Stanisław Skorupka

Nauka i edukacja

Stanisław Skorupka to postać niezwykle interesująca w polskiej historii językoznawstwa. Urodził się 14 lutego 1906 roku w Warszawie, gdzie spędził również większość swojego życia. Zmarł 31 maja 1988 roku, pozostawiając po sobie znaczący dorobek naukowy oraz wpływ na rozwój językoznawstwa w Polsce.

Pochodził z artystycznej rodziny, bowiem jego brat, Szczepan Skorupka, był utalentowanym malarzem. Ta artystyczna aura mogła częściowo wpływać na jego myślenie i podejście do języków oraz ich struktury.

Życiorys

Stanisław Skorupka swoją drogę naukową rozpoczął w 1929 roku, kiedy to zapisał się na Uniwersytet Warszawski. Ukończył studia w 1936, broniąc pracę magisterską na temat „Upodobnienia międzywyrazowe w świetle fonetyki eksperymentalnej”. Bogaty w doświadczenia, dzięki uzyskanemu stypendium państwowemu, miał możliwość kontynuowania nauki w latach 1937–1938 na Friedrich-Wilhelms-Universität w Berlinie.

W okresie II wojny światowej intensywnie pracował nad swoją pracą doktorską, której tytuł brzmiał „Budowa akustyczna samogłosek polskich”. Skorupka obronił ją w 1945 roku, po zakończeniu działań wojennych. Jego kariera akademicka na Uniwersytecie Warszawskim trwała przez całe życie; w 1961 roku uzyskał tytuł profesora nadzwyczajnego, a piętnaście lat później został profesorem zwyczajnym. W uznaniu swego wkładu w dziedzinę nauki, Uniwersytet im. Humboldtów w Berlinie uhonorował go tytułem doctor honoris causa.

Stanisław Skorupka był członkiem znaczących organizacji, takich jak Towarzystwo Naukowe Warszawskie, ZAIKS oraz Towarzystwo Kultury Języka. Jego dorobek obejmował liczne publikacje dotyczące współczesnej polszczyzny oraz słownictwa. Wśród najbardziej znaczących prac znajdują się:

  • Słownik wyrazów bliskoznacznych (1959 i późniejsze wydania),
  • Słownik frazeologiczny języka polskiego (1967 tom I, 1968 tom II),
  • Mały słownik języka polskiego (1968),
  • Słownik języka polskiego (zastępca redaktora naczelnego),
  • Stylistyka polska. Zarys (1959, wspólnie z Haliną Kurkowską).

Na zakończenie swego życia Stanisław Skorupka spoczął na cmentarzu Powązkowskim, w kwaterze 209-4-6/7, pozostawiając po sobie niezatarte ślady w polskiej nauce.

Przypisy

  1. Cmentarz Stare Powązki: MARIA ANTONINA SKORUPKOWA, Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 14.04.2020 r.]
  2. Piotr Żmigrodzki: Wprowadzenie do leksykografii polskiej. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, 2003 r., s. 158.

Oceń: Stanisław Skorupka

★★★★★
Średnia ocena:5 Liczba ocen:13