Kościół św. Benona w Warszawie

Kościoły

Kościół św. Benona, znany również jako rektoralny kościół św. Benona, to istotny element architektoniczny i duchowy Warszawy. Znajduje się na malowniczym Nowym Mieście, przy ul. Pieszej 1. Jest to miejsce, które należy do Zgromadzenia Redemptorystów, znanych ze swoich działań misyjnych i społecznych.

Warto podkreślić, że obok świątyni mieści się kuria prowincjalna redemptorystów, co podkreśla znaczenie tej lokalizacji jako centrum duchowości i religijnego życia w Warszawie.

Opis

Początek budowy tej świątyni możemy datować na drugą połowę XVII wieku, kiedy to Bractwo św. Benona podjęło intensywne działania mające na celu wzniesienie kościoła. Jak podaje Jan Stanisław Bystroń, w związku z brakiem odpowiednich funduszy, prace były prowadzone społecznie, głównie w nocy, a światło zapewniały pochodnie.

Budowa kościoła została ostatecznie zakończona w 1669 roku. Na przełomie XVIII wieku, świątynia przypadła w ręce redemptorystów, co miało miejsce w momencie przybycia do Warszawy w 1787 roku św. Klemensa, który stał się później patronem miasta. W okresie Księstwa Warszawskiego redemptoryści zostali oskarżeni o nieprzyjazne nastawienie wobec Napoleona oraz nowych władz, co doprowadziło do ich usunięcia z Warszawy na skutek zajść, jakie miały miejsce podczas nabożeństwa rezurekcyjnego. Zdarzenia te zakończyły się bójką z udziałem francuskich oficerów.

W wyniku decyzji Fryderyka Augusta, którzy w czerwcu 1808 roku podpisał dekret o usunięciu zakonników z miasta, redemptoryści zostali eksmitowani 20 czerwca tego samego roku. Po ich wyjeździe budynek kościoła został wielokrotnie przekształcony – najpierw w koszary, a następnie w szkołę, magazyn wojskowy, mieszkania, a ostatecznie fabrykę.

W 1938 roku kościół został odzyskany przez Marię Biernacką, która przekazała go kurii warszawskiej. Niestety, w trakcie II wojny światowej budowla została zniszczona. Jej ruiny następnie zostały przekazane redemptorystom, którzy w 1956 roku przystąpili do odbudowy. Proces ten został zakończony w 1958 roku, kiedy to kard. prymas Stefan Wyszyński dokonał uroczystego poświęcenia odbudowanego kościoła.

Rok 1965 to moment, w którym świątynia została wpisana do rejestru zabytków. W 1966 roku redemptoryści złożyli prośbę o zaprojektowanie dekoracji wnętrza kościoła do Jerzego Nowosielskiego. Choć projekt artysty z Krakowa był niezwykle interesujący, nie został zrealizowany z powodu jego niezgodności z nowo odtworzoną barokową formą budowli. Jednak w zakrystii kościoła można znaleźć krzyż ołtarzowy autorstwa Nowosielskiego.

Przypisy

  1. Maria Pilich, Przemysław Pilich. Bizantyjski świat Jerzego Nowosielskiego w Warszawie. „Skarpa Warszawska”, s. 69, 01.2024 r.
  2. Maria Pilich, Przemysław Pilich. Bizantyjski świat Jerzego Nowosielskiego w Warszawie. „Skarpa Warszawska”, s. 68, 01.2024 r.
  3. a b Wykaz zabytków nieruchomych wpisanych do rejestru zabytków (księga A) − stan na 30 czerwca 2023 roku. Woj. mazowieckie (Warszawa). Narodowy Instytut Dziedzictwa [online]. nid.pl, [dostęp 31.07.2023 r.]
  4. Lech Dunin: Przewodnik po kościołach Starego i Nowego Miasta Warszawy. Warszawa: Rada Prymasowska Budowy Kościołów Warszawy, 1979, s. 22.
  5. Jan Stanisław Bystroń: Warszawa. Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy, 1977, s. 46.

Oceń: Kościół św. Benona w Warszawie

★★★★★
Średnia ocena:4.61 Liczba ocen:14