Festiwalu Telewizyjnym „Złota Praga” w Pradze za zdjęcia do filmu Uwaga, uwaga, nadchodzi,
  • W 1970 roku przyznano mu Grand Prix III Międzynarodowego Festiwalu Filmów Turystycznych „Tourfilm 70” w Spindlerowym Młynie za film Cracovia.

Każda z tych nagród stanowi dowód na mistrzostwo Forberta i jego niestrudzoną pracę na rzecz polskiej kinematografii.

Przypisy

  1. Władysław Forbert, [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby) [dostęp 20.08.2024 r.]
  2. Przyznanie Państwowych Nagród Naukowych i Artystycznych. „Nowa Kultura”. Rok I, Nr 19, s. 2, 06.08.1950 r. Warszawa: Związek Literatów Polskich. [dostęp 19.08.2024 r.]
  3. Nagrody Państwowe za osiągnięcia w dziedzinie nauki, postępu technicznego, literatury i sztuki. „Życie Warszawy”. Rok XII, Nr 173 (3656), s. 5, 22.07.1955 r. Warszawa: Instytut Prasy „Czytelnik”. [dostęp 04.06.2024 r.]
  4. M.P. z 1955 r. nr 37, poz. 361 - Uchwała Rady Państwa z dnia 08.01.1955 r. nr 0/34 - na wniosek Prezesa Centralnego Urzędu Kinematografii.
  5. M.P. z 1952 r. nr 28, poz. 396 „za zasługi w pracy zawodowej”.
  6. a b Wojskowy Przegląd Historyczny, nr 3, 1967, s. 390.

Oceń: Władysław Forbert

Średnia ocena:4.98 Liczba ocen:11