Tadeusz Kosudarski


Tadeusz Kosudarski, znany również jako "Kusy", był znaczącą postacią w polskim świecie sztuki. Przyszedł na świat 21 stycznia 1922 roku w Warszawie i swoją karierę aktorską rozpoczął w trudnych czasach II wojny światowej.

Jako aktor teatralny i filmowy, Kosudarski zyskał uznanie wśród widzów i krytyków, co potwierdzają liczne jego występy na scenach warszawskich. Jego życie zostało jednak przerwane w młodym wieku, bowiem zmarł 14 listopada 1972 roku w tym samym mieście, gdzie się urodził.

Warto również przypomnieć, że Tadeusz był uczestnikiem powstania warszawskiego, co świadczy o jego niezłomnej postawie i poświęceniu dla swojego kraju w czasach największych prób.

Życiorys

W czasie II wojny światowej Tadeusz Kosudarski zaangażował się w działania Harcerskich Grup Szturmowych, które były częścią Szarych Szeregów. Jako żołnierz brał udział w heroicznych walkach podczas powstania warszawskiego w batalionie „Zośka”, gdzie wykazał się odwagą, co zostało uhonorowane przyznaniem mu Krzyża Walecznych.

Po zakończeniu wojny w 1947 roku, Tadeusz ukończył Miejską Szkołę Dramatyczną w Warszawie, a następnie przez kolejne lata, aż do 1973 roku, sprawował swoje aktorskie talenty na wielu polskich scenach teatralnych. W tym okresie występował w takich teatrach jak Teatr Polski, Teatr Powszechny, Teatr Nowej Warszawy oraz Teatr im. Osterwy w Gorzowie Wielkopolskim, a także w Powszechnym w Łodzi, co przyczyniło się do wzbogacenia kulturalnego życia Warszawy. Przez pewien czas był również związany z Teatrem Ziemi Mazowieckiej.

Po zakończeniu swojej kariery aktorskiej, Tadeusz Kosudarski spoczął na Powązkach Wojskowych, gdzie znajduje się jego grób w kwaterze 20B-5-6.

Filmografia

Filmografia Tadeusza Kosudarskiego obejmuje szereg znaczących ról w polskiej kinematografii, które prezentują jego wszechstronny talent aktorski. Rodzi się pytanie, jakie produkcje najbardziej wpisały się w pamięć widzów.

  • 1974 – Potop,
  • 1972 – Kwiat paproci jako klient,
  • 1971 – Złote Koło jako kierowca samochodu MO,
  • 1971 – Samochodzik i templariusze jako milicjant (odc. 4 i 5),
  • 1971 – Zabijcie czarną owcę jako milicjant,
  • 1971 – Agent nr 1 jako SS-mann „Byk”,
  • 1970 – Spacer jako pułkownik Dubiel,
  • 1970 – Romantyczni jako wierzyciel Nawrockiego,
  • 1970 – Portfel jako milicjant,
  • 1970 – Pierścień księżnej Anny jako Krzyżak,
  • 1970 – Gniewko, syn rybaka jako Krzyżak (odc. 4),
  • 1969 – Sąsiedzi,
  • 1969 – Pan Wołodyjowski jako szlachcic,
  • 1969 – Wyprawa w obronie ziemi jako Krzyżak,
  • 1967-1968 – Stawka większa niż życie jako pułkownik Luftwaffe w odcinku „Żelazny Krzyż”,
  • 1967 – Kiedy miłość była zbrodnią jako lekarz,
  • 1965 – Śmierć w środkowym pokoju jako NSDAP-owiec,
  • 1965 – Sam pośród miasta jako celnik na lotnisku,
  • 1965 – Podziemny front jako powstaniec (odc. 6),
  • 1964 – Pierwszy dzień wolności,
  • 1964 – Barwy walki jako plutonowy „Kruk”,
  • 1963 – Zbrodniarz i panna jako barman,
  • 1963 – Skąpani w ogniu jako syn Witocha,
  • 1963 – Ranny w lesie jako „Babinicz”,
  • 1963 – Ostatni kurs jako „Czarny”,
  • 1963 – Kryptonim Nektar jako dentysta Teodor Brylczy,
  • 1963 – Daleka jest droga jako podoficer,
  • 1961 – Przeciwko bogom jako pilot Zalewski,
  • 1960 – Krzyżacy jako brat Rotgier,
  • 1959 – Lotna jako ułan,
  • 1958 – Zamach jako dowódca patrolu żandarmów,
  • 1958 – Wolne miasto jako pocztowiec Grudzień,
  • 1958 – Baza ludzi umarłych jako Dzwonkowiak,
  • 1956 – Cień jako „Kubas”.

Wybór ról pokazuje różnorodność postaci, które Kosudarski miał okazję odgrywać na dużym ekranie, od dramatycznych do komediowych, co czyni go jednym z ważniejszych aktorów swojego czasu.

Przypisy

  1. Wyszukiwarka cmentarna – Warszawskie cmentarze. cmentarzekomunalne.com.pl. [dostęp 30.11.2019 r.]
  2. Słownik biograficzny teatru polskiego. T. 2. Warszawa: PWN, 1994 r., s. 335. ISBN 83-01-11260-3.

Oceń: Tadeusz Kosudarski

Średnia ocena:4.73 Liczba ocen:8