Złota (Warszawa)

---

Położenie i charakterystyka

Osiedle Złota, zlokalizowane na warszawskiej Woli, stanowi integralną część Miejskiego Systemu Informacji Mirów. Jego budowa miała miejsce w latach 1959–1963 na zlecenie Nauczycielskiej Spółdzielni Mieszkaniowej, według projektu autorstwa Stanisława Bieńkuńskiego. Obiekt położony jest pomiędzy ważnymi ulicami: Chmielną, Żelazną, Twardą (wcześniej znaną jako Krajowej Rady Narodowej), Pańską oraz aleją Jana Pawła II, która wcześniej nosiła nazwę ul. Juliana Marchlewskiego.

Historia tego osiedla sięga czasów, gdy teren ten obfitował w prowizoryczne zabudowania i warsztaty, będące częścią regionu znanego jako „Dzikim Zachodzie”. Wcześniej w okolicy znajdowały się m.in. kamienice czynszowe, kilka niedużych fabryk, a także Państwowa Szkoła Techniczna oraz kino „Uciecha”. W trakcie II wojny światowej oraz szczególnie podczas powstania warszawskiego, wiele budynków uległo zniszczeniu. Złota była pionierskim osiedlem w powojennej odbudowie „Dzikiego Zachodu”. Nazwa osiedla wywodzi się z ulicy Złotej, która biegnie przez to miejsce.

Ważnym aspektem tej budowy było wkomponowanie nowych obiektów w istniejącą zabudowę przedwojenną, co w wielu przypadkach wymagało wyburzenia dotychczasowych struktur. Architektura osiedla koncentruje się wzdłuż już istniejących dróg, co skutkuje brakiem zamkniętych podwórek. Na parterach budynków zaplanowano przestrzenie przeznaczone na działalność handlową oraz usługową, co zgodnie z trendami urbanistycznymi tamtych czasów stworzono przestrzeń sprzyjającą życiu społecznemu. Za realizację projektu odpowiedzialne było Przedsiębiorstwo Budownictwa Mieszkaniowego „Centrum”.

Osiedle Złota, obok sąsiednich Miedzianej oraz Srebrnej, stanowi część tzw. metalowych osiedli w Warszawie, wyróżniając się na tle pozostałych inwestycji budowlanych.

---

Oceń: Złota (Warszawa)

---