Zbigniew Klejn


Zbigniew Klejn, urodzony 18 stycznia 1927 roku w Warszawie, był wybitną postacią w dziedzinie historii oraz dziennikarstwa w Polsce. Jego praca miała istotny wpływ na rozwój tych profesji w kraju.

Zmarł 15 lutego 2005 roku w Warszawie, pozostawiając po sobie bogaty dorobek intelektualny i artystyczny, który wciąż inspiruje wielu współczesnych badaczy.

Życiorys

W czasie niemieckiej okupacji, Zbigniew Klejn uzyskał wykształcenie w Szkole Handlowej. Od roku 1944 aktywnie brał udział w Armii Krajowej, angażując się w kolportaż prasowy z zakresu konspiracji. Jako uczestnik powstania warszawskiego, był żołnierzem Grupy Artyleryjskiej „Granat”. 17 sierpnia 1944 roku doznał poważnego urazu nogi, co skutkowało koniecznością jej amputacji.

Po zakończeniu II wojny światowej, podjął studia z zakresu historii na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Warszawskiego. Ukończył te studia 4 listopada 1952, obroniwszy pracę magisterską, która dotyczyła historii kolejnictwa w Królestwie Polskim i była pisana pod opieką Witolda Kuli. Niestety, rozpoczęte studia doktoranckie musiał przerwać, przenosząc swoje zainteresowania na pracę w dziennikarstwie jako reporter.

Pierwsze kroki zawodowe stawiał w redakcji „Chłopskiej Drogi”, a później w „Expresie Wieczornym”. Szybko awansował do roli p.o. redaktora naczelnego „Głosu Olsztyńskiego”, a następnie przeniósł się do pisma „Nasza Ojczyzna”, które było dedykowane Polonii. W 1968 roku rozpoczął pracę w dziale zagranicznym „Trybuny Ludu”, gdzie pozostał aż do momentu przejścia na emeryturę.

W ciągu wielu lat służył jako korespondent „Trybuny Ludu” w Sofii, rzetelnie relacjonując wydarzenia polityczne, codzienne życie Bułgarów oraz wydarzenia kulturalne. Zbierał materiały do reportaży, które w późniejszym czasie zostały opublikowane w formie książkowej.

Po zakończeniu kariery w dziennikarstwie, powrócił do badań naukowych, koncentrując się na historii Polaków na terenach bułgarskich. W 1995 roku obronił pracę doktorską zatytułowaną Udział Polaków w państwowym i narodowym odrodzeniu Bułgarów (1879-1914), napisaną pod kierunkiem prof. Jerzego Skowronka. Skrócona wersja tej pracy została opublikowana w 1999 roku, a w 2004 ukazała się jej wersja przetłumaczona na język bułgarski, wydana przez wydawnictwo Paradigma.

Zmarł w Warszawie, a jego ostatnie miejsce spoczynku to Cmentarz Wojskowy na Powązkach, gdzie został pochowany w kwaterze 23B-2-30.

Dzieła

Oto wybrane dzieła Zbigniewa Klejna, które przyczyniły się do jego uznania jako znaczącego badacza i autora:

  • 1977: Życie po bułgarsku,
  • 1979: Miara słońca i miara kryształu,
  • 1999: Polskie ślady w budowie nowożytnej Bułgarii 1877-1914, ISBN 83-87222-15-1,
  • 2005: Bułgaria: szkice z dziejów najnowszych (wydanie pośmiertne), ISBN 83-89709-23-6.

Przypisy

  1. Wyszukiwarka cmentarna - Warszawskie cmentarze
  2. T. Wituch, B.Stolarczyk, Studenci Instytutu Historycznego Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2010 r., s. 900.

Oceń: Zbigniew Klejn

Średnia ocena:4.64 Liczba ocen:25