Wacław Anczyc

Nauka i edukacja

Wacław Zygmunt Anczyc, urodzony 4 lutego 1866 roku w Warszawie, to postać, która zapisała się w historii jako znany drukarz oraz historyk. Jego życie zakończyło się 27 września 1938 roku w Krakowie.

Anczyc, jako przedstawiciel swojej epoki, miał istotny udział w rozwoju polskiego piśmiennictwa i kultury, co czyni go ważną postacią w dziedzinie historii i druku.

Życiorys

Wacław Anczyc urodził się w rodzinie Władysława Ludwika oraz Tekli z Bryniarskich. Jako najstarszy z ośmiorga rodzeństwa, miał braci i siostry, w tym Władysława (1854–1856), Zofię Teklę, która wyszła za mąż za Schmidta (ur. 1856), Władysławę Emilię, żonę Papée (1857–1914), Wandę (1858–1859), Stanisława (1861–1863) oraz drugiego Stanisława (1868–1927).

W 1883 roku zdał maturę, a następnie rozpoczął studia z zakresu historii na Uniwersytecie Jagiellońskim, które kontynuował w Lipsku. Tam też zdobywał doświadczenie, pracując jako drukarz w firmie Poeschel&Trepte.

Pod przewodnictwem Stanisława Smolki przygotował rozprawę doktorską, której tytuł brzmiał „Bezkrólewie po śmierci Ludwika Węgierskiego”, jednak z powodu śmierci ojca, niestety nie zdążył jej obronić. Po tym tragicznym wydarzeniu odziedziczył w Krakowie drukarnię, w której rozpoczął działalność. W 1900 roku przeniósł swoje przedsiębiorstwo do nowego lokalu przy ul. Zwierzynieckiej 2.

W wyniku jego działalności, w 1908 roku w Krakowie powstała obowiązkowa szkoła dla uczniów drukarskich. Obecnie szkoła ta, kontynuująca tradycje Anczyca, funkcjonuje pod nazwą Zespół Szkół Poligraficzno-Medialnych im. Zenona Klemensiewicza. Od 2008 roku Warsztaty Szkolne ZSPM noszą zaszczytne imię Wacława Anczyca.

Był znanym działaczem w Polskim Towarzystwie Tatrzańskim oraz Towarzystwie Miłośników Książek i Historii oraz Zabytków Krakowa. Życie osobiste Anczyca również zasługuje na uwagę – był mężem Walerii z Heggenbergerów (1874–1941) i ojcem Władysława Marcelego oraz Zofii, która przez małżeństwo nosiła nazwisko Trzebicka (1897–1965).

Na koniec swojej drogi życiowej zmarł w Krakowie, a jego miejsce spoczynku znajduje się na cmentarzu Rakowickim, w kwaterze PAS AB, która znajduje się po prawej stronie, w pobliżu Drużbackich.

Ordery i odznaczenia

Wśród zaszczytów, jakie otrzymał Wacław Anczyc, wyróżniają się następujące odznaczenia i nagrody, które odzwierciedlają jego znaczący wkład w kulturę i naukę:

  • Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, przyznany 28 kwietnia 1926,
  • Srebrny Wawrzyn Akademicki, otrzymany 4 listopada 1937,
  • Order Białego Kruka, przyznany w 1934 roku.

Przypisy

  1. a b Anczyc Wacław Zygmunt, [w:] Encyklopedia Krakowa, Wyd. 2 zm. i rozsz., t. 1, Kraków 2023, s. 40, ISBN 978-83-66334-47-6.
  2. a b Anczyc Wacław [online], encyklopediakrakowa.pl [dostęp 11.02.2023 r.]
  3. Renata R. Rajzer, Wacław Zygmunt Anczyc (1866-1938) - artysta wśród drukarzy, „EBIB” (4), www.ebib.pl, 2007 [dostęp 02.07.2024 r.]
  4. Lokalizator Grobów - Zarząd Cmentarzy Komunalnych [online], zck-krakow.pl [dostęp 12.06.2020 r.]
  5. M.P. z 1937 r. nr 257, poz. 407 „za wybitną działalność wydawniczą w dziedzinie literatury pięknej i zasługi na polu księgarstwa”.
  6. M.P. z 1926 r. nr 99, poz. 294 „za zasługi na polu rozwoju przemysłu oraz za działalność filantropijną i społeczną” - jako Władysław Anczyc, przemysłowiec i właściciel drukarni w Krakowie.
  7. Polonia Restituta. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 101 z 6.05.1926 r.
  8. Po dwudziestu pięciu latach. „Nowości Illustrowane”. Nr 47, s. 15, 21.11.1908 r.

Oceń: Wacław Anczyc

★★★★★
Średnia ocena:4.92 Liczba ocen:12