Anna M. Nowakowska

W latach 1995–2000 Nowakowska czyniła znaczący wkład w Ogólnopolskie Pogotowie dla Ofiar Przemocy w Rodzinie, które działało w ramach Instytutu Psychologii Zdrowia Polskiego Towarzystwa Psychologicznego. Przyczyniła się do stworzenia programu Poradni dla osób doświadczających przemocy domowej, gdzie prowadziła terapię indywidualną oraz grupy wsparcia psychologicznego dla ofiar, a także organizowała spotkania z osobami stosującymi przemoc w rodzinie. Jest również autorką programów i szkoleń dla różnych grup zawodowych, takich jak: policja, służby socjalne, radni, pedagodzy, psycholodzy, nauczyciele oraz kuratorzy.

Nowakowska była stałym współpracownikiem do czasopism ukierunkowanych na terapeutów, takich jak „Remedium”, „Terapia Uzależnienia i Współuzależnienia”, „Niebieska Linia” oraz „Caritas”. Stworzyła kilkadziesiąt publikacji dotyczących problematyki przemocy, uzależnień oraz wypalenia zawodowego, a w 1997 roku napisała poradnik dla kobiet uzależnionych, pragnących podjąć leczenie pt. „Kobieta na szlaku”.

W latach 1999–2005 współpracowała z miesięcznikiem „Zwierciadło”, gdzie publikowała felietony, reportaże oraz miniporadniki. W 2002 roku została wydana jej książka „Przeklęte”, która zyskała zainteresowanie czytelników. Współtworzyła także Pracownię Psychospołeczną Zwierciadło w latach 1999–2004.

W latach 2004–2010 Nowakowska mieszkała i pracowała w Wielkiej Brytanii. W marcu 2009 roku z zakończyła pracę nad powieścią „Dziunia”. Następnie, w latach 2011–2013, zajmowała stanowisko konsultanta ds. przemocy w rodzinie w dwóch gminach na obszarze Północnego Mazowsza.