Sanktuarium św. Andrzeja Boboli w Warszawie

Kościoły

Sanktuarium św. Andrzeja Boboli w Warszawie jest ważnym miejscem kultu, które przyciąga zarówno lokalnych wiernych, jak i turystów. Zlokalizowane jest u zbiegu ulic Boboli i Rakowieckiej, pod numerem 61, w malowniczej dzielnicy Mokotów.

Sanktuarium zostało wzniesione w latach 1980–1989. Przed jego budową, w tym miejscu znajdował się ogród ojców jezuitów oraz kaplica, w której od 1938 roku przechowywano relikwie Andrzeja Boboli, co nadaje temu miejscu jeszcze głębszego znaczenia.

Jako miejsce pielgrzymek i medytacji, sanktuarium pełni istotną funkcję duchową dla wielu osób. Jego historia i architektura przyciągają uwagę, a otoczenie sprzyja refleksji i modlitwie.

Historia

1 grudnia 1935 roku, w Warszawie przy ulicy Rakowieckiej 61, miał miejsce przełomowy moment, gdy otwarto Dom Pisarzy Towarzystwa Jezusowego. Jego fundatorem był papież Pius XI. To właśnie tam, 20 czerwca 1938 roku, umieszczono relikwie św. Andrzeja Boboli.

W okresie II wojny światowej, 2 sierpnia 1944 roku, miała miejsce tragiczna masakra. W podziemiach Domu Pisarzy Niemcy zginęli 44 Polaków, w tym 8 kapłanów oraz 8 braci Towarzystwa Jezusowego, a także 28 osób świeckich. Po zakończeniu wojny pokój, w którym dokonano tego straszliwego czynu, został przekształcony w kaplicę. Szczątki ofiar znalazły swoje miejsce pod posadzką tejże kaplicy.

Po wojnie, decyzje dotyczące parafii zaczęły nabierać kształtu. 1 stycznia 1953 roku, dzięki kardynałowi Stefanowi Wyszyńskiemu, erygowana została parafia, jednak budowa kościoła napotkała liczne trudności. Władze anulowały wcześniejsze zgody na budowę w 1958 roku. Dopiero 19 maja 1980 roku parafia otrzymała zezwolenie na wzniesienie kościoła, którego projekt przygotowali architekci Hanna i Bogdan Madejowscy.

Przełomowym momentem był 13 czerwca 1980 roku, kiedy to prymas Stefan Wyszyński dokonał poświęcenia placu pod budowę sanktuarium. Zaledwie kilka miesięcy później, 15 października 1980 roku, kamień węgielny został poświęcony przez Jana Pawła II w Rzymie.

Najważniejszym wydarzeniem miała być pierwsza msza, którą w górnym kościele celebrował 17 kwietnia 1988 roku prymas Józef Glemp. Budowę kościoła oficjalnie zakończono w styczniu 1989 roku.

Inne informacje

W sanktuarium można podziwiać niepowtarzalne witraże, dzieła autorstwa Teresy Reklewskiej oraz Pawła Przynowskiego. Znajduje się tam także Droga Krzyżowa stworzona przez Magdalenę Kraszewską. Cennym elementem wystroju jest również krucyfiks, który wyszedł z rąk ks. Krzysztofa Rogalskiego i Pawła Chmielewskiego.

Warto zwrócić uwagę na krzyż, który stoi tuż przed sanktuarium. Został on przetransportowany z Fabryki Samochodów Osobowych na Żeraniu (FSO) i niemal dosięgła go zagłada, gdy ogłoszono stan wojenny 13 grudnia 1981 roku.

W miejscu tym pamięć ofiar niemieckiej zbrodni z 2 sierpnia 1944 roku jest uhonorowana przez dwie tablice pamiątkowe. Jedna z nich, wolno stojąca, znajduje się przy ogrodzeniu od strony ulicy Rakowieckiej. Druga tablica, zaprojektowana przez Karola Tchorka, została umieszczona na ścianie Collegium Bobolanum, w kierunku ulicy A. Boboli.

Przypisy

  1. a b Parafia Rzymskokatolicka Św. Andrzeja Boboli w Warszawie [online], www.jezuici.pl [dostęp 26.11.2017 r.]
  2. KonradK. Kucza-Kuczyński, Nowe kościoły w Polsce, Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX, 1991.
  3. kamień pochodzi z Janowa Poleskiego – miejsca męczeńskiej śmierci św. Andrzeja Boboli.

Oceń: Sanktuarium św. Andrzeja Boboli w Warszawie

★★★★★
Średnia ocena:4.59 Liczba ocen:20