Kościół Objawienia Pańskiego w Warszawie

Kościoły

Kościół Objawienia Pańskiego jest istotnym punktem na duchowej mapie Warszawy, stanowiąc kościół filialny przynależący do parafii Ewangelicko-Augsburskiej Świętej Trójcy w Warszawie. Jego lokalizacja w stolicy, a dokładniej w dawnej dzielnicy Włochy, dodaje mu uroku i charakteru.

Specyfika tego miejsca polega na tym, że znajduje się ono w osiedlu Stare Włochy, które jest historycznym i atrakcyjnym terenem, znanym z malowniczych ulic oraz wyjątkowej architektury. Kościół Objawienia Pańskiego nie tylko pełni funkcje religijne, ale także staje się częścią lokalnej kultury i tradycji.

Historia

W 1936 roku, rodzina Koelichenów ofiarowała teren o powierzchni 2000 metrów kwadratowych, który został przeznaczony pod budowę przyszłej świątyni. W dniu 19 kwietnia 1936 roku powstał Komitet Budowy, na czele którego stanął senator Ludwik J. Evert jako prezydent honorowy. Przewodniczącym komitetu został adwokat Edward Koelichen. W skład zespołu weszli również pastorowie warszawscy: księża August Loth, Zygmunt Michelis, Otton Krenz oraz opiekun parafian z Włoch, ks. Mieczysław Rüger. Wśród członków znaleźli się także ppłk. J. Scholz, mjr K. Hellwig i M. Buerger. Już wkrótce zaczęły napływać datki na budowę.

Kamień węgielny pod budowę świątyni został poświęcony 15 listopada 1936 roku. Plany architektoniczne zostały sporządzone bezpłatnie przez braci Goetzenów. Prace budowlane nadzorował pan Józef Scholtz. Na początku wzniesiono niewielki dom parafialny z salą przeznaczoną na nabożeństwa, a następnie rozpoczęto budowę samego kościoła, który był połączony z salą parafialną. 6 stycznia 1939 roku miała miejsce ceremonia poświęcenia świątyni, mimo że wnętrze wciąż wymagało uzupełnień. Aktu poświęcenia dokonał ks. August Loth, a kazanie wygłosił ks. Zygmunt Michelis, podczas gdy ks. Mieczysław Rüger przedstawił sprawozdanie na temat postępów budowy.

Wkrótce po tym, jak w marcu 1939 roku zmarł pan Józef Scholtz, kierownictwo nad pracami budowlanymi przejęli jego synowie. Po zakończeniu II wojny światowej świątynia została zajęta przez intendenturę, co spowodowało, że pierwsze nabożeństwa mogły się odbywać dopiero od 1946 roku. Choć brakowało szyb, ołtarz i ambona, które powstały podczas działań wojennych, przetrwały, a krucyfiks oraz lichtarze zostały odnowione. Naczynia komunijne zostały darowane świątyni z Ziem Odzyskanych.

Następnie wyłoniono pierwszy powojenny zarząd świątyni: przewodniczącym został pan Karol Lange, a członkami zarządu mieli być Ryszard Glaeser, Alfons Nyczke i Elza Glaeserowa. Rozpoczęto zbiórki, aby sfinansować niezbędne remonty. Do momentu, gdy zakończono prace przy wymowie szyb, nabożeństwa odbywały się w małej salce przy świątyni. Dzięki darowiznom z lat 1946-1950, kościół przeszedł gruntowny remont, a także powstało ogrodzenie. W 1951 roku nabożeństwa oficjalnie przeniesiono do świątyni, gdzie zainstalowano ogrzewanie.

W 1965 roku przeprowadzono kolejny gruntowny remont, który zakończył się rekonsekracją. Po remoncie ołtarz ozdobiła kopia obrazu Hoffmana „Chrystus w Getsemane” namalowana przez Elizę von Everth, która trafiła do świątyni z dawnego kantoratu w Pruszkowie. Świątynia otrzymała także w prezencie organy. W następnych latach wybudowano nowy stół ołtarzowy, a na miejscu ambony postawiono prosty pulpit lektorski w prezbiterium. Koło Pań zdecydowało się podarować obrus przeznaczony na ołtarz.

W 1985 roku zasadzono tablicę pamiątkową ku czci ks. Mieczysława Rügera, w 10. rocznicę jego śmierci. Uroczystość miała miejsce w 2017 roku, kiedy nadano świątyni nazwę Kościół Objawienia Pańskiego.

Przypisy

  1. Kościół w Warszawie-Włochy [online], Parafia Ewangelicko-Augsburska Świętej Trójcy w Warszawie.
  2. kościół ewangelicko-augsburski w Warszawie-Włochach. 28.02.2021 r.

Oceń: Kościół Objawienia Pańskiego w Warszawie

★★★★★
Średnia ocena:4.63 Liczba ocen:7