Stanisław Mierczyński

W wieku 22 lat, w 1916 roku, rozpoczął naukę gry na skrzypcach u Stanisława Barcewicza, a tajniki teorii muzyki oraz instrumentacji zgłębiał pod okiem Adolfa Gużewskiego. Po zakończeniu nauki, w latach 1918-1920, Mierczyński służył w wojsku, zdobywając stopień podporucznika rezerwy.

Jego zdolności artystyczne rozwijały się intensywnie, a w 1928 roku uzyskał dyplom w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Stanisław Mierczyński był wnikliwym znawcą muzyki ludowej Podhala, dokumentując muzyczne dziedzictwo poprzez swoje prace, które zawierały nuty oraz teksty pieśni ludowych, a także publikacje oraz audycje radiowe, poświęcone tej tematyce. Działalność jego miała daleko idący wpływ na popularyzację tradycyjnej muzyki góralskiej.

Jako organizator, Mierczyński z powodzeniem koordynował wyjazdy kapel podhalańskich na międzynarodowe konkursy, w tym w 1933 roku do Niemiec i Belgii oraz w 1936 roku do Wiednia. Był również bliskim przyjacielem Bartusia Obrochty, uznawanego za jednego z najwybitniejszych muzykantów góralskich, od którego nauczył się tradycyjnej gry na skrzypcach i dzięki temu zyskał umiejętności, które pozwoliły mu muzykować z rodowitymi Podhalanami.

Jako kompozytor, Stanisław Mierczyński w swoich dziełach sięgał po motywy góralskie, co odzwierciedlają jego utwory, takie jak Trio góralskie pieśni podhalańskich, przeznaczone na instrumenty smyczkowe, oraz Suita podhalańska na małą orkiestrę.

W okresie od 1930 do 1939 roku pracował jako inżynier rolnik, koncentrując się na gospodarce pasterskiej w Tatrach oraz publikując artykuły dotyczące planowanych parków narodowych. Jego miłość do gór objawiała się także podczas turystycznych wędrówek po górskich szlakach. W młodości w 1912 roku, wspólnie z Henrykiem Bednarskim, dokonał I wejścia od północy na Żabią Przełęcz Wyżnią, co było znaczącym osiągnięciem w jego karierze taternickiej.

W czasie II wojny światowej Mierczyński służył jako oficer Armii Krajowej, jednocześnie kontynuując prace w rolnictwie. Po zakończeniu wojny, jego wkład w polską kulturę oraz etnografię doczekał się uznania, a Stanisław Mierczyński spoczywa na warszawskich Powązkach, gdzie honorowana jest jego pamięć.