Kawęczyn-Wygoda


Kawęczyn-Wygoda to interesujący obszar znajdujący się w dzielnicy Rembertów, w stolicy Polski, Warszawie.

Osiedle to, będące częścią Miejskiego Systemu Informacji, łączy w sobie zarówno funkcje mieszkaniowe, jak i elementy społeczno-kulturalne.

Przyciąga uwagę swoją lokalizacją oraz możliwościami rozwoju dla nowych mieszkańców, co czyni je atrakcyjnym miejscem do życia.

Charakterystyka

Kawęczyn to miejscowość usytuowana w obrębie aglomeracji warszawskiej, otoczona malowniczymi terenami. Granice osiedla wyznaczają Ząbki na północ, natomiast w zachodnim kierunku znajdziemy Antoninów oraz Kozią Górkę. Na południowym zachodzie sąsiaduje z Olszynką Grochowską, a na południu z Wygodą oraz Czaplowizną. Po wschodniej stronie spotykamy Rembertów i Karolówkę.

Osiedle to zostało podzielone przez linię kolejową nr 2, która łączy Warszawę Centralną z Terespol. W obszarze Kawęczyna przeważa zabudowa zarówno gospodarcza, jak i handlowa, co sprawia, że jest to miejsce zróżnicowane pod względem funkcji.

Warto również zauważyć, że w 1932 roku na terenach między Kawęczynem a Ząbkami odkryto dwa cmentarzyska wielokulturowe, w których zidentyfikowano 19 grobów, a także cmentarzysko grobów kloszowych. To znalezisko podkreśla bogatą historię regionu oraz jego znaczenie archeologiczne.

W 1998 roku, w obrębie ulic Marsa oraz Żołnierskiej i w pobliżu torów kolejowych (na trasie Warszawa – Mińsk Mazowiecki), z uwagi na unikalne walory przyrodnicze, utworzono rezerwat przyrody Kawęczyn.

Historia

Wieś Kawęczyn, od czasów XII wieku, była częścią dóbrKamion, stanowiących własność biskupów płockich, nadaną przez książęta. W XVI wieku obejmowała ona 6 łanów ziemi, co odpowiadało około 100 ha gruntów rolnych, oraz 1 łan (17 ha) przeznaczony na cele wójtowskie.

W 1580 roku Kawęczyn funkcjonował jako wieś duchowna, znajdując się w obrębie powiatu warszawskiego, a także ziemi warszawskiej w województwie mazowieckim. Na przełomie XVI i XVII wieku, miejscowość ta włączono do tzw. klucza skaryszewskiego, który po kolejnych rozbiorach stał się własnością rządową i został włączony do Ekonomii Warszawskiej.

W 1811 roku Kawęczyn liczył 16 gospodarstw, cegielnię oraz karczmę. W kolejnych latach cegielnia została połączona z fabryką produkującą terakotowe wyroby, a z cegły wydobywanej w Kawęczynie zrealizowano kilka istotnych budowli. Wśród nich znajdowały się m.in. Komora Wodna na Pradze, Rogatki Grochowskie oraz Teatr Wielki.

W 1866 roku cegielnia przekształciła się w Kawęczyńskie Zakłady Cegielniane, które zostały założone przez Kazimierza Granzowa. W 1905 roku Kawęczyn miał już 51 gospodarstw, kuźnię oraz 5 sklepów, w których żyło 1437 mieszkańców.

Wieś, która administracyjnie wchodziła w skład gminy Wawer, została w 1916 roku włączona do Warszawy. Interesującym faktem jest, że od nazwy Kawęczyna wywodzi się m.in. nazwa ulicy Kawęczyńskiej, znajdującej się na Szmulowiźnie.

Obszar MSI Kawęczyn-Wygoda

W 2003 roku, dużą część osiedla Kawęczyn, a także leżącej na południe Wygody, wyodrębniono jako obszar Miejskiego Systemu Informacji Kawęczyn-Wygoda. Warto podkreślić, że wyłączono rezerwat przyrody Kawęczyn z tego obszaru. Granice tego terenu wyznaczają:

  • ul. Żołnierska, zaczynająca się od granicy m. st. Warszawy aż do ul. Marsa,
  • od ul. Marsa przedłużeniem ul. Żołnierskiej do granic dzielnic Rembertów i Wawer,
  • wzdłuż granicy dzielnic Rembertów i Wawer do granicy dzielnic Rembertów i Praga Południe,
  • dalej wzdłuż granicy Rembertów i Praga Południe, a następnie Rembertów i Targówek w kierunku północnym aż do granic m. st. Warszawy,
  • na końcu zaznaczając granice do ul. Żołnierskiej.

Przypisy

  1. a b Obszary MSI. Dzielnica Rembertów. [w:] Zarząd Dróg Miejskich [on-line]. zdm.waw.pl. [dostęp 07.12.2022 r.]
  2. Encyklopedia Warszawy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1994 r., s. 328-329. ISBN 83-01-08836-2.
  3. Adolf Pawiński, Polska XVI wieku pod względem geograficzno-statystycznym. T. 5: Mazowsze, Warszawa 1895 r., s. 250.

Oceń: Kawęczyn-Wygoda

Średnia ocena:4.99 Liczba ocen:25