Bluszcze

W 1870 roku Bluszcze były zamieszkiwane przez zaledwie 12 osób, a całość zajmowała powierzchnię około 9,6 hektara. W miarę upływu czasu liczba mieszkańców rosła: w 1905 roku odnotowano już 17 mieszkańców, a w 1921 roku ich liczba wzrosła do 32 osób, tworzących w sumie 5 gospodarstw.

Warto jednak zaznaczyć, że w 1884 roku Bluszcze oraz kilka okolicznych miejscowości, takich jak Saska Kępa, Gocław i Zbytki, dotknęła powódź. W odpowiedzi na ten kryzys, podczas zebrania gminnego w Wawrze, które miało miejsce 11 marca 1905 roku, podjęto decyzję o budowie wału ochronnego. Mieszkańcy mieli ponosić koszty w wysokości jednego rubla od każdej morgi, przez okres 30 lat, począwszy od 1 stycznia 1907 roku.

Prace budowlane były planowane w trzech etapach, z pierwszym zabezpieczeniem terenu od Miedzeszyna do wsi Las oraz Bluszczy. Niestety, prowadzone w niestaranny sposób robót budowlanych doprowadziły do podniesienia poziomu wód gruntowych, co w rezultacie przyczyniło się do zabagnienia terenów Lasa i Bluszczy.

W czasie dwudziestolecia międzywojennego gmina Wawer przeszła liczne zmiany administracyjne, co skutkowało likwidowaniem niekorzystnego rozbicia gospodarstw rolnych, przez co gmina Wawer włączona została w skład wsi Las. W 1938 roku, w ramach rozwoju infrastruktury, na części terenów Bluszczy zrealizowano budowę lotniska sportowego na Gocławiu. Istotnym wydarzeniem był 11 września 1944 roku, kiedy to radzieckie dywizje piechoty 175 i 143 ostatecznie przyczyniły się do wycofania wojsk niemieckich ze wsi Las i Bluszcze. W wyniku tych przemian, w 1951 roku, kolonia została włączona do granic Warszawy, co zakończyło jej historię jako samodzielnej jednostki administracyjnej.