Zofia Łapicka

---

Życiorys

Zofia Łapicka wywodziła się z dziedzicznej rodziny, związanej z polskim ziemiaństwem. Jej pierwszym mężem był baron Lauber, który niestety zmarł na gruźlicę przed rokiem 1947. W wyniku tego małżeństwa, w 1945 roku, przywitała na świecie syna Grzegorza.

Rok 1947 okazał się przełomowy, ponieważ w warszawskim klubie „Albatros” Zofia poznała Andrzeja Łapickiego. To spotkanie zaowocowało zawarciem małżeństwa jeszcze w tym samym roku. Andrzej, będący aktorem, adoptował Grzegorza, nadając mu swoje nazwisko. Z owoców ich związku urodziła się córka Zuzanna, której życie trwało w latach 1954-2018.

Pomimo że Zofia nie pracowała zawodowo, poświęcała się życiu domowemu. Sporadycznie zdarzało jej się angażować w aktorstwo. W 1947 roku, pod panieńskim nazwiskiem Łapicka, wystąpiła w filmie „Dom na pustkowiu”, którego reżyserem był Jan Rybkowski. Oprócz tego, Zofia była również autorką przekładu powieści Antoniny Koptiajewej zatytułowanej „Iwan Iwanowicz”. Przekład ten wykorzystany został do stworzenia słuchowiska Teatru Polskiego Radia pod tytułem „Miłość nie jest ślepa”, które zrealizował w 1958 roku Jeremi Przybora.

Po jej śmierci, Zofia Łapicka znalazła swój ostatni spoczynek pod nazwiskiem Łapicka w rodzinnym grobowcu, który znajduje się na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie (C-5-6).

---

Oceń: Zofia Łapicka

---