Stanisław Wiszniewski

---

Życiorys

Stanisław Wiszniewski, w swoim militarnym życiorysie, został mianowany na stopień podporucznika z datą 1 stycznia 1933 roku, uzyskując 4214. lokatę w korpusie oficerów rezerwy piechoty. W 1934 roku miał przydział w rezerwie do 32 pułku piechoty z siedzibą w Modlinie. W tym samym okresie ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim, a następnie przeszedł aplikację sędziowską.

Później, jako oficer rezerwy, został powołany do służby czynnej. Z dniem 1 lutego 1938 roku, został przemianowany na oficera służby stałej, awansując na stopień porucznika z ustaloną datą 1 lutego 1938 oraz 1. lokatą w korpusie oficerów piechoty. W marcu 1939 roku pełnił służbę w Wojskowej Prokuraturze Okręgowej nr 10, z siedzibą w Przemyślu, gdzie zajmował stanowisko asystenta.

Po zakończeniu wojny obronnej w 1939 roku, udał się przez Rumunię na Bliski Wschód. Tam, od maja 1940 roku, pełnił służbę jako porucznik audytor w Sądzie Polowym nr 8, przy Samodzielnej Brygadzie Strzelców Karpackich. Od 1942 roku sprawował funkcję sędziego Sądu Polowego przy 3 Dywizji Strzelców Karpackich.

Po zakończeniu II wojny światowej, Wiszniewski pozostał na emigracji, osiadając w Wielkiej Brytanii. Tam podjął pracę jako urzędnik w prywatnej firmie. W 1950 roku stał się członkiem emigracyjnego Polskiego Stronnictwa Ludowego, a od 1957 roku brał udział w pracach Zarządu Głównego PSL w Wielkiej Brytanii. Uczestniczył w kolejnych latach w licznych aktywnościach partyjnych, m.in. był wiceprezesem ZG PSL w latach 1958-1959 oraz wielokrotnie przewodniczył sądom partyjnym w latach 1955-1958.

W 1963 roku został wybrany na członka Rady Naczelnej PSL, a w 1968 roku objął stanowisko sekretarza Naczelnego Komitetu Wykonawczego PSL. W 1970 roku przeszedł do Egzekutywy Zjednoczenia Narodowego jako kierownik działu spraw polskiej akcji niepodległościowej w świecie. W latach 1972–1976 pełnił funkcję ministra sprawiedliwości w rządzie Alfreda Urbańskiego, a później, w latach 1986–1990, ponownie obejmował to stanowisko w rządzie Edwarda Szczepanika.

Był aktywnym członkiem V, VI, VII oraz VIII Rady Narodowej RP w latach 1973-1991, w tym w VII Radzie uczestniczył także w pracach Sądu Honorowego. Od 1975 roku do 1990 roku ponownie sprawował funkcję sekretarza NKW PSL. W 1989 roku został odznaczony przez Prezydenta RP na uchodźstwie Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski.

Po śmierci został pochowany na North Sheen Cemetery w Londynie (DG nr 271).

---

Oceń: Stanisław Wiszniewski

---